Samobójstwo, dziewczynka

W moim śnie pojawiła się dziewczynka. Była w białej, długiej koszuli, jej cera była blada, włosy długie, blond. Chyba była duchem, ale się jej nie bałam. Bardzo chciałam się zabić. Stałam na ciemnym korytarzu, widziałam ludzi, ale jakby za ścianą.

Miałam w dłoni pistolet. Obok stały dwie inne osoby: dziewczyna i ktoś jeszcze. Miałam strzelić sobie w głowę. Nabój powinien zabić mnie i dwie inne osoby. Przyłożyłam pistolet do skroni i strzeliłam. Upadłam na ziemie. Oni umarli. Ja leżałam, czułam się błogo, miałam nadzieje, że to już koniec mojego życia. Nade mną stała ta dziewczynka, była zła, że jeszcze żyję. Uspokoiłam ją, że chyba umieram i wszystko pójdzie jak chciałyśmy.

Jednak okazało się, że nabój tylko mnie drasnął. Wstałam i poszłam do sali, gdzie siedzieli moi znajomi z różnych etapów życia. Podeszłam do nich i zaczęłam rozmawiać. Stwierdziłam, że chcę żyć. Po chwili między uśmiechniętymi twarzami zobaczyłam dziewczynkę. Była zła, miała do mnie pretensje, że żyję. Miałam wyrzuty sumienia, iż ją zawiodłam. Postać ta śledziła mnie, była wciąż przy mnie, pragnęła abym się zabiła. Nie chciałam tego, lecz przez poczucie winy byłam skłonna to zrobić.

Obudziłam się z bardzo dziwnym uczuciem, lecz nie czułam lęku ani strachu. Sen nie przestaje mnie męczyć, wciaż widzę przed oczami siebie, gdy stoję i strzelam sobie w głowę.

Witam,

proszę o edytowanie postu i rozdzielenie go na akapity. Długie teksty pisane jednym ciągiem bardzo męczą oczy i są trudne do rozszyfrowania.

hmm..jakaś część ciebie wrabia cię w wyrzuty sumienia. Zastanów się kiedy ostatnio gryzło cię sumienie i z jakiego powodu. Skoro dziewczynka ma pretensje, to możliwe, że nie dopełniłaś jakichś obowiązków dziecka względem rodziców, albo po prostu jest ci to sugerowane przez kogoś. Często wyzwalanie się z pod wpływu rodziny powoduje wyrzuty. Ale pozostawanie pod nim zbyt długo to psychiczne samobójstwo, ponieważ człowiek nie żyje naprawdę jeżeli się prędzej czy później nie oddzieli. Otoczenie i przyjaciele są konkurencję dla rodziny i często są źle widziani przez najbliższych kontrolujących nasze życie.

Mieszkam z tatą i babcią, nie chce się wyprowadzać w najbliższym czasie. Ostatni raz miałam wyrzuty sumienia, kiedy zerwałam z chłopakiem. Chociaż wiem, że związek nie ma sensu i nie będę szczęsliwa wróciłam żeby mu nie było źle... Tylko to przychodzi mi do głowy, że to bycie z nim jest moim samobójstwem, a chęć życia to bycie wolną.

Mam nadzieję, że wszystko się ułoży, bo często mam sny, które mają w sobie dużo prawdy.

Dziękuję za odpowiedź.