Administrator Marcin Napisano 21 Lutego 2006 Administrator Udostępnij Napisano 21 Lutego 2006 Dyskusja na temat znaczenia imienia Eryk : Wywodzi się z języka germańskiego lub skandynawskiego i znaczy - król zaszczytnie panujący. Mężczyzna o tym imieniu jest trudny we współżyciu, posiada krytyczny umysł, jest dociekliwy, ale również pobudliwy, mało odporny na opinie o nim. Bywa szalony, impulsywny, ale zarazem pobożny i szczodry. Niezbyt chętnie ulega wpływom innych, ale gdy ktoś zjedna go sobie, jest wtedy człowiekiem dobrym, zrównoważonym, kulturalnym, szlachetnym. Jest wtedy bardzo zabawny, pełen humoru, wymowny i zaradny. Potrafi prawidłowo ocenić obrazy, muzykę, sztukę teatralną. W czasie swej depresji psychicznej wszystkie te zalety jego charakteru nie ujawniają się. Ma również zadatki, by być dobrym tancerzem. W małżeństwie jest trudny, jako ojciec - troskliwy, przyjaciel poprawny. Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Gość truskawka Napisano 12 Listopada 2008 Udostępnij Napisano 12 Listopada 2008 Eryk charakteryzuje się tym, iż jest osobą trudną we współżyciu. Posiada krytyczny umysł, jest dociekliwy, pobudliwy i mało odporny na opinie innych. Bywa szalony, zły, impulsywny będąc jednocześnie szczodrym i pobożnym. Niechętnie ulega wpływom innych. Kiedy jednak ktoś przekona go do siebie daje się poznać jako człowiek dobry, zrównoważony, kulturalny, szlachetny. Staje się wtedy zabawny, pełen humoru, wymowny i zaradny. Pragnie, by go kochano, by mu to mówiono, by zasypywano go deklaracjami miłości i czułości. Niezbędna jest mu aprobata otoczenia. Źródło - Eryk - Znaczenie imienia Eryk - Wielka Księga Imion Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Natka2 Napisano 23 Października 2011 Udostępnij Napisano 23 Października 2011 Eryk Mężczyzna, który nosi to imię jest trudny we współżyciu. Bywa szalony, zły, nerwowy, impulsywny. Potrafi być zarówno pobożny, jak i szczodry. Ze swoją ogromną siłą przebicia i dynamizmem jest w stanie osiągać duże sukcesy, a także narobić wiele zamieszania wokół swojej osoby. Na co dzień kieruje się względami praktycznymi. Bardzo zależy mu na aprobacie otoczenia. Pragnie miłości i dobrego klimatu w domu. Posiada prawdziwy dar przekonywania innych do swoich racji. Czasem ignoruje ludzi, czym niepotrzebnie zraża ich do siebie. Imieniny Eryka 18 maja 18 sierpnia 24 grudnia Patroni i święci Św. Eryk Jedvardsson, król szwedzki (XII w.). Zdrobnienia imienia Eryka Enrike, Eras, Erasek, Ercik, Ercio, Eri, Eric, Eriko, Erikson, Ernest, Ernesto, Erni, Ernio, Ero, Eros, Erulek, Erycy, Eryczek, Erykos, Erykowska, Erykowy, Erysiek, Erysio, Eryś, Ryniacz, Rysiek, Rysiu Szczęśliwa liczba: 5 Szczęśliwy kamień: aleksandryt Szczęśliwy kolor: purpurowy Znane osoby o imieniu Eryk Éric Abidal Eric Bana Éric Cantona Eric Carr Erich von Däniken Erich Fromm Eero Heinäluoma – fiński polityk Erich Honecker Erich Maria Remarque Erik Axel Karlfeldt Eryk IX Eryk Klipping Eryk Krwawy Topór Eryk Lipiński Eryk Pomorski Eryk Rudy Erik Zabel Eryk Zwycięski George Orwell, właśc. Eric Arthur Blair – pisarz Eryk w innych językach: niem. – Erich hiszp., wł. – Erico, Errico litew. – Erikas, Erichas gr. – Erikos fiń.- Eerik, Eero, Erkki, Eerikki Historia imienia Eryk Imię dwuczłonowe pochodzenia północnogermańskiego (skandynawskiego). W pierwszym członie zawarty jest element era-(Ehre) —zaszczyt. W drugim, częsty w piśmiennictwie germańskim element -rihhi —panowanie, władza. Całość oznaczała króla, który zaszczytnie panuje. W piśmiennictwie imię to występuje również w formie Erarich. W języku hiszpańskim, a także włoskim bywa to imię (w formie Erico, Errico) utożsamiane z Henrykiem. Imię Eryk było częste w szwedzkiej rodzinie królewskiej. W Polsce imię to nosili książęta pomorscy. Najsławniejszą postacią o tym imieniu był patron Szwecji. ERYK JEDVARDSSON Nie jest on postacią, o której wiedzielibyśmy zbyt wiele. Współczesnych o nim relacji nie posiadamy, a to, co podają nam późniejsze (XIII-XIV w.), nasycone jest elementem legendarnym. Był spokrewniony z królewskimi rodami Danii, Norwegii i Szwecji. Około roku 1158 rządził niewątpliwie w tej części Szwecji, która nosi dziś nazwę Westergoetland. Przypisuje mu się udział w wyprawie pogańskiej do Finlandii, dokąd wedle późniejszych przekazów miał towarzyszyć św. Henrykowi, biskupowi Uppsali. Miał tam założyć rzekomo wiele kościołów. Nowsi historycy skandynawscy utrzymują jednak, iż odpowiadałoby to tendencjom politycznym tych czasów, w których powstały legendy, ale nie przystaje do wydarzeń współczesnych Erykowi. Zginął on śmiercią gwałtowną w Starej Uppsali (Gamla Uppsala), która do końca XI w. była ośrodkiem religii pogańskiej w Szwecji. Utrzymuje się mniemanie, że śmierć nastąpiła w czasie walki z duńskim księciem Magnusem Henrikssonem. Już w średniowieczu dniem wyznaczonym na liturgiczne wspomnienie świętego był 18 maja. Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Dołącz do dyskusji
Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.