Skocz do zawartości

Antoni


Marcin

Rekomendowane odpowiedzi

  • Administrator

Dyskusja na temat znaczenia imienia :

 

Z rodu rzymskich plebejuszy pochodzi to imię, a oznacza człowieka wywodzącego się z rodu Antoniuszów. Każdy Antoni jest doskonałym znawcą duszy i charakterów ludzkich. Zdolny jest posunąć do przodu rozwój nauki ścisłej. Bywa też wszechstronnie wykształcony, a dzięki temu, że ma zmysł krytyczny odnosi poważne sukcesy. Sprzyja temu jego słały charakter, pewność siebie, lojalność wobec postanowień. Przy swej upartości i bezkompromisowości nie powinien spełniać funkcji kierowniczych. W domu jest mało zauważalny, w rodzinie spokojny, mąż przeciętny, ojciec mierny. Dba jednak o warunki dla swojej rodziny. Nie lubi rozgłosu, woli zacisze pracowni.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 4 lata później...

ANTONI

 

Pochodzenie: łacińskie (starorzymskie)

Liczba imienia: PIĄTKA

Znaczenie: od rzymskiego nazwiska rodowego; pierwotne znaczenie nie jest znane

Znak zodiaku: Strzelec

Planeta: Jowisz

Imieniny: 9 Styczeń, 12 Styczeń, 17 Styczeń, 6 Luty, 1 Marzec, 28 Marzec, 3 Kwiecień, 10 Kwiecień, 7 Czerwiec, 13 Czerwiec, 5 Lipiec, 7 Lipiec, 24 Lipiec, 3 Wrzesień, 24 Październik, 31 Październik, 7 Listopad, 28 Grudzień

 

 

Był w starożytnym Rzymie sławny ród: gens Antonia, czyli ród Antoniuszów. Marek Antoniusz był głównym konkurentem Juliusza Cezara w walce o władzę w Rzymie i zalecał się do Kleopatry. W Imperium Rzymskim to nazwisko szybko stało się imieniem. Tak powstało imię Antoni. Imię to zawędrowało nawet do Egiptu, gdzie żył święty Antoni Pustelnik, mędrzec i mistyk (dziś tacy przetrwali chyba tylko w Indiach...), który w pustynnej samotności musiał się borykać z najazdem diabelskich mocy. Wielu słynnych malarzy malowało Kuszenie Świętego Antoniego, kiedy mieli ochotę narysować potwory i maszkary, których nie ma w rzeczywistości. Inni święci pędzili żywot cichy i spokojny, a akurat św. Antoni musiał toczyć boje z zastępami Szatana. Dlaczego? Wyjaśnieniem wojowników, wodzów, artystów i poszukiwaczy przygód, niż dla zamkniętych w sobie porywami serca, są pobłażliwi wobec siebie i łatwo wybaczają innym. Kiedy wpadają w złość, to nie mają zahamowań, a gdy kogoś polubią, to również całym sobą. Dlatego też św. Antoni musiał opędzać się od diabłów w tak teatralny sposób. Antoniowie lubią życie z szerokim gestem, są cenionymi "duszami towarzystwa". Wielu jest wśród nich uzdolnionych gawędziarzy. Lubią się wyróżniać. Nie należą do tych, którzy nikną w tłumie. Jeżeli rodzice nadają synowi to imię, jest to niemal pewną wróżbą, że w życiu będzie on "kimś". Wielu Antonich ma w sobie coś takiego, jakby pochodzili ze starych, arystokratycznych, dobrych rodzin. Dbają o swoją opinię, nie popełniają gaf ani głupstw, znają się na dobrych obyczajach. Wiedzą, jak wiązać krawat i odróżniają Picassa od Matissea. Dbają też o to, by ich synowie wyrośli na porządnych ludzi. Imię Antoni łączy w sobie wpływy Jowisza i Wenus. Dlatego, chociaż najbardziej jest odpowiednie dla mężczyzn ze znaku Strzelca, to równie dobrze służyć będzie Wagom, Bykom i Lwom. Antoniowie z tych znaków to chłopcy do tańca i do różańca. Odpowiednie też jest dla Raków, Wodników i Bliźniąt. Koziorożce i Panny z tym imieniem mogą się okazać zbyt staroświeccy. Barany, Ryby i Skorpiony pod wpływem tego imienia mogą wyrosnąć na szalonych poszukiwaczy przygód, takich, którym najdziwniejsze pomysły przychodzą do głowy.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 rok później...

Antoni jest ciekawy świata i niezwykle towarzyski. Jest bardzo solidny i odpowiedzialny w pracy. Jest dobrym organizatorem. Jest wszechstronny wykształcony, zazwyczaj odnosi same sukcesy. Jest pewny siebie, lojalny wobec postanowień. Nie najlepszy za wzór ojca, w małżeństwie jest przeciętny, dba jednak o warunki dla swojej rodziny.

 

Patroni i święci

Antoni z Padwy – święty katolicki

Antoni z Weert – święty katolicki

Antoni Wielki – święty katolicki i prawosławny

 

Zdrobnienia imienia Antoni

Anatol, Ancik, Ancisław, Anciu, Anet, Anetos, Ant, Antauer, Antałek, Anteczek, Anteczku, Antek, Antena, Antenka, Antex, Anti, Antko, Antkowiak, Antkowski, Anto, Antol, Antolek, Antolinek, Anton, Antoniczek, Antonik, Antoninek, Antonio, Antonion, Antoniusz, Antoniuszek, Antonosław, Antosiek, Antoszek, Antotek, Antoś, Antrator, Antua, Antuanet, Antuś, Antyś, Atonin, Tinto, Tolanty, Toleczek, Tolek, Tolex, Toluś, Tonek, Toni, Tonik, Tonio, Tonuś, Tony, Toshua, Tosiczku, Tosiek, Tosisław, Tosiul, Toszua, Tuka, Tysiek, Tysiu

 

Przysłowia

„Na święty Antoni bydło się gzi i goni. Żytko na Antoni kwiat najtęższy goni, a w górach na Wita dopiero zakwita”

„Święty Antoni od zguby broni”

„Na święty Antoni pierwsza się jagódka zapłoni”

„Kto na świętego Antoniego sieje tatarkę, sto miarek zbierze za miarkę”

„Ani Antoni na morzu wiatru nie dogoni”

„Święty Antoni od zguby broni”

 

Szczęśliwa liczba: 1

Szczęśliwy kamień: labradoryt

Szczęśliwy kolor: szary

 

Antoni innych językach

język angielski – Anthony, Tony

język baskijski – Andoni

język czeski – Antonín, Anton, Antal

język francuski – Antoine

język grecki – Αντώνης , Αντώνιος

język hiszpański – Antonio

język irlandzki – Antóin

język kataloński – Antoni

język łaciński – Antonius

język niderlandzki – Anton, Antonie

język niemiecki – Antonius, Anton

język portugalski – Antônio

język rosyjski – Anton, Antonij

język rumuński – Anton

język szwedzki – Anton

język węgierski – Antol

język włoski – Antonio

 

Historia imienia Antoni

Imię męskie wywodzące się od starożytnego rodu rzymskich plebejuszów Antonii. Najsłynniejszą postacią tego rodu był Marcus Antonius, czyli Marek Antoniusz. Nie wiemy jednak, skąd się wzięła nazwa tego rodu, greccy literaci wywodzili ją od syna Herkulesa, Antona.

W Polsce występuje ono od połowy XIII wieku w postaciach: Antoni, Jantoni, Anton, Janton i w formach zdrobniałych Antonek, Antoniec, Antosz, Jantosz. Również od tego imienia wywodzą się aanriska, takie jak: Antonowicz, Antosiewicz, Antoniewicz. Zdrobnieniami i skróceniami od formy podstawowej są postacie: Antek, Antoś, Toni, Tosiek. Żeńskim odpowiednikiem imienia była znana w średniowieczu Antonia, dzisiaj Antonina.

Świętych i błogosławionych, którzy nosili to imię jest wielu.

 

ASTONI PUSTELNIE

Urodził się około 251 r. w Keman (środkowy Egipt). Bardzo wcześnie zostają z siostrą osieroceni. W wieku 20 lat rozdaje swój majątek i po zabezpieczeniu bytu siostry, udał się na pustkowie w pobliżu swej wioski i rozpoczął życie umartwione. Następnie przeniósł się do groty grzebalnej na Pustyni Libijskiej, gdzie w samotności zmagał się z wszelkimi pokusami. Po przekroczeniu Nilu osiedlił się w ruinach opustoszałego zameczku.

Prowadzone przez niego życie dało mu rozgłos i w krótkim czasie zaczęli do niego przybywać uczniowie, których zdecydował się dopiero przyjąć w 305 r. W 311 roku odwiedza Aleksandrię i w rok później przenosi swoją pustelnię w okolice Morza Czerwonego. Nie zrywa jednak całkowicie kontaktu z ludźmi. Mając już 100 lat, przepowiada datę swojej śmierci. Umiera 17 stycznia 356 roku. Jego życzeniem było, aby nie znano miejsca jego pochówku. Prawdopodobnie odnalezione za czasów Justyniana jego relikwie przeniesiono najpierw do Aleksandrii, następnie do Konstantynopola i w końcu do południowej Francji (koniec XI wieku).

 

ANTONI PADEWSKI, DOKTOR KOŚCIOŁA

Urodził się w Lizbonie około roku 1195. Prawdopodobnie w wieku 15 lat wstąpił do klasztoru kanoników regularnych św. Augustyna, który znajdował się na przedmieściach Lizbony, skąd dwa lata później przeniósł się do klasztoru Santa Cruz w Coimbrze, uzupełniając jednocześnie tam swoje wykształcenie. W 1220 r. zapragnął przyłączyć się do Braci Mniejszych, a przywdziawszy ich habit, udaje się do Olivarez i osiedla się tam przy kościółku św. Antoniego. Jego prawdziwym imieniem było Fernando, dopiero osiedlając się w Olivarez prosi o zamianę imienia. Wyrusza do Maroka, lecz niesprzyjający klimat doprowadza go do choroby. Burza w drodze powrotnej zmusza okręt, na którym płynie, do zawinięcia na Sycylię. Jedzie do Asyżu, skąd zabiera go do prowincji Romanii Gracjan. Przez pewien czas przebywa na pustelni Monte Paolo, gdzie daje się poznać jako utalentowany kaznodzieja. W latach 1222 – 1224 pracuje w tym charakterze w północnych Włoszech, następnie we Francji. Jednak w 1227 roku wraca do Italii. Mało znany jest przebieg jego życia po powrocie. Dopiero od roku 1230 jest bardziej uwidoczniony. Jest wówczas najaktywniejszy. Z początkiem 1231 r. wyczerpany pracą i schorowany usuwa się do Camposampiero. Pragnie wrócić do Padwy, ale w drodze do niej, 13 czerwca, umiera pod jej bramami w klasztorze klarysek z Arcella.

 

ANTONI MARIA CLARET

Urodził się w Salient (Katalonia) 23 grudnia 1807 roku. Wcześnie rozpoczną pracę w skromnym warsztacie tkackim swojego ojca. Mając osiemnaście lat, wyjeżdża do Barcelony, aby udoskonalić swoje rzemiosło. Poznaje język francuski i łacinę oraz zapoznaje się ze sztuką drukarską. W r. 1829 wstępuje do seminarium w Vichy, a w roku 1835 zostaje kapłanem. W cztery lata później udaje się do Rzymu i wstępuje do Towarzystwa Jezusowego, lecz na skutek choroby po kilku miesiącach opuszcza je i wraca do Hiszpanii. Działa na terenie całej Katalonii.

W roku 1849, po powrocie z piętnastomiesięcznej, ciężkiej pracy na Wyspach Kanaryjskich, zostaje mianowany arcybiskupem Santiago na Kubie. Dopiero w roku 1851 obejmuje tam rządy. Jego intensywna praca przysparza mu nie tylko przyjaciół, ale i wrogów, o czym mogą świadczyć czterokrotne zamachy dokonywane na jego życie oraz spalenie mu domu. W roku 1856 zostaje poważnie ranny, a w rok później wraca na dwór madrycki i zostaje spowiednikiem królowej. Otrzymuje jednocześnie tytuł arcybiskupa Trainopolis. W roku 1870 chory i usunięty r Prado, chroni się u cystersów w Fontfroide, gdzie umiera 24 października 1870 roku.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...