Proszę o interpretację - zagubiona w tłumie

Wychodziłam z chłopakiem pod wielką górę pokrytą trawą, aby dostać się do (swojego?) mieszkania w bloku, który znajdował się za nią. Nagle dostrzegliśmy policjantów ustawiających bramki, pomachałam im, aby przepuścili nas przez jedną. Gdy się przedostaliśmy, okazało się, że stoimy w wielkim tłumie i zaczynamy jakiś marsz, prawdopodobnie na mecz. W pewnym momencie chłopak puścił moją rękę i powiedział,że idzie na chwilę pod bramkę. Poszłam z tłumem, rozglądając się wciąż za chłopakiem. Podrywali mnie jacyś obcy faceci, a ja byłam zrozpaczona, że nie ma mojego chłopaka, który by ich odpędził. Kiedy dostaliśmy się do jakiegoś budynku (byliśmy na piętrze, w górę i w dół prowadziły schody), spotkałam dawne koleżanki. Okazało się,że mam na sobie jakiś seledynowy skafander, one fioletowe. Zeszłyśmy po schodach w dół i razem z tłumem znaleźliśmy się na ogromnym placu. Ludzie zbierali się tam w grupki, koleżanki powiedziały, że idą na piwo i wrócą później. Chodziłam wzdłuż placu i szukałam chłopaka. Byłam zrozpaczona. W drodze spotkałam kolejną grupę - w żółtych skafandrach, ale nie było wśród nich mojego chłopaka. W końcu spotkałam mamę z babcią, dały mi moje telefony (bo ich ze sobą nie zabrałam) i sprawdziłam,czy chłopak dzwonił, ale okazało się,że wcale mnie nie szukał. Zrozpaczona, postanowiłam wrócić do domu.