Artur

Artur jest introwertykiem, który często zaniedbuje świat zewnętrzny i zamyka się w sobie. Charakteryzuje go duża indywidualność. Lubi chodzić własnymi drogami i kieruje się zasadami sobie tylko znanymi. Nie jest zbyt ambitny, pragnie spokojnego i wygodnego życia. Jest osobą oszczędną jednak nie skąpą. Cechuje się pewną nieśmiałością, niechęcią do angażowania się i do walki. Posiada wyostrzone poczucie porażki, która jest dla niego szokiem i zniechęca do dalszego działania.

 

Źródło - Artur - Znaczenie imienia Artur - Wielka Księga Imion

ARTUR

 

Pochodzenie: celtyckie

Liczba imienia: SZÓSTKA

Znaczenie: niedźwiedź

Znak zodiaku: Rak

Planeta: Księżyc i Saturn

 

Artur należy do sporej grupy imion, które w różnych językach utworzono od nazwy niedźwiedzia. Należą tu, prócz niego, jeszcze Urszula, Bruno, Bernard i Arkadiusz. "Art" to w dawnych językach celtyckich niedźwiedź. Celtyckiego pochodzenia jest też legenda o królu Arturze, który został władcą Walii po tym, jak wyciągnął wrośnięty w głaz cudowny miecz Excalibur. Był on, wraz ze swymi Rycerzami Okrągłego Stołu, wcieleniem cnót rycerskich. Ranny w bitwie, zapadł w sen, z którego - jak wierzyli Walijczycy - obudzi się i zrobi porządek na świecie, kiedy dopełnią się cierpienia jego ludu. Podobne legendy o Śpiących Rycerzach znane są w wielu miejscach Europy, także u nas, w Tatrach. Śpiący Rycerze ukrywają się w jaskiniach, niby niedźwiedzie, które zapadły w zimowy sen. tego imienia wynosi sześć, a szóstka sprawia, że ludzie nią naznaczeni są szczególnie wyczuleni na rytmy przemian w przyrodzie, na cykle nowiu i pełni, zimy i lata. Arturowie są więc wrażliwi na życie natury, a jeśli dopiszą im artystyczne talenty, z obcowania z przyrodą czerpią natchnienie. Żyją tak, jakby pamiętali, że ich imię narodziło się w mglistych krainach nad Atlantykiem, i wyraźnie lepiej się czują podczas chłodów i słot. W pełnym słońcu Artur nie jest całkiem sobą. Wielu z nich jest dziś po prostu... meteopatami i z wyprzedzeniem czuje, kiedy zbliża się kolejny niż. Są raczej małomówni i powściągliwi (żeby nie powiedzieć: mrukliwi), najlepiej czują się we własnym domu, który musi mieć wiele miejsc przyciemnionych, zacisznych i (jak niedźwiedzia gawra) zachęcających do drzemki. Lubią góry i lasy, i łatwo nawiązują kontakt z mieszkańcami podgórskich wiosek. Sami często otaczają się (całkiem nieświadomie) tajemnicą, jakby chcieli zacierać za sobą ślady. Mają zwykle wokół siebie pewien krąg ludzi zaprzyjaźnionych i wtajemniczonych, i wspólne sprawy zupełnie niedostępne dla przybyszów z zewnątrz. Arturowie zazwyczaj są kolekcjonerami jakichś niecodziennych przedmiotów i znawcami rzadkich specjalności. I zwykle trudno jest ich wywabić z ich prywatnego matecznika. Nie ma w zodiaku znaku Niedźwiedzia, ale wszystkie te właściwości, które spływają wraz z imieniem Artur, przypominają znak Raka. Ucieszy się też z tego imienia drugi w zodiaku miłośnik natury, Byk, oraz Skorpion i Ryby. Również Artur urodzony jako Koziorożec, Panna lub Lew da sobie radę w życiu. Pewne wątpliwości powstaną, gdyby połączyć to imię z bardzo ruchliwymi znakami Barana i Strzelca, a także z powietrznymi Bliźniętami, Wagą i Wodnikiem. To imię może wydać się im zbyt "ciężkie".

Mężczyzna o tym imieniu to indywidualista, zawsze chodzi własnymi drogami. Jest żądny wiedzy. Zawsze służy drugim radą. Docenia znajomości, dba o towarzyskie kontakty. Lubi podróżować. Lubi obracać się w towarzystwie kobiet. W rodzinie nie odnosi sukcesów, nieraz drobne miłostki przysłaniają mu dalsze plany na życie.

 

Imieniny Artura

30.11

 

Patroni i święci

św Andrzej

 

Zdrobnienia imienia Artur

Acia, Aciu, Aer, Aerek, Aero, Agnieszka, Ajti, Ajtuj, Arcek, Archee, Archie, Arci, Arcik, Arcio, Arctic, Arczer, Arczi, Arczibald, Arczik, Arczisław, Ares, Arni, Aro, Art, Artacz, Arteczek, Artek, Artemor, Arthas, Arthur, Arti, Artik, Arto, Artosław, Arts, Artu, Artua, Artuditu, Artulek, Artulinek, Artunio, Arturcio, Arturczik, Artureczek, Arturek, Arturino, Arturio, Arturito, Arturo, Arturro, Arturuś, Arturyn, Arturzysko, Artus, Artusia, Artuszek, Artuś, Ati, Atul, Atur, Atut, Atuś, Rurek, Rusio, Tunio, Tuniu, Tur, Turek, Turuś, Tusiek, Tuś

 

Szczęśliwa liczba: 6

Szczęśliwy kamień: tygrysie oko

Szczęśliwy kolor: grafitowy

 

Artur w innych językach

angielski: Arthur, Artur

Statua Króla Artura

asturyjski: Arturu

baskijski: Artur, Artza

bretoński: Arthur

bułgarski: Артур (Artur)

chorwacki: Artur

czeski: Artur,Artuš

duński: Arthur

estoński: Artur

fiński: Arttu

francuski: Arthur, Arturo, Artois

galicyjski: Artur

grecki: Αρθούρος (Arthoúros)

hebrajski: ארתור (Artur)

hiszpański: Arturo

holenderski: Arthur

islandzki: Arthur

litewski: Artūras

łotewski:Arturs

łaciński: Arthulus, Artur

niemiecki: Artur, Arthur

norweski: Artur, Arthur

portugalski: Artur, Arthur

rosyjski: Артур

rumuński: Artur

serbski: Артур (Artur)

słowacki: Artúr

słoweński: Artur

szwedzki: Artur

ukraiński: Артур

walijski: Arthur

węgierski: Artúr

włoski: Arturo

 

Historia imienia Artur

Imię to dobrze znamy z literatury. Ma ono rodowód celtycki. Na gruncie celtyckim jest to imię dwuczłonowe złożone z elementów: atr- „niedźwiedź” i ur— „nowy, piękny, młody, kwitnący”. Podstawę imienia może także stanowić celtyckie słowo ard — „stary, wysoki, szlachetny”. Imię to nosił sławny król Brytów (VI w.), bohater cyklu opowieści Okrągłego Stołu.

W Polsce poświadczone jest od czasów średniowiecznych w formach: Artusz, Hartusz, Jartusz, Ortusz, wywodzących się bezpośrednio z obocznej formy imienia Artus (por. gdański Dwór Artusa). Formy skrócone i zmiękczone to: Artek, Artko, Hartek, Hartko, Jartek, Jartko. Dziś imię to cieszy się dość dużą popularnością.

Święci i błogosławieni, którzy by nosili to imię, w martyrologiach i innych wykazach nie istnieją. Prawdopodobnie jako imię zakonne posiadał je jeden z mnichów benedyktyńskich z Glastonbury, umęczony 15 listopada lub 1 grudnia 1539. Historia nie przekazała nam jednak jakichkolwiek o nim wiadomości. Z tych też względów nie znalazł się wśród męczenników angielskich kanonizowanych.