dwie przyjaciółki które dzieli matka

Witam.

Mam 17 lat, 18 kończę w czerwcu. Ogólnie relacje z matką nie mam takich jakie bym chciała mieć, często robię coś na przekór sobie żeby jej dogodzić. A teraz sen.

Mnie nie było w tym śnie. To wyglądało tak jakbym oglądała kreskówkę. Akcja się dzieje w mieście, ale nie jakoś w centrum. Pogoda normalna jak w miastach, troszeczkę smogu, ale nie przeszkadzało mi to. Bohaterami nie byli postacie z rzeczywistych bajek, byli totalnie wytworem mojej wyobraźni. Były puszyste, okrągłe, całe ofutrowane, sympatyczne w wyglądzie. Niektóre przypominały kształty zwierząt, ale zazwyczaj miały taki swój oryginalny kształt.

Były 4 ważne postacie + postacie występujące w tle (w mieście zawsze chodzą jacyś obcy ludzie)

Najpierw opiszę stworzonko z którym się najbardziej utożsamiałam oglądając to. Nie przypominała żadnego żyjącego zwierzęcia, była jedną z tych które miały swój oryginalny kształt. Miała raczej białe futerko i trochę różowego. Była dzieckiem, ciężko mi określić dokładnie wiek. Żeby mi się łatwiej opisywało nazwę ją Biała.

Przyjaciółka Białej, nazwijmy ją Króliczek, bo miała takie uszy. Nie widywały się często- raczej tylko w szkole/przedszkolu, ale bardzo się lubiły i chciały spędzać ze sobą więcej czasu. Króliczek miała jasno różowy kolor, budyniowy.

Matka Białej- była z 3 razy większa od Białej, przy kości. Nie pamiętam jaki miała kolor, ale chyba była lekko brązowa.

Matka Króliczka- Też większa. Miała karmazynowy kolor.

Obie matki z dziećmi spotkały się w mieście. Nie przepadały za sobą. Matka Białej czepiała się Matki króliczka, a Matka Króliczka starała się unikać Matki Białej i Białej i starała się, żeby Króliczek nie spotykała się z Białą, tylko dlatego, bo nie lubiła jej matki. Gdy się tak zobaczyły na mieście, to Matka króliczka od razu zaczęła iść w drugą stronę ciągnąc ze sobą Króliczka, która się wyrywała, bo chciała iść do Białej. Matka Białej zaczęła gonić Matkę Króliczka. Biała mimo tego że Matka pomagała jej biec/iść szybciej, to nie czuła wsparcia ze strony matki, bo wiedziała że tego nie robi dla niej, tylko dla siebie, żeby dopiec matce króliczka. Biała później poczuła się jeszcze bardziej przedmiotowo, kiedy jej matka zaczęła wypominać matce króliczka, że nie pozwala dziecku się bawić z Białą. Biała czuła że jej matka nie powiedziała tego po to żeby miała przyjaciółkę, jedynie po to żeby spróbować spowolnić matkę króliczka. W końcu Biała i Króliczek jakimś sposobem wyrwały się z ucisku matek. W jednym z budynków była dziura. Spróbowały się tam schować. Jak przez nią przeszły, przedostały się do środka. Zauważyły, że Matki je gonią i też wchodzą przez dziurę. Za nic nie chciały, żeby ich matki znowu je rozdzieliły. Korytarz był długi i wąski. Po lewej stronie były drzwi, prawej okna. Wyglądało jak szpital, ale prawdziwy, nie animowany, jakby przeszły przez portal do innego wymiaru. One z przypływu adrenaliny jeszcze tego nie zauważyły. Schowały się szybko, weszły w pierwsze lepsze drzwi. Weszły do gabinetu i tam zauważyły śpiącego człowieka- lekarza na kanapie. Nie wiedziały za bardzo co to, ale nie przejęły się tym, spróbowały przekręcić klucz, ale nie zdążyły. Już ich matki zdążyły otworzyć drzwi. Dzieci schowały się za drzwiami, a rodzice wystraszyli się tym co zobaczyli- człowieka i szybko uciekli. Biała i króliczek jeszcze nie zdążyły ochłonąć po tym co się stało, jeszcze do końca nie wiedziały gdzie są i jak stąd mają wyjść, jedyne co miały w głowach to to że w końcu są ze sobą i czy na pewno są bezpieczne od matek.