Skocz do zawartości

Marcin

Rekomendowane odpowiedzi

  • Administrator

Dyskusja na temat znaczenia imienia Eryk :

 

Wywodzi się z języka germańskiego lub skandynawskiego i znaczy - król zaszczytnie panujący. Mężczyzna o tym imieniu jest trudny we współżyciu, posiada krytyczny umysł, jest dociekliwy, ale również pobudliwy, mało odporny na opinie o nim. Bywa szalony, impulsywny, ale zarazem pobożny i szczodry. Niezbyt chętnie ulega wpływom innych, ale gdy ktoś zjedna go sobie, jest wtedy człowiekiem dobrym, zrównoważonym, kulturalnym, szlachetnym. Jest wtedy bardzo zabawny, pełen humoru, wymowny i zaradny. Potrafi prawidłowo ocenić obrazy, muzykę, sztukę teatralną. W czasie swej depresji psychicznej wszystkie te zalety jego charakteru nie ujawniają się. Ma również zadatki, by być dobrym tancerzem. W małżeństwie jest trudny, jako ojciec - troskliwy, przyjaciel poprawny.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 lata później...
Gość truskawka

Eryk charakteryzuje się tym, iż jest osobą trudną we współżyciu. Posiada krytyczny umysł, jest dociekliwy, pobudliwy i mało odporny na opinie innych. Bywa szalony, zły, impulsywny będąc jednocześnie szczodrym i pobożnym. Niechętnie ulega wpływom innych. Kiedy jednak ktoś przekona go do siebie daje się poznać jako człowiek dobry, zrównoważony, kulturalny, szlachetny. Staje się wtedy zabawny, pełen humoru, wymowny i zaradny. Pragnie, by go kochano, by mu to mówiono, by zasypywano go deklaracjami miłości i czułości. Niezbędna jest mu aprobata otoczenia.

 

Źródło - Eryk - Znaczenie imienia Eryk - Wielka Księga Imion

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 lata później...

Eryk

 

Mężczyzna, który nosi to imię jest trudny we współżyciu. Bywa szalony, zły, nerwowy, impulsywny. Potrafi być zarówno pobożny, jak i szczodry. Ze swoją ogromną siłą przebicia i dynamizmem jest w stanie osiągać duże sukcesy, a także narobić wiele zamieszania wokół swojej osoby. Na co dzień kieruje się względami praktycznymi. Bardzo zależy mu na aprobacie otoczenia. Pragnie miłości i dobrego klimatu w domu. Posiada prawdziwy dar przekonywania innych do swoich racji. Czasem ignoruje ludzi, czym niepotrzebnie zraża ich do siebie.

 

Imieniny Eryka

 

18 maja

18 sierpnia

24 grudnia

 

Patroni i święci

 

Św. Eryk Jedvardsson, król szwedzki (XII w.).

 

Zdrobnienia imienia Eryka

 

Enrike, Eras, Erasek, Ercik, Ercio, Eri, Eric, Eriko, Erikson, Ernest, Ernesto, Erni, Ernio, Ero, Eros, Erulek, Erycy, Eryczek, Erykos, Erykowska, Erykowy, Erysiek, Erysio, Eryś, Ryniacz, Rysiek, Rysiu

 

 

Szczęśliwa liczba: 5

 

Szczęśliwy kamień: aleksandryt

 

Szczęśliwy kolor: purpurowy

 

Znane osoby o imieniu Eryk

 

Éric Abidal

Eric Bana

Éric Cantona

Eric Carr

Erich von Däniken

Erich Fromm

Eero Heinäluoma – fiński polityk

Erich Honecker

Erich Maria Remarque

Erik Axel Karlfeldt

Eryk IX

Eryk Klipping

Eryk Krwawy Topór

Eryk Lipiński

Eryk Pomorski

Eryk Rudy

Erik Zabel

Eryk Zwycięski

George Orwell, właśc. Eric Arthur Blair – pisarz

 

Eryk w innych językach:

 

niem. – Erich

hiszp., wł. – Erico, Errico

litew. – Erikas, Erichas

gr. – Erikos

fiń.- Eerik, Eero, Erkki, Eerikki

 

Historia imienia Eryk

 

Imię dwuczłonowe pochodzenia północnogermańskiego (skandynawskiego). W pierwszym członie zawarty jest element era-(Ehre) —zaszczyt. W drugim, częsty w piśmiennictwie germańskim element -rihhi —panowanie, władza. Całość oznaczała króla, który zaszczytnie panuje. W piśmiennictwie imię to występuje również w formie Erarich. W języku hiszpańskim, a także włoskim bywa to imię (w formie Erico, Errico) utożsamiane z Henrykiem. Imię Eryk było częste w szwedzkiej rodzinie królewskiej.

W Polsce imię to nosili książęta pomorscy. Najsławniejszą postacią o tym imieniu był patron Szwecji.

 

ERYK JEDVARDSSON

Nie jest on postacią, o której wiedzielibyśmy zbyt wiele. Współczesnych o nim relacji nie posiadamy, a to, co podają nam późniejsze (XIII-XIV w.), nasycone jest elementem legendarnym.

Był spokrewniony z królewskimi rodami Danii, Norwegii i Szwecji. Około roku 1158 rządził niewątpliwie w tej części Szwecji, która nosi dziś nazwę Westergoetland. Przypisuje mu się udział w wyprawie pogańskiej do Finlandii, dokąd wedle późniejszych przekazów miał towarzyszyć św. Henrykowi, biskupowi Uppsali.

Miał tam założyć rzekomo wiele kościołów. Nowsi historycy skandynawscy utrzymują jednak, iż odpowiadałoby to tendencjom politycznym tych czasów, w których powstały legendy, ale nie przystaje do wydarzeń współczesnych Erykowi. Zginął on śmiercią gwałtowną w Starej Uppsali (Gamla Uppsala), która do końca XI w. była ośrodkiem religii pogańskiej w Szwecji. Utrzymuje się mniemanie, że śmierć nastąpiła w czasie walki z duńskim księciem Magnusem Henrikssonem. Już w średniowieczu dniem wyznaczonym na liturgiczne wspomnienie świętego był 18 maja.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...