dziecko, zakłopotanie

cześć,

staram się sama odczytywać sny żeby nie nadużywać waszej uprzejmości i ale ten wydał mi się ważny.

byłam w moim rodzinnym domu, wiem że byli też moi rodzice. po mieszkaniu biegała dziewczynka, dosyć wesoła, wiek 5-6 lat. zdałam sobie sprawę, że to moje dziecko- w rzeczywistości nie mam. poczułam się bardzo zmieszana, nie mogłam sobie przypomnieć kiedy byłam w ciąży, porodu, zapłodnienia, wychowywania tego dziecka, zupełnie go nie pamiętałam i byłam bardzo zaskoczona że je mam. trochę się zaniepokoiłam, że rodzice mogli być źli za 'wpadkę' ale z drugiej strony pomyślałam, że może to dobrze, fajnie że mam dziecko, a jeśli byli źli to już przeszłość. ostatecznie mimo ciągłego zmieszania dostrzegłam pozytywną stronę choć żałowałam przegapionych lat. było trochę jakbym ja tam przyjechała i 'odkryła' to dziecko, jakby nie było wcześniej ze mną. poczułam wyrzuty sumienia, że je zaniedbałam i nie pamiętam tylu rzeczy, chodź nie rozumiałam jak to możliwe.

w kolejnej migawce siedziałam na kanapie i jadłam końcówkę owocu granatu. dziewczynka stanęła w drzwiach nie wchodząc do mojego pokoju i powiedziała wesoło, że też by chciała. znowu zrobiło mi się głupio bo właśnie sama wszystko zjadłam. kucnęłam przed nią i zobaczyłam, że ma szarą, zmechaconą, zwykłą czapkę a na niej jest kilka ziarenek granatu. pomyślałam, że to trochę słaba opcja bo pewnie są brudne ale wzięłam jedno i włożyłam jej do buzi- to ją zadowoliło i ucieszona pobiegła dalej się bawić, a mi było tym bardziej głupio.

nie wiem czy to ma związek ze snem ale dodam tylko że granaty jada mój tata i bardzo mi się z nim kojarzą.

jeszcze mi się coś przypomniało. co do żałowania straconych lat, żałowałam że jej nie wychowywałam i nie miałam wpływu na jej rozwój. zaniepokoiłam się też czy wychowywanie się z moimi rodzicami było dla niej dobre, czy nie nasłuchała się kłótni, krzyków.

Ta dziewczynka może być tutaj jakąś zaniedbaną cząstką Ciebie. Tym o czym w sobie zapominasz, zaniedbujesz. Ta bardziej ufna, delikatna. Pozwalasz by czas płynął i coś Ci ważnego umknęło, a ta część potrzebuje tak niewiele. Cieszy ją małe ziarenko granatu.

Dziękuję Tamaya, pięknie to ujęłaś