Aura i kundalini

Z pewnością wiele ludzi zadaje sobie pytania z czego składa się człowiek? Jedni – zwolennicy racjonalizmu twierdza, ze człowiek, to wyłącznie ciało fizyczne, a wszystkie jego decyzje życiowe i to, kim jest stanowi sumę tego, co zostało mu wpojone w dzieciństwie jak wpływ rodziców, Kościoła oraz otoczenia. Jego decyzjami życiowymi kieruje rozum, a dokładnie mózg i zachodzące w nim procesy.

 

Zwolennicy teorii duchowości myślą jednak inaczej, dla nich ciało fizyczne i poczynania mózgu, to tylko 20 % tego, czym jest człowiek. Resztę stanowi ukryta i dla większości społeczeństwa nie pojęta sfera świata niewidzialnego. Dla człowieka ta sfera jest sfera tajemnicy, jakże często zapominana i zaniedbywana i jednocześnie bardzo ważna. Nawet większość monoteistycznych systemów religijnych nie przykłada do tego wagi.

 

Przoduje w tym wszystkim chrześcijaństwo, gdzie sfera duchowości sprowadza się do klepanych bezmyślnie formułek i uczęszczaniem do kościoła.

Nie znaczy to jednak, że wiedza i praktyki dotyczące życia duchowego są tu obce, wręcz przeciwnie – większość kapłanów i zakonników praktykuje medytacje i dba właściwy rozwój ciała niewidzialnego człowieka zwanego astralnym. Tylko większości wierzącego społeczeństwa wciskane są okrojone fakty na temat ducha i to, że rozwój duchowy wiedzie głównie poprzez pokładanie wiary w kościół.

 

Oczywiście nie generalizuje tutaj, chciałem zwrócić tylko uwagę na to, w jaki sposób można ominąć indywidualny rozwój duchowy człowieka i z łatwością podporządkować go instytucji.

Pisząc tutaj chciałbym zachęcić wszystkich, aby omijali oni sztywne zasady kościoła katolickiego, faktem jest bowiem, że świat ducha nie posiada sztywnych zasad, o ile w ogóle posiada jakiekolwiek.

 

Ta właśnie wolność ducha daje każdemu możliwość rozwijania się duchowo wedle własnego uznania i zgłębiania tajników własne duchowości taki właśnie tok rozumowania posiada większość religii orientalnych, gdzie odpowiednia medytacja daje każdemu możliwość osobistego rozwoju duchowego włączając to osobisty kontakt z bóstwem.

 

Przybliżmy zatem nie co tajniki ludzkiej duchowości. Zacznijmy od tego, że każda istota posiada świetlistą formę energii, która otacza ciało zwane aurą. Aura to subtelne pole energetyczne, które najsilniej występuje u istot żywych i służy do kontaktu ze światem astralnym, czyli takim, który istnieje w formie niewidzialnej i dotyka bezpośrednio człowieka, a każdy człowiek styka się z nim najbardziej we śnie, kiedy ciało śpi, wtedy forma astralna odrywa się od ciała fizycznego i zaczyna wędrówkę po astralu. Nikt nie pamięta tego faktu, ponieważ mechanizm w umyśle każdego człowieka zwany cenzorem psychicznym skutecznie wymazuje te przeżycia. Dzieje się tak dlatego, ponieważ normalnie człowiek nie jest gotowy do przezywania astralu i bez specjalnego przygotowania nagłe zderzenie z innym wymiarem mogłoby skończyć się szaleństwem.

 

Aura człowieka stanowi skorupę jego istoty duchowej i jest wytwarzana przez ośrodki energetyczne

człowieka zwane czakramami.

 

Znacząco jest ich siedem i są to części ciała astralnego, a nie fizycznego. W religiach hinduistycznych wiedza na temat jest bardzo rozbudowana i rozpowszechniona. Ośrodki energetyczne są przewodnikiem siły życiowej zwane chi lub pranayama.

Czakry są przewodnikami tej energii i jednocześnie potrafią zmagazynować ją oraz przetworzyć. Dlatego istnieje pogląd, ze wielcy mistrzowie hinduistyczni są w stanie chodzić po rozżarzonych węglach oraz lewitować. Dlaczego? Ponieważ są na takim poziomie rozwoju duchowego, że są w stanie kierować energia tak, aby ta unosiła ich w powietrzu lub chroniła ich przed poparzeniami. Względnie, nie ma w tym nic nadzwyczajnego, właściwie każdy człowiek by to potrafił, gdyby poświęcił wystarczająco dużo czasu na rozwój duchowy oraz prace nad własna energią. Ile dokładnie? To ciężko jest określić, ponieważ jest to rzecz bardzo indywidualna.

 

Wracając do czakr, jest ich siedem i każda z nich ma inny kolor i odpowiada czemu innemu.

 

1. Czakra podstawy lub muladhara znajduje się poniżej genitaliów na linii kręgosłupa, jest kolory czerwonego i odpowiada za komunikacje z energia ziemi.

2. Czakra pępka lub svadhisthana znajduje się w rejonie pępka, jest koloru pomarańczowego i odpowiada za energie seksualne oraz pośredniczy pomiędzy innymi czakrami. A transportem energii.

3. Czakra splotu słonecznego lub manipura, znajduje się pomiędzy pępkiem, a splotem słonecznym, jest kolory żółtego i odpowiada za takie Ego i kreatywność

4. Czakra serca lub anahata znajduje się w rejonie serca i jest koloru zielonego, odpowiada za miłość, współczucie i nastrój

5. Czakra gardła lub vishuddha znajduje się w rejonie gardła, jest koloru niebieskiego i odpowiada za wiedzę, zdrowie lojalność itp.

6. Czakra trzeciego oka lub adjna znajduje się pomiędzy oczyma na linii brwi, jest koloru indygo, odpowiada za intuicję, mistycyzm i zrozumienie

7. Czakra korony lub sahasrara znajduje się powyżej czubka głowy, jest koloru fioletowego lub purpury i odpowiada za piękno, kreatywność, inspirację i samoświadomość.

 

Jak widać całość wygląda jak siedmiostopniowy system dążenia do boskości i w istocie tak jest. Z katolickiego punktu widzenia wygląda to może wywrotowo, ale tylko z tego punktu widzenia.

Z punktu widzenia hinduizmu dążenie do boskości poprzez osobisty rozwój jest jak najbardziej na miejscu.

 

Jeszcze bardziej wywrotowo będzie wyglądać zapewne system rozwoju zwany kundalini yogą. W hinduiźmie ludzie praktykujący kundalini noszą czerwone szaty, co oznacza ich związek z boskim ogniem kundalini. Jest bowiem potężna ognista siła, natury wężowej, a jej praktykowanie polega na wizualizacji wężowej, ognistej energii mającej początek w czakrze podstawy i wznoszącej się stopniowo do czakry korony. Kundalini to boski ogień, który pokonując kolejne czakry rozbudza je i pobudza do świecenia, co z kolei prowadzi do obudzenia się czakr, a to do jasnej i świetlistej aury.

 

Po co komu taka praca? Dobrze rozbudowane czakry i silna, świetlista aura, to nie tylko wyobrażenia, ale dodatkowo wzrost kreatywności, weny, ale i dobre zdrowie fizyczne i duchowe, dodatkowo dla osób praktykujących okultyzm jest to prosta droga prowadząca do OOBE( projekcji astralnych i podróży poza ciałem ) - z angielskiego Out Of Body Expirience.

Praktykowanie kundalini i rozwoju czakr, zwłaszcza czakry korony i trzeciego oka, łączy się z takimi zdolnościami jak postrzeganie poza zmysłowe, jasnowidzenie i telekineza.

Dzięki Laguz,fajnie to opisałaś, jakbyś mi to z ust wyjęła,no opisywałem o czymś podobnym we wcześniejszych postach oraz moje przeżycia z lewitacją i telekinezą oraz inne na moich blogach,ale kto to bierze poważnie ,a to przez to że obecnie jest łatwy dostęp do wiedzy zawartej w internecie (często bzdurnej ,wymyślonej pewnie przez laików ) .

Pozdrawiam cieplutko.