Matka Boska.

Witam. Nie interesuję się specjalnie snami, ni ich przypominaniem po przebudzeniu, ale ten, który zaraz opiszę został mi w pamięci. Do końca nie wierzę w znaczenie snów, tym bardziej, że śnią mi się one rzadko, bardzo rzadko, zazwyczaj nie wyraźnie.

Mój sen, który chciałabym, abyście go zinterpretowali był taki:

nie wiem dokładnie jak zaczęła się ta cała historia, ale dokładnie ze szczegółami pamiętam jego sedno.

Było to na poddaszu, strychu ( jak kto woli), poddasze było w kształcie litery L, że stojąc przy drzwiach nie było widać co się dzieje po drugiej stronie. Znajdowały się tam przeróżne stare rzeczy m.in. drobne meble, ubrania, nie potrzebne przedmioty odłożone w kąt. Był tam również obraz, a raczej bardzo stara deska, w której wyryte były kontury maryjne. Nie widziałam tego obrazu wcześniej, nie zwracałam na niego uwagi, dopóki nie pojawił się tam starszy pan konserwator z zamiarem odnowienia tego obrazu. Kiedy jacyś ludzie rozmawiali z konserwatorem o odnowie, kosztach i czasie, ja przeszłam na drugą stronę pomieszczenia i to co zobaczyłam najbardziej mnie na jawie interesuje. W czymś szklanym, podobnym lekko do trumny leżała Matka Boska. Świeciła na żółto, a raczej wyglądało to tak jakby koloru nadawała żółta lampa. Była typowo ubrana jak ta, o której mowa, ale w miejscu serce szkło było rozbite, wklęśnięte, a serce było widoczne i czerwone. Nie bałam się, ale raczej patrzyłam na to z ciekawością, później przyprowadziłam tam kogoś (nie wiem kogo), tym razem się bałam. Nie wróciłam tam nigdy więcej. Sen się skończył. Mam nadzieję, że opisałam to dość zrozumiale i szczegółowo.

moze za astanów się jak postepujesz to co napisalaś tylko z jednym mi się kojarzy że twoje złe postepki ( no niewiem czy tak naprawde jest ) ranią Boga i Maryja daje ci do zrozumienia żebys zastanowiła się nad tym co robisz.