Bitwa, kapliczka, król-Bóg itp.

Witam!

Jakiś rok lub dwa lata temu, kedy miałam 12-13 lat śnił mi się pewien sen, który powtórzył się także w tym roku.

Pierwszy sen:

Był to zamek z ciemnego marmuru, w środku zaawansowany technologicznie. Po lewej od zamku był domek z drewna, a raczej kapliczka z obrazem Matki Boskiej. Jeszcze bardziej na lewo było tajemne przejście, ale o tym później. Na prawo od zamku był wąwó z przejściem. Na wprost pas lądu i morze. Miejsce to geograficznie (pod względem budowy) przpomina pas lądu nad M. Egejskim w Europie albo nad M. Czarnym Krym lub te okolce. Pamietam, że zaatakowała zamek jakaś armia. Walczyliśmy z nią. Jakaś kobieta miała przeprowadzić wszystkich ludzi w prawo, wąwozem, jednak nie podobało mi się to i wysłałam ją na przedzie. Okazało się, że była ona zdrajczynią, gdyż kryło się tam wrogie wojsko. Król nakazał mi iść do kapliczki, by otworzyć przejście. Poszłam. Koło obrazu Matki Boskiej, na podłodze, jedna deska się wyróżniała. Odgięłam ją i coś w rodzaju parawanhu po lewej stronie sie otworzyło. były tam różne ikony. Nie pamiętam dokładnie, co się potem stało. Wiem, że otworzyło się tajemne przejście i się uratowaliśmy. Jednak zanim się otworzyło,mimo bitwy trzeba było urządzić uroczystości otworzenia kapliczki, bo można ją było otwierać tylko raz. We śnie dominowała żółć, pmarańcz i brąz. Czułam raczej podekscytowanie i fascynację, trochę niepokoju.

Drugi sen:

Zaczął się trochę wcześniej. Jak już mówiłam, wzamku była technologia wysoko rozwinięta. Windą wjechałam na wyższy poziom budynku. Miejsce to wydawało mi się zaświatami, a wszyscy ludzie wokół aniołami. Ja i kilka innych osób często scodziliśmy na Ziemię, bo mieliśmy jakieś misje itd. Po wyjściu zwindy naprzeciw spotkałam idącego króla. Na początku tak go nazywałam, potem dotarł do mnie, że jest on Bogiem. ył to mężczyzna po czterdziestce, przystojny, dość wysoki, emanował spokojem i pewnością siebie. Razem z nim weszłam do drugiej windy i jechaliśmy w dół, kiedy zaczął się atak. Połowa ludności zamku (anioły) zbuntowała się i wystąpiła przeciw nam. Byli na zewnątrz i szturmowali zamek. Król gdzieś zniknął, by bronić budowli w innej części. Ja strzelałam z łuku chyba z małego okna, potem przez nie wyskoczyłam i zjechałam po tarczach wrogiej armii. Wiedziałam, że już byłam w takiej sytuacji, więc zamiast próbować przedostać się wąwozem, od razu pobiegłam do kapliczki. Nikt nie przygotował ceremonii. Weszłam do środka i jak poprzednia wzięłam deskę. Otworzył się parawan. Były tam obazy Jezusa. Jedn z nich stał w centrum. Przedstawiał właśnie Jezusa, była to płaskorzeźba, cała z ciemnobrązowego drewna. On się poruszał. Wyglądało to jak jakiś dziwny taniec. Był w jakis sposób uwięziony. I wtedy otworzył oczy, a ja padłam na kolana. Po prostu czułam, że muszę tak zrobić, powaliła mnie siła spojrzenia, ten majestat. Prosiłam o pomoc, o otworzenie przejścia. Potem wyszłam z kapliczki i doznałam szoku. Był XXI wiek. Zamek się utrzymał, jednak ludzie się zmienili. Nie wierzyli w nic, przeklinali, patrzyli na mnie ze ździwieniem (ubrana rodem ze średniowiecza budziłam powzechne zdziwienie). Znalazłam jedynego człowieka,który przeżyła tamte czasy i opowiedział mi, że to nie był czas otwarcia, że powinnam się wstrzymać itd. Król gdzieś zaginął, odszedł rozczarowany brakiem wiary.

W drugim śnie czułam, że nie powinnam, jednak chciałam jak najszybciej zakończyć walkę. Dominował brąz, złoto i czerwień, później granat i raczej posępne kolory. Czułam silny niepokój potępiennie, potem oczyszczenie z emocji i głęboki smutek na wieść o odejściu Króla.

Więcej nie pamiętam. Z góry dziękuję za interpretacje, pozdrawiam,

Minako