Skocz do zawartości

Astrologiczny kurs żywienia - PANNA :)


Pysiaczek

Rekomendowane odpowiedzi

Jak jeść w zgodzie z naszym znakiem zodiaku? Jakie dolegliwości nam grożą, na co powinniśmy zwracać uwagę? Dowiedz się, jak na nasze zdrowie i sposób odżywiania wpływa data urodzenia.

 

PANNA - 23.VIII - 22.IX

 

Choroby Panny

 

Osoby spod znaku Panny powinny szczególnie dbać o swoje drogi oddechowe oraz układ pokarmowy. Wskazane jest, aby skupiły się one na komponowaniu odpowiedniej diety, ze względu na podatność na nadciśnienie tętnicze, reumatyzm, a także łysienie. Panny powinny otaczać troskliwą opieką swoją sferę psychiczną, z uwagi na wrażliwość na załamania nerwowe oraz bezsenność. Właściwa dieta pomoże im w leczeniu oraz zapobieganiu dolegliwościom tarczycowym i innym charakterystycznym dla Panny schorzeniom. Przyjrzyjmy się najważniejszym chorobom dotykającym osoby spod tego znaku.

 

Choroby tarczycy

 

Nadczynność tarczycy. Przebieg tej choroby charakteryzuje zwiększona przemiana materii. Wzmożone zużycie składników pokarmowych powoduje zwiększone zapotrzebowanie i spożycie energetyczne, zwłaszcza pokarmów węglowodanowych. Upośledzeniu ulega często wydzielanie soku żołądkowego i trzustkowego, co powoduje gorsze trawienie pokarmów i skłonność do powstawania biegunek. Intensywna przemiana materii, biegunki oraz wielomocz prowadzą do niedoborów: białka, witamin, wapnia oraz fosforu.

Niedoczynność tarczycy. Dużą role w powstawaniu tej choroby mają substancje wolotwórcze zawarte w niektórych produktach spożywczych. Należą do nich kapusta, brukiew, soja i rzepak, które utrudniają gospodarkę jodową.

Niewydolność kory nadnerczy (choroba Addisona). Jest to przewlekła niedoczynność nadnerczy, spowodowana niedostatecznym wytwarzaniem hormonów w korze nadnerczy, na skutek jej zniszczenia przez proces autoagresji lub przez gruźlicę nadnerczy. Choroba prowadzi do zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej oraz węglowodanowej organizmu. Najczęstsze objawy to: ogólne osłabienie i łatwe męczenie się, brunatne przebarwienie skóry, nudności, wymioty, bóle kolkowe brzucha, zaburzenia jelitowe, chudnięcie, obniżenie ciśnienia krwi, przyspieszenie tętna, bóle głowy, a nawet zaburzenia orientacji, omdlenia, utrata przytomności.

 

Nadciśnienie tętnicze. Przejawia się utrwalonym podwyższonym ciśnieniem tętniczym, powyżej normy (139 mm Hg dla ciśnienia skurczowego i 89 mm Hg dla rozkurczowego). Choroba przebiega często bezobjawowo, podwyższone ciśnienie stwierdza się zwykle przypadkowo. Groźne są powikłania, takie jak: choroba wieńcowa, udar mózgu, niewydolność krążenia i uszkodzenie nerek.

 

Choroby układu oddechowego

Przewlekle zapalenie krtani. Typowym objawem tej choroby jest uporczywa chrypa, przechodząca niekiedy w bezgłos, której towarzyszy kaszel. Struny głosowe stają się wtedy obrzmiałe, co powoduje uczucie drapania i zasychania w gardle. Leczenie jest długotrwałe i żmudne.

Astma oskrzelowa. Spowodowana jest zwężeniem oskrzeli i oskrzelików (poprzez skurcz ich mięśni gładkich), obrzękiem błony śluzowej, nadmiernym wydzielaniem śluzu i jego zastojem w drogach oddechowych. Najczęstszym objawem jest duszność napadowa. Astma w większości przypadków jest reakcją alergiczną organizmu na różne czynniki zewnętrzne.

 

Choroby układu pokarmowego

 

Zapalenie żołądka. Polega na objęciu stanem zapalnym ściany żołądka. Istnieje ostra i przewlekła postać zapalenia żołądka. Dolegliwości mogą być podobne do tych w chorobie wrzodowej, czyli nasilający się lub ustępujący po niektórych posiłkach ból nadbrzusza, który może promieniować do pleców lub klatki piersiowej, z towarzyszącymi nudnościami, wymiotami.

 

Zespół złego wchłaniania. Polega na upośledzonym transporcie substancji pokarmowych z jelita. Objawia się biegunką, bolesnymi skurczami jelit, skłonnością do infekcji, niedoborami elektrolitów, mikroelementów, witamin, białka, tłuszczów (prowadzącymi do obrzęków), zanikami mięśniowymi i postępującym wyniszczeniem organizmu.

 

Zespół złego trawienia. Jest następstwem niewydolnego trawienia składników pokarmowych spowodowanym chorobami żołądka, wątroby, dróg żółciowych, trzustki i zmianami ilościowymi oraz jakościowymi soków trawiennych. Zespół ten określany jest także jako niestrawność. Może prowadzić do zespołu złego wchłaniania.

 

Dolegliwości reumatyczne Spowodowane są przez patologiczne procesy w tkance łącznej, głównie przewlekłe zmiany zapalne komórek i struktur pozakomórkowych. Objawy schorzeń są różne, może to być gorączka, utrata masy ciała, nocne poty, osłabienie lub bóle stawów, utrudnienie ruchów, sztywność stawów, obrzęki i czasem też zaczerwienienia. Znanych jest bardzo wiele rodzajów dolegliwości i chorób reumatycznych.

 

Bezsenność Polega na zaburzeniach snu lub jego całkowitym braku. Mogą to być trudności w zasypianiu, budzenie się po krótkim śnie z niemożnością dalszego zaśnięcia lub częste budzenie się połączone z niepokojem. Najczęściej bezsenność jest objawem nerwicy, czasami jest następstwem długotrwałego nadużywania leków nasennych.

 

Łysienie Nie wiadomo, dlaczego niektóre mieszki włosowe są aktywne krócej niż inne. Wiadomo jedynie, że poziom hormonów androgenowych (męskich) w organizmie zarówno mężczyzn, jak i kobiet stanowi jeden z czynników powodujących łysienie. Pewne znaczenie przy wypadaniu włosów ma łupież, a także wrodzone predyspozycje. W niektórych przypadkach do wypadania włosów może dochodzić w wyniku infekcji z wysoką gorączką, w chorobach tarczycy i innych zaburzeniach hormonalnych, przy deficycie żelaza, w konsekwencji dużego stresu oraz u kobiet parę tygodni po porodzie. Zbyt częste wykonywanie trwałej ondulacji, rozjaśnianie i farbowanie włosów nie są powodem łysienia, ale ich przerzedzenia i łamliwości. Mocne związywanie włosów, stosowanie gorących wałków bardzo je niszczy. Do dziś nie wymyślono preparatu ani sposobu na spowodowanie odrostu włosów tam, gdzie ich już nie ma.

 

Załamanie nerwowe To ogólna nazwa określająca reakcje na długotrwały stres psychiczny. Chorzy mogą przeżywać stany depresji, depresji maniakalnej, ogólnego niepokoju lub cierpieć na schizofrenię.

 

Zioła i przyprawy, które warto zastosować w kuchni, mające wpływ na zdrowotność Panny :

 

Ostatnio odkrywa się na nowo, znaną już od wieków różnym cywilizacjom, leczniczą wartość ziół. Obecna wiedza na temat tych dobroczynnych roślin jest ogromna, ponieważ była zbierana i sprawdzana od lat. Wielu ludzi niesłusznie oddziela pojęcia „zioła” i „przyprawy”, przypisując jednym działanie tylko lecznicze, a drugim jedynie smakowe i odwrotnie. Jako przykład może posłużyć mięta, którą najczęściej stosuje się jako środek ułatwiający i przyspieszający trawienie, natomiast jest ona niezastąpiona przy przygotowywaniu niektórych potraw, np. z jagnięciny czy deserów. Podobnie jest w przypadku oregano, które kojarzy się większości z przyprawą do pizzy, a nie z rośliną o działaniu przyspieszającym trawienie oraz łagodzącym objawy przeziębień, kaszlu i grypy. Istnieje także wiele ziół nieznanych, niepopularnych, o działaniu wielokrotnie silniejszym i bardziej skutecznym niż powszechnie stosowane rośliny. Przykładem jest werbena, mało znane zioło, o działaniu uspokajającym, antystresowym i bardziej efektywnym niż działanie wykorzystywanej przez wiele osób melisy.

 

Osobom spod znaku Panny zaleca się następujące zioła:

 

– na choroby układu oddechowego: fiołek polny, lukrecja, macierzanka piaskowa, majeranek, oman wielki, sosna zwyczajna, tymianek pospolity, oregano, szanta zwyczajna, szałwia lekarska oraz mięta pieprzowa;

 

– na dolegliwości reumatyczne: fiołek polny, pieprz polski, macierzanka piaskowa, majeranek, rozmaryn lekarski, sosna zwyczajna, tymianek pospolity, miodownik, jemioła, nieśmiertelnik żółty;

 

– na choroby układu pokarmowego: boże drzewko (uznawane za zioło magiczne Panny), bobrek trójlistkowy, cykoria podróżnik, gorczyca biała, gorczyca czarna, kminek zwyczajny, nieśmiertelnik żółty, pieprz polski, lubczyk, macierzanka piaskowa, majeranek, rzepik pospolity, anyż, bazylek, pieprzyk ogrodowy, bernardynek, draganek, jałowiec, słowień, szanta zwyczajna, mięta pieprzowa;

 

– na nadciśnienie i choroby serca: barwinek pospolity, fiołek polny, kalina koralowa, ostrożeń warzywny, nostrzyk żółty, draganek, lwie serce, ruta zwyczajna, jemioła, kasztanowiec.

Dieta Panny

 

Żywienie przy dolegliwościach tarczycowych, w chorobach układu oddechowego oraz trawiennego jest zależne od rodzaju oraz stadium choroby i wymaga specjalistycznej analizy lekarza lub dietetyka. Jednak, zwracając uwagę na partie ciała lub narządy Panny najbardziej narażone na choroby, można stworzyć dietę profilaktyczną. Będzie ona uwzględniać szczególne potrzeby jej organizmu. Osoby spod znaku Panny podczas komponowania diety powinny pamiętać o następujących składnikach odżywczych: potas, cynk, żelazo, magnez, witaminy A, C i E oraz witaminy z grupy B.

 

Minerały

 

Potas – razem z sodem jest niezbędny w organizmie do utrzymania prawidłowej gospodarki wodnej, równowagi kwasowo-zasadowej, ciśnienia osmotycznego i krwi oraz prawidłowego rytmu serca. Dieta zbyt bogata w sód powoduje spadek stężenia potasu i wzrost ciśnienia tętniczego krwi. Pierwiastek ten potrzebny jest do utrzymania prawidłowej kurczliwości mięśni oraz przewodnictwa tkanki nerwowej. Potas powoduje obniżenie ciśnienia krwi, poprawia dotlenienie mózgu oraz pomaga w leczeniu alergii. Produkty bogate w potas to: rośliny strączkowe (1000-1700 mg/100 g), orzechy (500-700 mg/100 g), ziemniaki (500 mg/100 g), niektóre ryby (400 mg/100 g), banany, porzeczki (300 mg/100 g), mięso (200-350 mg/100 g), ziarna zbóż (100-400 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie dla osób dorosłych wynosi 3500 mg.

 

Cynk – wchodzi w skład ponad 200 enzymów w organizmie człowieka i jest niezbędny do prawidłowej przemiany białek, węglowodanów oraz kwasów nukleinowych. Bierze udział w odczuwaniu smaku i zapachu. Korzystnie wpływa na wzrost oraz sprawność umysłową, współdziała w leczeniu zaburzeń psychicznych. Cynk wspomaga leczenie i zapobiega m.in. zapaleniu stawów i łysieniu. Produkty bogate w cynk to przede wszystkim: mięso (1,7-7,5 mg/100 g), sery podpuszczkowe (4,5 mg/100 g), fasola i groch (4 mg/100 g), kasza gryczana (3,5 mg/100 g), orzechy (1,8-3,2 mg/100 g) oraz przetwory zbożowe (0,6-4,1 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie dla dorosłych wynosi od 13 do 16 mg.

Żelazo – składnik hemoglobiny, mioglobiny i wielu enzymów, jest niezbędny do transportu i magazynowania tlenu. Ma wpływ na wzrost organizmu, poprawia kondycję fizyczną, a także zwiększa odporność na infekcje. Zapobiega zmęczeniu i niedokrwistości, pobudza szpik do wytwarzania hemoglobiny. Niedobór powoduje bladość skóry, osłabienie włosów oraz pękanie warg i języka. Produkty o dużej zawartości żelaza to wątroba (10,7-18 mg/100 g), rośliny strączkowe (4,7-8 mg/100 g), szczypiorek (7,5 mg/100 g), pietruszka korzeń (5,3 mg/100 g). Zalecane spożycie wynosi od 15 do 19 mg na dzień.

Magnez – jest niezbędnym składnikiem do budowy kości i zębów, wchodzi także w skład tkanki mięśniowej i nerwowej. Bierze udział w metabolizmie lipidów i termoregulacji. W połączeniu z wapniem działa przeciwdepresyjnie i przeciwstresowo. W dużych dawkach ma właściwości przeczyszczające. Bogate źródła tego pierwiastka to kasza gryczana (220 mg/100 g), groch, fasola, orzechy (100-185 mg/100 g), czekolada gorzka (165 mg/100 g) oraz płatki kukurydziane i zbożowe (100-130 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie wynosi od 300 do 370 mg.

 

Witaminy

 

Witamina A – rozpuszczalna w tłuszczach, niezbędna w procesach syntezy białek, tłuszczów i hormonów tarczycy, a także wzrostu i prawidłowego funkcjonowania narządu wzroku. Witamina ta zwiększa odporność organizmu na infekcje i jest potrzebna do prawidłowego funkcjonowania narządów wewnętrznych. Zapobiega powstawaniu niektórych nowotworów. Ma istotny wpływ na stan skóry i paznokci Wspomaga leczenie m.in. dolegliwości reumatycznych (np. zapalenia stawów) oraz łysienia. Produkty obfite w witaminę A to tłuszcze rybne i oleje (18-900 mg/100 g), masło (0,8 mg/100 g), wątroba wołowa (0,15 mg/100 g), marchew (2 mg/100 g) oraz śledzie i makrele (0,05 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie witaminy A wynosi od 0,4 do 1,2 mg.

 

Witamina B1 – jest składnikiem enzymów, bierze udział w procesach oddychania komórkowego i przemiany węglowodanów. Korzystnie wpływa na system nerwowy, mięśniowy, sprawność umysłową i czynność serca. Niedobory prowadzą do zaburzeń funkcjonowania układu nerwowego, obniżenia wydzielania soku żołądkowego i zaburzeń trawienia. Witamina nie jest gromadzona w organizmie, dlatego należy stale uzupełniać jej zapasy. W największych ilościach występuje w następujących produktach: soja (0,8 mg/100 g), drożdże (0,7 mg/100 g), mięso wieprzowe (0,54 mg/100 g), kasza gryczana (0,53 mg/100 g), kalafior (0,14 mg/100 g), brokuły (0,1 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie witaminy B1 wynosi od 1,7 do 2,2 mg.

 

Witamina B2 – bierze udział w procesach utleniania i redukcji, wchodzi w skład enzymów oddechowych. Razem z witaminą A ma istotny wpływ na stan błon śluzowych dróg oddechowych i przewodu pokarmowego. Jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. Uważa się, że witamina ta pobudza porost włosów. Niedobór powoduje hamowanie wzrostu, pogorszenie wzroku, zawroty głowy oraz bezsenność. Najwięcej witaminy B2 znajduje się w produktach, takich jak: drożdże (1,7 mg/100 g), mleko w proszku (1,4 mg/100 g), makrela (0,66 mg/100 g), ser biały (0,58 mg/100 g), jajo (0,45 mg/100 g), cielęcina (0,3 mg/100 g), nasiona strączkowe suche (0,3 mg/100 g), mleko (0,15 mg/100 g), ryby (0,12 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie wynosi od 0,8 do 2,5 mg.

Witamina B6 – niezbędna do prawidłowej przemiany białek, tłuszczów i węglowodanów w organizmie. Bierze udział w wytwarzaniu przeciwciał i krwinek czerwonych. Łagodzi stresy oraz objawy napięcia przedmiesiączkowego. Jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. Niedobory mogą powodować zapalenia skóry i stany zapalne w okolicach warg i na języku. Produkty bogate w witaminę B6 to przede wszystkim drożdże (1,1 mg/100 g), wołowina (0,5 mg/100 g), nasiona strączkowe (0,57 mg/100 g), marchew (0,15-0,7 mg/100 g), ziemniaki (0,2 mg/100 g) oraz banany (0,26 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie wynosi od 2 do 3 mg.

Witamina B12 – bierze udział w metabolizmie białek, tłuszczów i węglowodanów. Zapobiega powstawaniu niedokrwistości złośliwej, uspokaja, poprawia koncentrację, zdolność lepszego uczenia się i zapamiętywania. Odgrywa dużą rolę przy zapobieganiu i leczeniu załamań nerwowych. Źródłem tej witaminy jest wątroba (0,12 mg/100 g), nerki (0,06 mg/100 g), ostrygi (0,02 mg/100 g), żółtko jaja (0,014 mg/100 g), ser żółty (0,009 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie wynosi od 2 do 5 µg.

Witamina C – jest to związek o właściwościach silnie redukujących, dzięki czemu przeciwdziała procesom zainicjowanym przez wolne rodniki (m.in. nowotworom). Wzmacnia odporność organizmu na infekcje, zapobiega przeziębieniom, a także tworzeniu się zakrzepów w żyłach. Wchodzi w skład wielu enzymów, ma właściwości przyspieszania gojenia ran, dziąseł i zębów, ma wpływ na tworzenie się kolagenu. Niedobór witaminy powoduje nasilające się krwawienia z dziąseł, nosa i skóry, obniżenie odporności organizmu i ogólne zmęczenie. Bogate źródła witaminy C to owoce dzikiej róży (250-800 mg/100 g), czarne porzeczki (150-300 mg/100 g), papryka (125-200 mg/100 g), pietruszka nać (270 mg/100 g), brokuły (65-150 mg/100 g), truskawki (46-90 mg/100 g), grejpfruty (30-70 mg/100 g), cytryny (40-60 mg/100 g) i pomarańcze (30-50 mg/100 g). Należy pamiętać o tym, że witamina C jest bardzo wrażliwa na wysoką temperaturę, która powoduje jej rozpad. Dlatego zaleca się spożywanie surowych warzyw i owoców lub lekko blanszowanych (wrzucanych bezpośrednio do wrzątku i gotowanych parę minut). Witamina C nie jest kumulowana w organizmie, dlatego należy codziennie uzupełniać jej zapas. Zalecane dzienne spożycie wynosi od 50 do 100 mg.

 

Witamina E – wykazuje działanie przeciwmiażdżycowe i jest odpowiedzialna za prawidłowe funkcjonowanie układu rozrodczego. Zapobiega także procesom starzenia i łysieniu. Jej niedobór powoduje zaburzenia w wydzielaniu hormonów jajników, a także bezpłodność. Do produktów bogatych w witaminę E należy halibut (0,9 mg/100 g), wołowina (0,6 mg/100 g), wieprzowina (0,5 mg/100 g), masło (0,3-7 mg/100 g), kiełki pszenicy (10-26 mg/100 g), płatki owsiane (0,8 mg/100 g), kasza jęczmienna (0,5 mg/100 g) oraz olej słonecznikowy (50 mg/100 g). Dzienne na nią zapotrzebowanie wynosi od 5 do 10 mg.

 

W diecie Panny nie powinno zabraknąć produktów zawierających błonnik, który wpływa na prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego. Należy też uwzględnić w żywieniu galaretki, które są źródłem kolagenu potrzebnego w dolegliwościach reumatycznych. Komponując jadłospis, Panna musi zwracać uwagę na następujące produkty: brokuły, kapusta, ziemniaki, fasola, szpinak, marchew, kukurydza, papryka, cebula, czosnek, śledź, makrela, brązowy ryż, owies, orzeszki piniowe, wodorosty, tofu, kokos, daktyle, gruszki, grejpfrut, kiwi i pomarańcze. Są one doskonałym źródłem błonnika, poprawiają perystaltykę jelit i trawienie, działają kojąco na układ nerwowy i normują ciśnienie krwi. Uznaje sieje za doskonałe dla kości i stawów oraz do zachowania równowagi hormonalnej.

  • Dziękuję 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 miesiące temu...

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...