Zabicie dziecka, kara, centaur, nora

Ostatnio śniło mi się, że obserwowałam przez szybę bardzo otyłą kobietę z niemowlęciem. Przyglądałam się dziecku, które ona zupełnie ignorowała, co chwile tylko sprawdzając, czy jest ktokolwiek, kto się nią interesuje. Wciąż chciała udowodnić ludziom, że jest w tragicznej sytuacji i należy jej się współczucie. Wyśmiałam jej podejście, nie spuszczając oka z dziecka, które ciągle płakało.

Kobietę to rozwścieczyło, przeszła do innej sali, gdzie było mnóstwo ludzi. Jednak i tam ludzie zignorowali ją, zajęci swoimi sprawami. Z kpiną uśmiechałam się do niej przez szybę, czego ona nie mogła znieść. Położyła niemowlaka na ziemi, kucając przy nim. Myślałam, że się nim zajmie, jednak ona... zaczęła z całej siły uderzać go w twarz. Nikt nie zwrócił na to uwagi, a ja stałam przerażona, oddzielona szybą i od niej i od reszty ludzi.

Zabiła dziecko i dopiero teraz osoby znajdujące się w pomieszczeniu zwróciły na nią uwagę. Podniósł się krzyk i oskarżenia, ktoś chciał ją złapać - jednak była zbyt "wielka" i szybko uciekła stamtąd - przebiła się przez szybę, chwytając mnie za ramię.

Ludzie przystanęli, przyglądając się nam - a ona mówiła, że to przeze mnie zabiła dziecko. Zmusiłam ją do tego. I należy mi się kara, bardzo ciężka i surowa. Wszyscy się z tym zgodzili i... ja również. Wiedziałam, że muszę sama się ukarać, bo na to zasłużyłam. Przyrzekłam posłuszeństwo tej kobiecie, co ją bardzo ucieszyło.

Byłam przekonana, że zmusi mnie, bym się zabiła - jednak ona kazała mi przynieść srebrny klucz z jakiejś nory. Zdziwiło mnie to, jednak posłusznie poszłam. Przy wejściu do niej, całkowicie się skurczyłam, tak, że mogłam bez trudu do niej wejść.

W środku wyglądała jak jakiś labirynt - choć było tam bardzo jasno i przytulnie, wiedziałam, że muszę być ostrożna. Po drodze widziałam mnóstwo srebrnych kluczy, jednak wiedziałam, że "to nie te". Weszłam do jakiejś komnaty, w której stała złota skrzynia. Otworzyłam ją i znalazłam "ten" klucz. I tym samym usłyszałam ryk jakiegoś potwora, którego uwolniłam, otwierając skrzynię. Ruszyłam biegiem do wyjścia, jednak towarzyszył mi wciąż ten dziwny dźwięk i się odwróciłam. Przede mną był centaur, który mierzył do mnie z łuku. Stanęłam, zastanawiając się, jak mogę go pokonać.

Nie mogłam. Stworzenie już było gotowe wypuścić strzałę, gdy krzyknęłam "zaczekaj", pokazując mu klucz, który zabrałam. Widząc, że jestem bezbronna, podszedł do mnie, chowając broń. Dość długo mi się przyglądał, aż w końcu zapytał, dlaczego to zrobiłam. Nic nie odpowiedziałam, oddając mu przedmiot. Centaur uśmiechnął się do mnie "ktoś taki nie powinien jej służyć, nie zasłużyłaś na karę", powiedział. Jednak byłam przekonana, że jest inaczej. Wtedy bez słowa mnie objął, obiecując ochronę. I nagle do nory wślizgnęła się inna dziewczyna. Stwierdziła, że trafiła tu przypadkiem... A centaur był nią oczarowany. Próbował ją pocałować na co ona się zgodziła. Poczułam się zazdrosna - mnie tylko objął, a ją całuje. Wtedy zapytał, co uważam za ważniejsze - uścisk czy pocałunek. Dla mnie było to oczywiste, lecz gdy tylko do mnie podszedł, odwróciłam się do wyjścia. I nagle znów ktoś pojawił się w norze - mały, tchórzliwy karzełek, który przyszedł sprawdzić, jak mi idzie.

Odpowiedziałam, że nie zaniosę tej kobiecie klucza, nie chcę jej więcej widzieć. Wtedy odkrzyknął, że ona mnie znajdzie, a "gdy nadejdzie wojna" bardzo skrzywdzi, będę cierpieć - przecież w tej chwili stanęłam po stronie przegranych.

Wzruszyłam tylko ramionami i zapytałam, że nigdy nie chciałabym być po stronie zwycięzców, jeśli ci są takimi śmieciami, katami i tchórzami.

witam mam wrażenie że ostatnio wydarzyło się coś w twoim życiu, na co nie miałaś żadnego wpływu a obwiniasz się o to. Coś co zabiło w tobie dziecko, może dziecięcą naiwność lub ideały. Nie daje ci to spokoju. Znajdziesz jednak wyjście z sytuacji z pozoru może nie najlepsze, powiedziałabym nawet złe okaże się jednak najlepszym dla ciebie, klucz to wyjście z sytuacji. Pomoże ci chyba osoba której nie uważasz za przyjaciela, doradzi mądrze.

Dzięki za odpowiedź.

Nie wiedziałam, że to dziecko może być tożsame ze mną I faktycznie, ostatnio miały miejsce takie rzeczy, jednak ja uważam, że obwiniam się słusznie i mam ku temu powody...

Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam

Mnie tu pojawiło się jeszcze inne skojarzenie, ktoś ze zemsty, że weszłaś mu w drogę atakuje Cię zrzuceniem winy za coś, co się stało, a potem posługuje się tą manipulacją, by Cię wykorzystać do swoich celów, bo dysponujesz możliwościami, które są poza jego zasięgiem. Udaje Ci się zdobyć klucz do czegoś, czego wszyscy pożądają. Centaur, który uosabia pozytywną, szlachetną postać zadaje Ci z kolei pytanie czy bardziej ważny dla Ciebie jest pocałunek czyli czysto fizyczna relacja czy prawdziwy przyjaciel, ktoś kto Cię naprawdę ochroni i wesprze w ciężkich chwilach. Być może ta druga dziewczynka jest kolejną wysłanniczką tej kobiety by poróżnić Cię z centaurem i pozyskać klucz. Gra na emocjach. Te postacie mogą symbolizować konkretne osoby i wydarzenia z twojego życia.

Bardzo dziękuję za interpretację. Spróbowałam przypasować to pod konkretne osoby, ale na razie nic się nie dzieje. Może przyjdzie z czasem. Choć faktycznie, ostatnio błędnie założyłam, że czysto fizyczna relacja jest ważniejsza niż przyjaźń...