sandały, wstyd, skarpetki

Miałem dziś dziwny sen...

Śniło mi się, że szedłem po moim osiedlu. Wszystko byłoby ok, gdybym nie miał na sobie sandałów ze skarpetkami . Nie wiem dokąd szedłem, ale początek akcji był na moim osiedlu.

Podczas tego snu, czułem ogromny wstyd i zażenowanie, które zostały wywołane przez mój "ubiór". Chciałem zmienić te buty, ale mimo chęci jakoś nie mogłem zawrócić do domu, tylko dalej szedłem przed siebie.

Dodam, że nie noszę sandałów, bo nie lubię tych butów, a gdybym je nosił to na pewno bez skarpetek...

Wiesz, kwestia butów i skarpetek to abstrakcyjna konwencja. To nie tak, że one są złe same z siebie. Ktoś kiedyś powiedział, że jemu się nie podobają i teraz innym też się nie podobają. Coś co dziś jest modne będzie obciachem z kilka lat itd.

Byś może sen zwraca ci uwagę na to, że zbyt dużo ograniczeń ci narzucono, zbyt dużo abstrakcyjnych wymagań na tobie ciąży, zbyt wiele konwencji. To jak z kobietą, która boi się wyjść bez makijażu i spędza dwie godziny dziennie przed lustrem. Dostosowanie się do wszystkich wymagań zajmuje masę cennego czasu.

Poza tym sen może też sugerować, że nie jesteś takim człowiekiem jakim się sobie wydajesz i masz też tę drugą, mniej subtelną i modną twarz?

Co do wymagań to sam od siebie wymagam bardzo dużo . Potrzeba czasu i poświęcenia, aby spełnić te wymagania/realne marzenia.

Co do drugiej twarzy, to się też zgodzę . Czasami sobie wyobrażam dużo sytuacji, które potoczyłyby się po mojej myśli. Są to sytuację pozytywne. Wyobrażam sobie również siebie, jako innego człowieka.