Schody,furgonetka.

Plac otoczony mnóstwem schodów wąskich-wysokich, szerokich-płaskich prowadzących również w głąb ziemi.Wracam po południu z pracy CZERWONĄ furgonetką.Wysiadam.Jestem na środku placu,stoję pośród ludzi na górze a auto po płaskich schodach wjeżdża na górę to którym przyjechałam,zawraca i z całym impetem rusza,wzbija się jak pocisk i spada w dół.Widzę jakieś rzeczy,które wypadły ale samochodu nie bo przysłania widok jakiś kawałek muru.Bez żadnych emocji wracam do domu ale nie mogę trafić.schodzę schodami do wnętrza tego placu takimi zimnymi surowymi jak w lochach i jestem w plątaninie jakiś piwnicznych knajpek(widzę beczki, lampki z winem,uśmiechniętych ludzi.Zawracam nad głową szklana kopuła ukazująca niebo a na niej kształt ciała tego kierowcy(krwi nie ma).Wchodzę po schodach na zewnątrz.Niebo jakby przed burzą słońce tak moco przebija się.

To już jest lub zaraz będzie sie działo.Zamieszanie w Twoim zyciu,zamieszanie w uczuciach/emocjonalne rozterki,nie możesz się na cos zdecydować,stan przejściowy.Wracasz do przeszłości. Poszukujesz dobrej,właściwej drogi, cały czas błądzisz.Ciężkie doświadczenia z przeszłości tkwią w Tobie,nie możesz ich przezwyciężyć w sobie.Całe Twoje obecne życie,ten zamęt spowodowany przez mężczyznę który kieruje Twoim życiem.On ma wpływ na Ciebie i Twoje postępowanie.