Skocz do zawartości

Astrologiczny kurs żywienia - WAGA :)


Pysiaczek

Rekomendowane odpowiedzi

Jak jeść w zgodzie z naszym znakiem zodiaku? Jakie dolegliwości nam grożą, na co powinniśmy zwracać uwagę? Dowiedz się, jak na nasze zdrowie i sposób odżywiania wpływa data urodzenia.

 

WAGA - 23.IX - 23.X

 

Choroby Wagi

 

Osoby spod znaku Wagi mają wyjątkową skłonność do przybierania na wadze, dlatego powinny zwracać uwagę na liczbę pochłanianych kalorii. Związane z nadwagą choroby serca oraz cukrzyca, a także nowotwory stanowią najczęstsze dolegliwości u przedstawicieli tego znaku. Wrażliwymi partiami i narządami są także nerki, pęcherz moczowy, tkanka łączna oraz żyły. Zdarza się, że Wagi mają zaburzenia neurologiczne i depresje. Przyjrzyjmy się dokładniej tym dolegliwościom.

 

Otyłość Jest chorobą ogólnoustrojową, cywilizacyjną, spowodowaną nadmierną podażą energii zawartej w pokarmach w stosunku do zapotrzebowania organizmu, skutkiem czego jest magazynowanie nadmiaru w postaci tkanki tłuszczowej. Otyłości często towarzyszą liczne choroby, takie jak: miażdżyca, choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, żylaki i inne. Rozróżniane są dwa typy otyłości: „gruszka” (udowo-pośladkowa) i „jabłko” (brzuszna). Sposoby leczenia otyłości to między innymi skomponowanie odpowiedniej diety, aktywność fizyczna, w poważniejszych przypadkach leczenie farmakologiczne specjalistycznymi preparatami odchudzającymi.

Choroby serca

 

Przyczyną niektórych chorób serca może być nieleczone nadciśnienie tętnicze, tj. utrwalone podwyższenie ciśnienia tętniczego (zarówno skurczowego, jak i rozkurczowego) powyżej normy. Jednym z groźnych powikłań nadciśnienia jest choroba wieńcowa.

Choroba wieńcowa. Jej najbardziej znana i dramatyczna postać to zawał serca. Jest to martwica fragmentu mięśnia sercowego, spowodowana jego niedokrwieniem. Typowymi objawami zawału są ból w klatce piersiowej, duszności, poty, uczucie lęku oraz nudności.

 

Nadciśnienie tętnicze. Przejawia się utrwalonym podwyższonym ciśnieniem tętniczym, powyżej normy (139 mm Hg dla ciśnienia skurczowego i 89 mm Hg dla rozkurczowego). Choroba przebiega często bezobjawowo, podwyższone ciśnienie stwierdza się zwykle przypadkowo. Groźne są jego powikłania, takie jak: choroba wieńcowa, udar mózgu, niewydolność krążenia i uszkodzenie nerek.

Wady serca. Najczęściej dotyczą zastawek; przy nieprawidłowym działaniu zastawek niektóre jamy serca są bardziej obciążane niż zazwyczaj i przerastają albo rozszerzają się. Wyróżnia się wady serca wrodzone i nabyte.

 

Cukrzyca Nazwa ta obejmuje wiele schorzeń o odmiennej etiologii. Najogólniej termin ten służy do określenia każdego przewlekłego zaburzenia metabolicznego, w którym utrzymuje się podwyższone stężenie glukozy we krwi na czczo lub po posiłku. Wyróżnia się trzy rodzaje cukrzycy: pierwotna, wtórna oraz upośledzenie tolerancji glukozy. Bardzo często otyłość jest jednym z czynników zachorowania na cukrzycę, zwłaszcza pierwotną typu 2.

Choroby nerek

 

Ostra niewydolność nerek. Choroba ta polega na nagłym i prawie całkowitym załamaniu czynności nerek, prowadzącym do bezmoczu lub skąpomoczu. Skutkiem tego jest niedostateczne wydalanie produktów przemiany materii, prowadzące do ogólnoustrojowych zaburzeń metabolicznych. Powoduje to wzmożony katabolizm, zwiększenie stężenia we krwi produktów rozpadu białek ustrojowych, zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej oraz kwasicę metaboliczną.

 

Przewlekła niewydolność nerek. Zespół chorobowy stanowiący fazę większości przewlekłych chorób nerek, które doprowadzają do systematycznego niszczenia nefronów. W przypadku zniszczenia ponad 80% czynnych nefronów powstaje skrajna postać przewlekłej niewydolności nerek – mocznica.

 

Kłębuszkowe zapalenie nerek. Jest to schorzenie, które może prowadzić do rozwoju przewlekłej lub – rzadziej – ostrej niewydolności nerek.

Kamica nerek. Powstaje na skutek nadmiernej krystalizacji niektórych związków moczu, np. szczawianu wapnia i tworzenia się kamieni nerkowych. Jednym z objawów może być białkomocz.

Choroby pęcherza moczowego

 

Zapalenie pęcherza moczowego. Nie jest to choroba przenoszona drogą płciową, jej źródłem jest albo infekcja, albo skaleczenie. Infekcja może mieć także początek w nerkach lub układzie krwionośnym i następnie zaatakować pęcherz. Zwykle jednak przemieszcza się w górę z cewki moczowej. Objawami tego schorzenia są: ból w czasie oddawania moczu, częsta potrzeba oddawania moczu oraz ból podbrzusza.

 

Kamica pęcherza moczowego. Powoduje ją obecność złogów w pęcherzu. Mogą to być kamienie pochodzące z nerki, które nie zostały wydalone przez cewkę i powiększyły się (kamienie pierwotne) lub powstały w pęcherzu (kamienie wtórne) wskutek utrudnionego odpływu moczu z pęcherza.

 

Nowotwór pęcherza moczowego. Najczęściej wywodzi się z nabłonka przejściowego wyścielającego światło pęcherza moczowego. Najważniejsze objawy to: krwiomocz, ropomocz, zaburzenia w oddawaniu moczu, pieczenie w cewce moczowej podczas oddawania moczu, częstomocz. Leczenie najczęściej polega na jak najdokładniejszym usunięciu tkanki nowotworowej.

 

Choroby tkanki łącznej Choroby tkanki łącznej obejmują zwykle jednocześnie kilka układów oraz narządów. Mogą to być rozmaite schorzenia, zapalenia i zespoły zapaleń. O rozpoznaniu decydują najczęściej badania immunologiczne surowicy na obecność przeciwciał oraz badania wycinków skóry. Do choroby układu tkanki łącznej zalicza się klasycznie m.in.: toczeń rumieniowaty układowy, twardzinę układową, zapalenie skórno-mięśniowe i wielomięśniowe, reumatoidalne zapalenie stawów, zespół Sjögrena.

 

Choroby żył

 

Przewlekła niewydolność żylna. Może objawiać się w postaci bólów i obrzęków nóg, ale także pod postacią „pajączków żylnych”, żylaków czy owrzodzeń podudzi – została uznana ze względu na częstość występowania za chorobę społeczną.

 

Zapalenie żył. Rozwój stanu zapalnego na pewnym odcinku ściany żyły, wraz z wytworzeniem się zakrzepu. Powstaniu takiego stanu sprzyjają między innymi: długotrwałe unieruchomienie, zabiegi operacyjne, poród, urazy oraz żylaki. Rodzaj objawów zależy od tego, czy proces zapalny dotyczy żył powierzchownych czy głębokich. Zapalenie żył głębokich jest trudniejsze do wykrycia. Objawy są często słabiej wyrażone. Pojawia się uczucie ciężkości łydek i ich kurcze. Ból występuje samoistnie lub przy ucisku. Chora kończyna jest obrzęknięta i cieplejsza.

 

Choroby nerwicowe

 

Nerwice należą do najbardziej rozpowszechnionych dolegliwości w naszych czasach, trudno dziś spotkać człowieka, którego nie nękają choroby na tle nerwicowym, jak nadpobudliwość, bezsenność, lęki, biegunki. Prostym domowym sposobem na dolegliwości nerwicowe jest picie napoju miodowego, który przygotowujemy z 2 łyżek miodu rozpuszczonych w szklance letniej wody. Przygotowany wieczorem, a pity rano napój działa wzmacniająco i uspokajająco.

 

Załamanie nerwowe. To ogólna nazwa określająca reakcje na długotrwały stres psychiczny. Chorzy mogą przeżywać stany depresji, depresji maniakalnej, ogólnego niepokoju lub cierpieć na schizofrenię.

Zioła i przyprawy, które warto zastosować w kuchni, mające wpływ na zdrowotność Wagi :

 

Ostatnio odkrywa się na nowo, znaną już od wieków różnym cywilizacjom, leczniczą wartość ziół. Obecna wiedza na temat tych dobroczynnych roślin jest ogromna, ponieważ była zbierana i sprawdzana od lat. Wielu ludzi niesłusznie oddziela pojęcia „zioła” i „przyprawy”, przypisując jednym działanie tylko lecznicze, a drugim jedynie smakowe i odwrotnie. Jako przykład może posłużyć mięta, którą najczęściej stosuje się jako środek ułatwiający i przyspieszający trawienie, a jest ona niezastąpiona przy przygotowywaniu niektórych potraw, np. z jagnięciny czy deserów. Podobnie jest w przypadku oregano, które kojarzy się większości z przyprawą do pizzy, nie z rośliną o działaniu przyspieszającym trawienie oraz łagodzącym objawy przeziębień, kaszlu i grypy. Istnieje także wiele ziół nieznanych, niepopularnych, o działaniu wielokrotnie silniejszym i bardziej skutecznym niż powszechnie stosowane rośliny. Przykładem jest werbena, mało znane zioło, o działaniu uspokajającym, antystresowym i zdecydowanie bardziej efektywnym niż działanie wykorzystywanej przez wiele osób melisy.

 

Dla osób spod znaku Wagi zaleca się następujące zioła:

 

– przeciwdziałające otyłości: barwinek pospolity, fiołek polny, kalina koralowa (uznawana za zioło magiczne Wagi), ostrożeń warzywny, nostrzyk żółty, draganek, lwie serce, ruta zwyczajna, jemioła, kasztanowiec;

 

– na choroby serca: barwinek pospolity, fiołek polny, kalina koralowa, ostrożeń warzywny, nostrzyk żółty, draganek, lwie serce, ruta zwyczajna, jemioła, kasztanowiec;

 

– na choroby nerek i układu rozrodczego: boże drzewko, fiołek polny, kminek zwyczajny, lubczyk, lukrecja gładka, ostrożeń warzywny, sosna, jemioła, jałowiec, nagietek lekarski, hyzop lekarski;

 

– na choroby tkanki łącznej: bobrek trójlistkowy, macierzanka piaskowa, ostrożeń warzywny, rozmaryn lekarski, sosna, tymianek pospolity, werbena, anyż, bernardynek, jeżówka pospolita, nostrzyk żółty, oregano, lwie serce, szałwia lekarska, ruta zwyczajna, boża trawka, kasztanowiec, słowień, nagietek lekarski;

 

– wzmacniające: wszystkie, a w szczególności lubczyk, bernardynek, jeżówka pospolita, hyzop lekarski, szałwia lekarska i boża trawka.

 

Dieta Wagi

 

Żywienie w schorzeniach, takich jak choroby serca, nerek czy tkanki łącznej, jest specyficzne i wymaga konsultacji z lekarzem. Osoby spod znaku Wagi, mając świadomość, że są podatne na tego rodzaju schorzenia, mogą tworzyć codziennie dietę im zapobiegającą. Przedstawione poniżej propozycje jadłospisów i przepisów nie stanowią szczególnie skomplikowanej i drastycznej diety, jednak uwzględniają najbardziej potrzebne składniki odżywcze. W diecie Wag nie powinno zabraknąć przede wszystkim: miedzi, cynku, selenu, żelaza, potasu, wapnia, manganu, magnez, oraz witamin: A, C, E, P, PP i z grupy B (B1, B6, B11, B12).

 

Minerały

 

Miedź – wchodzi w skład wielu enzymów i bierze udział w wielu procesach przemian metabolicznych. Uczestniczy w syntezie hemoglobiny i razem z żelazem bierze udział w procesach utleniania i dostarczania tlenu, szczególnie wrażliwej na niedotlenienie, tkance nerwowej. Zmniejsza odczyny zapalne, łagodzi stany zapalne stawów, zapobiega występowaniu chorób układu sercowo-naczyniowego, niektórych nowotworów. Działa także pobudzająco na wzrost włosów. Miedź odgrywa ogromną rolę w utrzymywaniu właściwego pH skóry, a także hamuje powstawanie w ustroju wolnych rodników i opóźnia procesy starzenia. Produkty bogate w miedź to orzechy (0,28-1,29 mg/100 g), wątroba (0,6 mg/100 g), groch i fasola (0,5 mg/100 g), kasza gryczana (0,45 mg/100 g), pieczarki (0,4 mg/100 g), produkty zbożowe, makarony (0,35 mg/100 g) oraz ryby (0,05-0,33 mg/100 g). Zalecane dobowe spożycie dla osób dorosłych wynosi od 2 do 2,5 mg.

 

Cynk – wchodzi w skład ponad 200 enzymów w organizmie człowieka i jest niezbędny do prawidłowej przemiany białek, węglowodanów oraz kwasów nukleinowych. Bierze udział w odczuwaniu smaku i zapachu. Zapewnia prawidłową czynność prostaty i narządów rozrodczych. Przyspiesza gojenie się ran, a także korzystnie wpływa na sprawność umysłową. Cynk wspomaga leczenie takich chorób, jak: zapalenie stawów, choroby prostaty oraz choroby weneryczne. Pomaga w utrzymaniu prawidłowego stanu włosów i paznokci. Produkty bogate w cynk to przede wszystkim: mięso (1,7-7,5 mg/100 g), sery podpuszczkowe (4,5 mg/100 g), fasola i groch (4 mg/100 g), kasza gryczana (3,5 mg/100 g), orzechy (1,8-3,2 mg/100 g) oraz przetwory zbożowe (0,6-4,1 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie dla dorosłych wynosi od 13 do 16 mg.

 

Selen – działa w połączeniu z witaminą E i wraz z nią zapobiega i opóźnia starzenie się tkanek. Bierze udział w eliminacji wolnych rodników (substancji powodujących powstawanie nowotworów) oraz metali ciężkich. Wzmacnia odporność organizmu, zapobiega stłuszczeniu wątroby, powstawaniu stanów zapalnych stawów, zawałom i udarom mózgu. Pierwiastek ten wpływa bardzo dobrze na skórę, czyniąc ją sprężystą i elastyczną. Stosowany zewnętrznie działa przeciw-bakteryjnie i przeciwgrzybiczo, a także zmniejsza łupież. Źródłem selenu są: podroby (0,08 mg/100 g), drób (0,07 mg/100 g), ryby (0,06 mg/100 g), żółtko jaja (0,06 mg/100 g), mleko (0,045 mg/100 g), kiełki pszenicy (0,04 mg/100 g), cebula (0,015 mg/100 g), otręby (0,01 mg/100 g). Nie ustalono zalecanego dziennego spożycia dla tego pierwiastka, ale proponuje się od 0,05 do 0,07 mg na dobę.

 

Żelazo – składnik hemoglobiny, mioglobiny i wielu enzymów, jest niezbędny do transportu i magazynowania tlenu. Ma wpływ na wzrost organizmu, poprawią kondycję fizyczną, a także zwiększa odporność na infekcje. Zapobiega zmęczeniu i niedokrwistości (zwłaszcza przy obfitym miesiączkowaniu), pobudza szpik do wytwarzania hemoglobiny. Niedobór tego pierwiastka powoduje bladość skóry, osłabienie włosów oraz pękanie warg i języka. Produkty o dużej zawartości żelaza to wątroba (10,7-18 mg/100 g), rośliny strączkowe (4,7-8 mg/100 g), szczypiorek (7,5 mg/100 g), pietruszka korzeń (5,3 mg/100 g). Zalecane spożycie wynosi od 15 do 19 mg na dzień.

 

Potas – razem z sodem jest niezbędny w organizmie do utrzymania prawidłowej gospodarki wodnej, równowagi kwasowo-zasadowej, ciśnienia osmotycznego i krwi oraz prawidłowego rytmu serca. Dieta zbyt bogata w sód powoduje spadek stężenia potasu i wzrost ciśnienia tętniczego krwi. Pierwiastek ten potrzebny jest do utrzymania prawidłowej kurczliwości mięśni oraz przewodnictwa tkanki nerwowej. Potas powoduje obniżenie ciśnienia krwi, poprawia dotlenienie mózgu oraz pomaga w leczeniu alergii. Produkty bogate w potas to: rośliny strączkowe (1000-1700 mg/100 g), orzechy (500-700 mg/100 g), ziemniaki (500 mg/100 g), niektóre ryby (400 mg/100 g), banany, porzeczki (300 mg/100 g), mięso (200-350 mg/100 g), ziarna zbóż (100-400 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie dla osób dorosłych wynosi 3500 mg.

 

Wapń – stanowi podstawowy składnik kości i zębów. Jest on niezbędny do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego i mięśniowego, pracy serca oraz przebiegu procesów krzepnięcia krwi. Ma działanie przeciwalergiczne i przeciwzapalne, zmniejsza przepuszczalność błon komórkowych oraz naczyń. Wapń łagodzi dolegliwości menstruacyjne (bolące i obfite miesiączki). Produkty bogate w wapń to sery podpuszczkowe (800 mg/100 g), mleko, napoje mleczne i sery twarogowe (100 mg/100 g), jarmuż (250 mg/100 g) oraz fasola (150 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie dla osób dorosłych wynosi 900 mg.

 

Mangan – pierwiastek ten jest niezbędnym aktywatorem systemów enzymatycznych, szczególnie tych, które uczestniczą w procesach wytwarzania elementów tkanki łącznej. Jest składnikiem enzymów chroniących tkanki przed uszkodzeniami przez wolne rodniki (powodujące nowotwory). Od niego zależy magazynowanie glukozy w wątrobie oraz prawidłowe wzrastanie kości oraz funkcjonowanie układu nerwowego. Pomaga zwalczać zmęczenie, poprawia pamięć oraz obniża pobudliwość nerwową. Łagodzi objawy astmy, cukrzycy, schizofrenii i bezpłodności. Bogatym źródłem tego pierwiastka są: orzechy (3,6-4,2 mg/100 g), produkty zbożowe z pełnego przemiału (2,4-4,5 mg/100 g), czarne jagody (3,4 mg/100 g), fasola, groch (2 mg/100 g), czekolada (0,7 mg/100 g) oraz herbata (0,3 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie dla osób dorosłych wynosi od 2 do 5 mg.

 

Magnez – jest niezbędnym składnikiem do budowy kości i zębów, wchodzi także w skład tkanki mięśniowej i nerwowej. Bierze udział w metabolizmie lipidów i termoregulacji. W połączeniu z wapniem działa przeciwdepresyjnie i przeciwstresowo. W dużych dawkach ma właściwości przeczyszczające. Bogate źródła tego pierwiastka to kasza gryczana (220 mg/100 g), groch, fasola, orzechy (100-185 mg/100 g), czekolada gorzka (165 mg/100 g) oraz płatki kukurydziane i zbożowe (100-130 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie wynosi od 300 do 370 mg.

Witaminy

 

Witamina A – rozpuszczalna w tłuszczach, niezbędna w procesach syntezy białek, tłuszczów i hormonów tarczycy, a także wzrostu i prawidłowego funkcjonowania narządu wzroku. Witamina ta zwiększa odporność organizmu na infekcje i jest potrzebna do sprawnego działania narządów wewnętrznych. Zapobiega także powstawaniu niektórych nowotworów. Ma istotny wpływ na stan skóry i paznokci Wspomaga leczenie m.in. dolegliwości reumatycznych (np. zapalenia stawów) oraz łysienia. Produkty obfite w witaminę A to tłuszcze rybne i oleje (18-900 mg/100 g), masło (0,8 mg/100 g), wątroba wołowa (0,15 mg/100 g), marchew (2 mg/100 g) oraz śledzie i makrele (0,05 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie witaminy A wynosi od 0,4 do 1,2 mg.

 

Witamina B1 – jest składnikiem enzymów, bierze udział w procesach oddychania komórkowego i przemiany węglowodanów. Korzystnie wpływa na system nerwowy, mięśniowy, sprawność umysłową i czynność serca. Jej niedobory prowadzą do zaburzeń funkcjonowania układu nerwowego, obniżenia wydzielania soku żołądkowego i zaburzeń trawienia. Witamina ta nie jest gromadzona w organizmie, dlatego należy stale uzupełniać jej zapasy. W największych ilościach występuje w następujących produktach: soja (0,8 mg/100 g), drożdże (0,7 mg/100 g), mięso wieprzowe (0,54 mg/100 g), kasza gryczana (0,53 mg/100 g), kalafior (0,14 mg/100 g), brokuły (0,1 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie witaminy B1 wynosi od 1,7 do 2,2 mg.

 

Witamina B6 – niezbędna do prawidłowej przemiany białek, tłuszczów i węglowodanów w organizmie. Bierze udział w wytwarzaniu przeciwciał i krwinek czerwonych. Łagodzi stresy oraz objawy napięcia przedmiesiączkowego. Jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. Jej niedobory mogą powodować zapalenia skóry i stany zapalne w okolicach warg i na języku. Produkty bogate w witaminę B6 to przede wszystkim drożdże (1,1 mg/100 g), wołowina (0,5 mg/100 g), nasiona strączkowe (0,57 mg/100 g), marchew (0,15-0,7 mg/100 g), ziemniaki (0,2 mg/100 g) oraz banany (0,26 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie wynosi od 2 do 3 mg.

 

Witamina B11 – zwana inaczej kwasem foliowym, ma działanie krwiotwórcze, jest niezbędnym składnikiem do syntezy kwasów DNA i RNA, które z kolei są konieczne do prawidłowego wzrastania i podziału wszystkich komórek organizmu. Bierze także udział w przemianach aminokwasów. Wpływa na prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego, przewodu pokarmowego i narządów płciowych. Działa korzystnie na stan skóry, włosów i paznokci. Większe zapotrzebowanie na tę witaminę występuje u ludzi pijących dużo alkoholu, palących tytoń, u kobiet stosujących doustne środki antykoncepcyjne oraz w schorzeniach wątroby. Produkty bogate w kwas foliowy to m.in.: wątroba (0,35 mg/100 g), otręby pszenne (0,25 mg/100 g), szpinak (0,15 mg/100 g), brukselka (0,15 mg/100 g), szparagi (0,15 mg/100 g), bób (0,13 mg/100 g), kalafior (0,12 mg/100 g) oraz brokuły (0,09 mg/100 g). Zalecane dzienne jej spożycie wynosi od 0,1 do 0,8 mg.

 

Witamina B12 – bierze udział w metabolizmie białek, tłuszczów i węglowodanów. Zapobiega powstawaniu niedokrwistości złośliwej, uspokaja, poprawia koncentrację, zdolność lepszego uczenia się i zapamiętywania. Odgrywa dużą rolę przy zapobieganiu i leczeniu załamań nerwowych. Źródłem tej witaminy jest wątroba (0,12 mg/100 g), nerki (0,06 mg/100 g), ostrygi (0,02 mg/100 g), żółtko jaja (0,014 mg/100 g), ser żółty (0,009 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie wynosi od 2 do 5 µg.

 

Witamina C – jest to związek o właściwościach silnie redukujących, dzięki czemu przeciwdziała procesom zainicjowanym przez wolne rodniki (m.in. nowotworom). Wzmacnia odporność organizmu na infekcje, zapobiega przeziębieniom, a także tworzeniu się zakrzepów w żyłach. Wchodzi w skład wielu enzymów, ma właściwości przyspieszania gojenia ran, dziąseł i zębów. Niedobór tej witaminy powoduje nasilające się krwawienia z dziąseł, nosa i skóry, obniżenie odporności organizmu i ogólne zmęczenie. Bogate źródła witaminy C to owoce dzikiej róży (250-800 mg/100 g), czarne porzeczki (150-300 mg/100 g), papryka (125-200 mg/100 g), pietruszka nać (270 mg/100 g), brokuły (65-150 mg/100 g), truskawki (46-90 mg/100 g), grejpfruty (30-70 mg/100 g), cytryny (40-60 mg/100 g) i pomarańcze (30-50 mg/100 g). Należy pamiętać o tym, że witamina C jest bardzo wrażliwa na wysoką temperaturę, która powoduje jej rozpad. Dlatego zaleca się spożywanie surowych warzyw i owoców lub lekko blanszowanych (wrzucanych bezpośrednio do wrzątku i gotowanych parę minut). Witamina C nie jest kumulowana w organizmie, dlatego należy codziennie uzupełniać jej zapas. Zalecane dzienne spożycie wynosi od 50 do 100 mg.

 

Witamina E – wykazuje działanie przeciwmiażdżycowe i jest odpowiedzialna za prawidłowe funkcjonowanie układu rozrodczego. Zapobiega także poronieniom, procesom starzenia i łysieniu. Jej niedobór powoduje zaburzenia w wydzielaniu hormonów jajników, a także bezpłodność. Do produktów bogatych w witaminę E należą halibut (0,9 mg/100 g), wołowina (0,6 mg/100 g), wieprzowina (0,5 mg/100 g), masło (0,3-7 mg/100 g), kiełki pszenicy (10-26 mg/100 g), płatki owsiane (0,8 mg/100 g), kasza jęczmienna (0,5 mg/100 g) oraz olej słonecznikowy (50 mg/100 g). Dzienne na nią zapotrzebowanie wynosi od 5 do 10 mg.

 

Witamina P – reguluje procesy wchłaniania składników pokarmowych i poprawia stan tkanki łącznej. Zapobiega dolegliwościom menstruacyjnym oraz wzmaga odporność na infekcje. Zalecana jest przy skłonnościach do siniaków. Źródłem tej witaminy są przede wszystkim morele, wiśnie, biała skórka owoców cytrusowych, papryka i pomidory. Zalecane dzienne zapotrzebowanie na tę witaminę nie zostało jeszcze ustalone.

 

Witamina PP – wchodzi w skład enzymów biorących udział w procesach oddychania tkankowego. Jest niezbędna do właściwego funkcjonowania mózgu i obwodowego układu nerwowego oraz do syntezy hormonów płciowych. Skutecznie obniża zawartość cholesterolu w surowicy krwi, co ma duże znaczenie w profilaktyce miażdżycowej. Potrzebna jest do zachowania prawidłowej funkcji skóry. Jej niedobory powodują zmiany zapalne skóry, zaburzenia miesiączkowania oraz bezpłodność. Bogate w witaminę PP są drożdże (40-50 mg/100 g), otręby pszenne (30-35 mg/100 g), mięso cielęce (6,5-17 mg/100 g), mięso drobiowe (4,7-14,7 mg/100 g), orzeszki ziemne (17 mg/100 g) oraz ryby morskie (8 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie wynosi od 10 do 24 mg.

 

Produkty szczególnie pożądane w jadłospisie Wag, stanowiące bardzo dobre źródło wyżej wymienionych składników odżywczych, to: szpinak, kapusta, fasola, ciecierzyca, brokuły, kalafior, rzodkiewka, marchew, cebula, czosnek, szparagi, karczochy, rzeżucha, papryka, grzyby, truskawki, banany, grejpfruty, brzoskwinie, jabłka, łosoś, tuńczyk, śledzie, ostrygi, ryż, owies, żyto, soja, ziarna dyni, słonecznika, orzechy.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...