Ogólnie o Grafologii

Grafologia, analiza pisma, nie jest nową nauką: starożytni Chińczycy dokonywali analizy charakteru swojej kaligrafii kilka tysięcy lat temu. Studiowali charakter pisma Rzymianie, tak samo jak uczeni mnisi średniowiecza. Najwcześniejszy , do dziś zachowany traktat o grafologii został napisany w roku 1622 przez Włocha Camillo Baldo, profesora medycyny teoretycznej na Uniwersytecie w Bolonii. W XIX i XX w. grafolodzy zaczęli traktować swoją dziedzinę bardziej jako naukę niż sztukę. Zakrojone na szeroką skalę badania prowadzone głównie przez grafologów francuskich i niemieckich pozwoliły sformułować zasady analizy pisma, które są stosowane do dzisiaj. Psychologowie, jak na przykład Karl Jung, pierwsi dostrzegli przydatność badań nad charakterem pisma w poznawaniu ludzkiego charakteru i osobowości. Obecnie wiele uniwersytetów w USA, Francji, Niemczech i Izraelu prowadzi wykłady z grafologii na wydziałach psychologii i kryminologii. W świecie biznesu wiele komórek kadrowych również zatrudnia grafologów przy ocenie starających się o pracę, jak również już zatrudnionych pracowników.

Charakter pisma każdego człowieka jest unikatowy; nie istnieją dwa identyczne charaktery pisma. Mogą być podobne, ale tak jak odciski palców zdradzą właściciela, tak i charakter pisma jednoznacznie wskaże konkretną osobę. Jedyną rzeczą, jakiej nie można z całą pewnością stwierdzić jest wiek i płeć autora. Niektórzy ludzie osiągają dojrzałość w wieku dwudziestu lat, inni pozornie zachowują młodzieńczość do siedemdziesiątki, ale każdy posiada w swojej strukturze psychicznej i biologicznej zarówno cechy męskie jak i żeńskie.

Pismo jest produktem mózgu: mimo że ręka trzyma pióro, jej pracą kieruje mózg i on jest odpowiedzialny za kształt liter. Przy analizie pisma trzeba pamiętać, że nie wolno zwracać szczególnej uwagi na jedną cechę bez wzięcia pod uwagę wszystkich pozostałych. Trzeba zbadać każdą cechę i to dopiero umożliwi dokładną i kompletną analizę. Należy również pamiętać, że charakter pisma tej samej osoby może wykazywać zróżnicowanie. Wpływ na to może mieć jakieś zmartwienie, zły stan zdrowia itd.

Bardzo często głębsze znaczenie procesów psychicznych można odczytać ze sposobu pisania pewnych liter lub słów. Na przykład, jeśli słowa-klucze - jak Bóg, matka, ojciec, płeć - pisane są z pewnym naciskiem, oznacza to, że piszący świadomie lub nie przykłada do nich pewną wagę. Piszący znajduje się pod ich wpływem, co wyraża jego sposób przedstawienia graficznego.

Źródło:"Sztuka wróżenia" wydawnictwo Cezar

Dodaje dwa linki dla zainteresowanych.

-Grafologia

-Grafologia - Pismo a Temperament

Proponuje małe ćwiczenie dla zainteresowanych .

Weźcie kartkę papieru i pomyślcie o czymś przykrym i czymś co was zdenerwowało kiedyś ,przywołajcie negatywne myśli (tylko na chwile!!!!) i napiszcie jakieś zdanie . Po 10 minutach przywołajcie miłe wspomnienia, ale takie by nie wpaść w smutek tylko radość i znów napiszcie to samo zdanie . Porównajcie litery -pisownie i jak się będzie różnić. Zwróćcie uwagę na kształt liter ,owalność ,ostrość , szerokość, wielkość.

Ja zrobiłam ten test. Muszę przyznac, że w momencie złych mysli litery miały ostre zakończenia, były szerokie, kazda litera napisana w inną stronę i każda litera w innym rozmiarze. Ogólnie rzecz biorąc: bazgroły. W chwili wyciszenia i dobrych myśli tekst napisany jednostajnie, harminijnie, kształt liter zaokrąglony i wielkosc równa.

ciekawe co powiecie na muj harakter pisma ? Ja mam dysgrafie "pisze jak lekarz na recepcie" i bez wzgledu na moje mysli czy humor pismo sie rozni (jak sie napisze tak sei napisze) tak juz mam i nic z tym nieporadze ....

zgadza się

pismo różni się w zależności od emocji jakie przeżywamy. W ciężkich chwilach trudno jest powiedzieć że pismo jest "ładne", natomiast kiedy jesteśmy spokojni i w pozytywnym nastroju nasze pismo tez "pięknieje" adekwatnie do naszego stanu ducha

Mnie jednak zastanawia pewien fakt: normalnie piszę małe literki, natomiast kiedy szybko cos notuje na karteczce to wówczas pisze wielkie kulfony hmmm