Skocz do zawartości

Astrologiczny kurs żywienia - SKORPION :)


Pysiaczek

Rekomendowane odpowiedzi

Jak jeść w zgodzie z naszym znakiem zodiaku? Jakie dolegliwości nam grożą, na co powinniśmy zwracać uwagę? Dowiedz się, jak na nasze zdrowie i sposób odżywiania wpływa data urodzenia.

SKORPION - 24.X - 21.XI

 

Choroby Skorpiona

 

Osoby spod znaku Skorpiona powinny szczególnie dbać i uważać na zewnętrzne narządy płciowe, układ moczowo-płciowy, dolny odcinek jelita grubego, jelito proste, genitalia, nos, jamę nosową i okolicę górnej wargi. Są podatne na ostre zapalenia lub zakażenia tych narządów. Mogą ich dotykać choroby weneryczne, dysfunkcje gruczołów dokrewnych, zapalenie stawów, miażdżyca. Powinny wyjątkowo dbać o skórę i płuca. Cierpią często na bóle karku, pleców. Kobiety często mają zbyt długie i obfite krwawienia miesiączkowe, natomiast mężczyźni przedwczesny wytrysk nasienia. Przyjrzyjmy się bliżej tym dolegliwościom.

 

Choroby układu rozrodczego

Nadżerka szyjki macicy. Nadżerka to zmiana polegająca na braku nabłonka wielowarstwowego płaskiego, powstająca z różnych przyczyn. Zamiast nabłonka występują różne formy morfologiczne błony śluzowej. Nadżerka nazywana jest stanem przedrakowym, ponieważ nieleczona może przekształcić się w raka szyjki macicy.

 

Choroby nowotworowe narządu rodnego. Nowotwory mogą być łagodne lub złośliwe. Najczęściej występującymi nowotworami złośliwymi narządu rodnego są w kolejności: rak szyjki macicy, rak trzonu macicy, rak jajnika, rak sromu, rak pochwy i jajowodu.

 

Dolegliwości menstruacyjne. Bolesne miesiączki – nie są niczym niezwykłym, jednak w niektórych sytuacjach są sygnałem do przeprowadzenia dokładnego badania lekarskiego, zwłaszcza gdy ból przeszkadza w wykonywaniu codziennych czynności. Obfite miesiączki – trwają dłużej niż 8 dni, nasycenie tamponu lub podpaski następuje w ciągu l godziny, a wydzielina miesiączkowa zawiera duże skrzepy krwi. Może to wynikać z zaburzenia równowagi hormonalnej, infekcji w obrębie macicy, stosowania wkładek wewnątrzmacicznych lub rozrostów (mięśniaki). Następstwem obfitego krwawienia miesiączkowego może być niedokrwistość.

 

Choroby weneryczne. Mogą mieć podłoże bakteryjne (rzeżączka, chlamydie, kiła) lub wirusowe (AIDS, opryszczka narządów płciowych, zapalenie wątroby typu B). Drobnoustroje wywołujące te choroby mogą pochodzić ze spermy, krwi, wydzieliny z pochwy, czasami ze śliny. Większość z nich przenosi się poprzez kontakty seksualne, ale niektórymi zarażamy się poprzez kontakt z chorą skórą lub z zainfekowanymi przedmiotami osobistego użytku.

 

Choroby układu moczowego

 

Ostra niewydolność nerek. Choroba ta polega na nagłym i prawie całkowitym załamaniu czynności nerek, prowadzącym do bezmoczu lub skąpomoczu. Skutkiem tego jest niedostateczne wydalanie produktów przemiany materii, prowadzące do ogólnoustrojowych zaburzeń metabolicznych. Powoduje to wzmożony katabolizm, zwiększenie stężenia we krwi produktów rozpadu białek ustrojowych, zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej oraz kwasicę metaboliczną.

 

Przewlekła niewydolność nerek. Zespół chorobowy stanowiący fazę większości przewlekłych chorób nerek, które doprowadzają do systematycznego niszczenia nefronów. W przypadku zniszczenia ponad 80% czynnych nefronów powstaje skrajna postać przewlekłej niewydolności nerek – mocznica.

 

Kłębuszkowe zapalenie nerek. Jest to schorzenie, które może prowadzić do rozwoju przewlekłej lub – rzadziej – ostrej niewydolności nerek.

Kamica nerek. Powstaje na skutek nadmiernej krystalizacji niektórych związków moczu, np. szczawianu wapnia, i tworzenia się kamieni nerkowych. Jednym z objawów może być białkomocz.

Choroby prostaty. Mechanizmy leżące u podstaw przerostu prostaty są skutkiem zaburzeń hormonalnych, związanych ze starzeniem się organizmu. Objawy powiększenia gruczołu krokowego ujawniają się najczęściej u mężczyzn, którzy ukończyli 45. rok życia. Zaburzenie równowagi hormonalnej powoduje przerost różnych struktur narządu, a generalnie – powiększenie gruczołu i ucisk na cewkę moczową. Stany zapalne prostaty powstają najczęściej w konsekwencji zakażeń dróg moczowych, zwłaszcza zapalenia pęcherza moczowego, które wstecznie przenoszą się na tkankę gruczołu. Często są one także spowodowane zakażeniami przenoszonymi drogą płciową.

 

Choroby skóry Mają postać zmian skórnych – wykwitów, plam, grudek, bąbli, pęcherzyków, krost, nadżerek. Grzybice – wywoływane głównie przez dermatofity, drożdżaki, grzyby drożdżopodobne i pleśniowce. Powodują choroby naskórka, włosów, paznokci i błon śluzowych. Choroby wirusowe – to najczęściej dolegliwości należące do grupy opryszczek.

Choroby układu trawiennego

 

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Choroba ta prowadzi do wytworzenia ropni i owrzodzeń w ścianie jelita grubego. Objawia się częstym wydalaniem przez odbyt śluzu, krwi i ropy.

Zespól złego wchłaniania. Polega na upośledzonym transporcie substancji pokarmowych z jelita. Objawia się biegunką, bolesnymi skurczami jelit, skłonnością do infekcji, niedoborami elektrolitów, mikroelementów, witamin, białka, tłuszczów (prowadzącymi do obrzęków), zanikami mięśni i postępującym wyniszczeniem organizmu.

 

Zespół złego trawienia. Jest następstwem niewydolnego trawienia składników pokarmowych, spowodowanym chorobami żołądka, wątroby, dróg żółciowych, trzustki i zmianami ilościowymi oraz jakościowymi soków trawiennych. Zespół ten określany jest także jako niestrawność. Może prowadzić do zespołu złego wchłaniania.

 

Choroby gruczołów dokrewnych

Nadczynność tarczycy. Przebieg tej choroby charakteryzuje zwiększona przemiana materii. Wzmożone zużycie składników pokarmowych powoduje zwiększone zapotrzebowanie i spożycie energetyczne, zwłaszcza pokarmów węglowodanowych. Upośledzeniu ulega często wydzielanie soku żołądkowego i trzustkowego, co powoduje gorsze trawienie pokarmów i skłonność do powstawania biegunek. Intensywna przemiana materii, biegunki oraz wielomocz prowadzą do niedoborów: białka, witamin, wapnia oraz fosforu.

 

Niedoczynność tarczycy. Dużą rolę w powstawaniu tej choroby mają substancje „wolotwórcze”, zawarte w niektórych produktach spożywczych. Należą do nich kapusta, brukiew, soja i rzepak, które utrudniają gospodarkę jodową.

 

Niewydolność kory nadnerczy (choroba Addisona). Jest to przewlekła niedoczynność nadnerczy, spowodowana niedostatecznym wytwarzaniem hormonów w korze nadnerczy, na skutek jej zniszczenia przez proces autoagresji lub przez gruźlicę nadnerczy. Choroba prowadzi do zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej oraz węglowodanowej organizmu. Najczęstsze objawy to: ogólne osłabienie i łatwe męczenie się, brunatne przebarwienie skóry, nudności, wymioty, bóle kolkowe brzucha, zaburzenia jelitowe, chudnięcie, obniżenie ciśnienia krwi, przyspieszenie tętna, bóle głowy, a nawet zaburzenia orientacji, omdlenia, utrata przytomności.

 

Zapalenie stawów Określenie to odnosi się do wszystkich dolegliwości, które są wywoływane przez schorzenia w obrębie stawów. Zapalenia reumatoidalne (reumatyzm) charakteryzują się zmianami zapalnymi lub bólami stawów. Współwystępują z bezsennością i ogólnym znużeniem. Manifestują się także deformacją kończyn (u ludzi starszych), zwłaszcza w okolicy stawów dłoni i stóp oraz zwyrodnieniowym zapaleniem kości i stawów, które objawia się bólem.

 

Miażdżyca Istotą miażdżycy są chorobowe zmiany wewnątrz tętnic, spowodowane odkładaniem się w nich różnych substancji chemicznych pochodzących z przepływającej przez nie krwi (cholesterol, fosfolipidy, kwasy tłuszczowe, sole wapnia). Powstające złogi powodują zwężenie światła tętnic i zmniejszają przepływ krwi. Powoduje to tworzenie zakrzepów i zatorów, co w konsekwencji prowadzi do choroby wieńcowej.

 

Zioła i przyprawy, które warto zastosować w kuchni, mające wpływ na zdrowotność Skorpiona :

 

Ostatnio odkrywa się na nowo, znaną już od wieków różnym cywilizacjom, leczniczą wartość ziół. Obecna wiedza na temat tych dobroczynnych roślin jest ogromna, ponieważ była zbierana i sprawdzana od lat. Wielu ludzi niesłusznie oddziela pojęcia „zioła” i „przyprawy”, przypisując jednym działanie tylko lecznicze, a drugim jedynie smakowe i odwrotnie. Jako przykład może posłużyć mięta, którą najczęściej stosuje się jako środek ułatwiający i przyspieszający trawienie, a jest ona niezastąpiona przy przygotowywaniu niektórych potraw np. z jagnięciny czy deserów. Podobnie jest w przypadku oregano, które kojarzy się większości z przyprawą do pizzy, nie z rośliną o działaniu przyspieszającym trawienie oraz łagodzącym objawy przeziębień, kaszlu i grypy. Istnieje także wiele ziół nieznanych, niepopularnych, o działaniu wielokrotnie silniejszym i bardziej skutecznym niż powszechnie stosowane rośliny. Przykładem jest werbena, mało znane zioło, o działaniu uspokajającym, antystresowym i zdecydowanie bardziej efektywnym niż działanie wykorzystywanej przez wiele osób melisy.

 

Dla osób spod znaku Skorpiona zaleca się następujące zioła:

 

– na choroby skóry: bobrek trójlistkowy, macierzanka piaskowa, ostrożeń warzywny, rozmaryn lekarski, sosna, tymianek, werbena, anyż, bernardynek (uznawany za zioło magiczne Skorpiona), jeżówka, nostrzyk żółty, oregano, lwie serce, szałwia lekarska, ruta zwyczajna, boża trawka, kasztanowiec, słowień, nagietek lekarski,

 

– na choroby serca: barwinek pospolity, fiołek polny, kalina koralowa, ostrożeń warzywny, nostrzyk żółty, draganek, lwie serce, ruta zwyczajna, jemioła, kasztanowiec,

 

– na choroby nerek i układu rozrodczego: boże drzewko, fiołek polny, kminek zwyczajny, lubczyk, lukrecja gładka, ostrożeń warzywny, sosna, jemioła, jałowiec, nagietek lekarski, hyzop lekarski,

 

– na choroby układu pokarmowego: boże drzewko, bobrek trójlistkowy, cykoria podróżnik, gorczyca biała, gorczyca czarna, kminek zwyczajny, nieśmiertelnik żółty, pieprz polski, lubczyk, macierzanka piaskowa, majeranek, rzepik pospolity, anyż, bazylek, pieprzyk ogrodowy, bernardynek, draganek, jałowiec, słowień, szanta zwyczajna, mięta pieprzowa.

 

Dieta Skorpiona

 

Istnieje wiele rozmaitych diet zapobiegających lub wspomagających leczenie schorzeń, które mogą dotknąć Skorpiona.

Przy komponowaniu swojej diety osoby spod tego znaku powinny przede wszystkim zwrócić uwagę na takie składniki odżywcze, jak: cynk, wapń, magnez, żelazo, witaminy A, B1, B6, C, D, E, K, P i PP.

 

Minerały

 

Cynk – wchodzi w skład ponad 200 enzymów w organizmie człowieka i jest niezbędny do prawidłowej przemiany białek, węglowodanów oraz kwasów nukleinowych. Bierze udział w odczuwaniu smaku i zapachu. Zapewnia prawidłową czynność prostaty i narządów rozrodczych. Przyspiesza gojenie się ran, a także korzystnie wpływa na sprawność umysłową. Cynk wspomaga leczenie takich chorób, jak zapalenie stawów, choroby prostaty oraz choroby weneryczne. Produkty bogate w cynk to przede wszystkim: mięso (1,7-7,5 mg/100 g), sery podpuszczkowe (4,5 mg/100 g), fasola i groch (4 mg/100 g), kasza gryczana (3,5 mg/100 g), orzechy (1,8-3,2 mg/100 g) oraz przetwory zbożowe (0,6-4,1 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie dla dorosłych wynosi od 13 do 16 mg.

 

Wapń – stanowi podstawowy budulec kości i zębów. Jest on niezbędny do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego i mięśniowego, pracy serca oraz przebiegu procesów krzepnięcia krwi. Ma działanie przeciwalergiczne i przeciwzapalne, zmniejsza przepuszczalność błon komórkowych oraz naczyń. Wapń łagodzi dolegliwości menstruacyjne, takie jak bolące i obfite miesiączki. Produkty bogate w wapń to sery podpuszczkowe (800 mg/100 g), mleko, napoje mleczne i sery twarogowe (100 mg/100 g), jarmuż (250 mg/100 g) oraz fasola (150 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie dla osób dorosłych wynosi 900 mg.

 

Magnez – jest niezbędnym składnikiem do budowy kości i zębów, wchodzi także w skład tkanki mięśniowej i nerwowej. Bierze udział w metabolizmie lipidów i termoregulacji. Zapobiega odkładaniu się wapnia w postaci złogów w układzie moczowym i pęcherzyku żółciowym. Działa przeczyszczające w dużych dawkach. Zaleca się podawanie magnezu przy dolegliwościach menstruacyjnych. Bogate źródła tego pierwiastka to kasza gryczana (220 mg/100 g), groch, fasola, i

orzechy (100-185 mg/100 g), czekolada gorzka (165 mg/100 g) oraz płatki kukurydziane i zbożowe (100-130 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie wynosi od 300 do 370 mg.

Żelazo – składnik hemoglobiny, mioglobiny i wielu enzymów, jest niezbędny do transportu i magazynowania tlenu. Ma wpływ na wzrost organizmu, poprawia kondycję fizyczną, a także zwiększa odporność na infekcje. Zapobiega zmęczeniu i niedokrwistości (zwłaszcza przy obfitym miesiączkowaniu), pobudza szpik do wytwarzania hemoglobiny. Niedobór powoduje bladość skóry, osłabienie włosów oraz pękanie warg i języka. Produkty o dużej zawartości żelaza to wątroba (10,7-18 mg/100 g), rośliny strączkowe (4,7-8 mg/100 g), szczypiorek (7,5 mg/100 g), pietruszka korzeń (5,3 mg/100 g). Zalecane spożycie wynosi od 15 do 19 mg na dzień.

 

Witaminy

 

Witamina A – rozpuszczalna w tłuszczach, niezbędna w procesach syntezy białek, tłuszczów i hormonów tarczycy, a także wzrostu i prawidłowego funkcjonowania narządu wzroku. Witamina ta zwiększa odporność organizmu na infekcje i jest potrzebna do sprawnego działania narządów wewnętrznych. Zapobiega także powstawaniu niektórych nowotworów. Ma istotny wpływ na stan skóry i paznokci. Wspomaga leczenie chorób prostaty, wenerycznych, zapalenia stawów oraz dolegliwości menstruacyjnych, które nękają Skorpiona. Produkty obfite w witaminę A to tłuszcze rybne i oleje (18-900 mg/100 g), masło (0,8 mg/100 g), wątroba wołowa (0,15 mg/100 g), marchew (2 mg/100 g) oraz śledzie i makrele (0,05 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie witaminy A wynosi od 0,4 do 1,2 mg.

Witamina B1 – jest składnikiem enzymów, bierze udział w procesach oddychania komórkowego i przemiany węglowodanów. Korzystnie wpływa na system nerwowy, mięśniowy, sprawność umysłową i czynność serca. Niedobory prowadzą do zaburzeń funkcjonowania układu nerwowego, obniżenia wydzielania soku żołądkowego i zaburzeń trawienia. Witamina nie jest gromadzona w organizmie, dlatego należy stale uzupełniać jej zapasy. W największych ilościach występuje w następujących produktach: soja (0,8 mg/100 g), drożdże (0,7 mg/100 g), mięso wieprzowe (0,54 mg/100 g), kasza gryczana (0,53 mg/100 g), kalafior (0,14 mg/100 g), brokuły (0,1 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie witaminy B1 wynosi od 1,7 do 2,2 mg.

 

Witamina B6 – niezbędna do prawidłowej przemiany białek, tłuszczów i węglowodanów w organizmie. Bierze udział w wytwarzaniu przeciwciał i krwinek czerwonych. Łagodzi stresy oraz objawy napięcia przedmiesiączkowego. Jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. Niedobory mogą powodować zapalenia skóry i stany zapalne w okolicach warg i na języku. Produkty bogate w witaminę B6 to przede wszystkim drożdże (1,1 mg/100 g), wołowina (0,5 mg/100 g), nasiona strączkowe (0,57 mg/100 g), marchew (0,15-0,7 mg/100 g), ziemniaki (0,2 mg/100 g) oraz banany (0,26 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie wynosi od 2 do 3 mg.

 

Witamina C – jest to związek o właściwościach silnie redukujących, dzięki czemu przeciwdziała procesom zainicjowanym przez wolne rodniki (m.in. nowotworom). Wzmacnia odporność organizmu na infekcje, zapobiega przeziębieniom, a także tworzeniu się zakrzepów w żyłach. Wchodzi w skład wielu enzymów, ma właściwości przyspieszania gojenia ran, dziąseł i zębów. Niedobór witaminy powoduje nasilające się krwawienia z dziąseł, nosa i skóry, obniżenie odporności organizmu i ogólne zmęczenie. Bogate źródła witaminy C to owoce dzikiej róży (250-800 mg/100 g), czarne porzeczki (150-300 mg/100 g), papryka (125-200 mg/100 g), pietruszka nać (270 mg/100 g), brokuły (65-150 mg/100 g), truskawki (46-90 mg/100 g), grejpfruty (30-70 mg/100 g), cytryny (40-60 mg/100 g) i pomarańcze (30-50 mg/100 g). Należy pamiętać o tym, że witamina C jest bardzo wrażliwa na wysoką temperaturę, która powoduje jej rozpad. Dlatego zaleca się spożywanie surowych warzyw i owoców lub lekko blanszowanych (wrzucanych bezpośrednio do wrzątku i gotowanych kilka minut). Witamina C nie jest kumulowana w organizmie, dlatego należy codziennie uzupełniać jej zapas. Zalecane dzienne spożycie wynosi od 50 do 100 mg.

Witamina D – odgrywa dużą rolę przy wchłanianiu wapnia i fosforu oraz odkładaniu się tych pierwiastków w kościach i zębach. Następstwem niedoboru u dorosłych jest zniekształcenie kośćca oraz podatność na złamania (osteoporoza). Zaleca się jej stosowanie w leczeniu trądziku, zakażeń wirusem opryszczki i półpaśca. Możemy ją czerpać z pożywienia, powstaje ona także w naszej skórze – w wyniku syntezy, pod wpływem promieni słonecznych. Bogatym źródłem tej witaminy jest pikling wędzony, węgorz, śledź, makrela, kurka, borowik, pieczarka, masło i ser żółty. Przy odpowiednim nasłonecznieniu powstała w skórze witamina D może pokryć nawet 90% zapotrzebowania organizmu. Dziennie zaleca się od 2,5 do 10 µg.

Witamina E – wykazuj e działanie przeciwmiażdżycowe i jest odpowiedzialna za prawidłowe funkcjonowanie układu rozrodczego. Zapobiega także poronieniom, procesom starzenia i łysieniu. Jej niedobór powoduje zaburzenia w wydzielaniu hormonów jajników, a także bezpłodność. Do produktów bogatych w witaminę E należy halibut (0,9 mg/100 g), wołowina (0,6 mg/100 g), wieprzowina (0,5 mg/100 g), masło (0,3-7 mg/100 g), kiełki pszenicy (10-26 mg/100 g), płatki owsiane (0,8 mg/100 g), kasza jęczmienna (0,5 mg/100 g) oraz olej słonecznikowy (50 mg/100 g). Dzienne zapotrzebowanie wynosi od 5 do 10 mg.

 

Witamina K – niezbędna jest do prawidłowego przebiegu procesu krzepnięcia krwi. Zmniejsza krwawienia i krwotoki. Występuje w zielonych częściach warzyw, w żółtkach jaj, oleju i tranie. Jest syntetyzowana w przewodzie pokarmowym przez mikroflorę bakteryjną. Zapotrzebowanie dobowe wynosi od 5 do 80 µg.

Witamina P – reguluje procesy wchłaniania składników pokarmowych i poprawia stan tkanki łącznej. Zapobiega dolegliwościom menstruacyjnym oraz wzmaga odporność na infekcje. Zalecana jest przy skłonnościach do siniaków. Źródłem tej witaminy są przede wszystkim morele, wiśnie, biała skórka owoców cytrusowych, papryka i pomidory. Zalecane dzienne zapotrzebowanie na tę witaminę nie zostało jeszcze ustalone.

 

Witamina PP – wchodzi w skład enzymów biorących udział w procesach oddychania tkankowego. Jest niezbędna do właściwego funkcjonowania mózgu i obwodowego układu nerwowego oraz do syntezy hormonów płciowych. Skutecznie obniża zawartość cholesterolu w surowicy krwi, co ma duże znaczenie w profilaktyce miażdżycowej. Potrzebna jest do zachowania prawidłowej funkcji skóry. Niedobory powodują zmiany zapalne skóry, zaburzenia miesiączkowania oraz bezpłodność. Bogate w witaminę PP są drożdże (40-50 mg/100 g), otręby pszenne (30-35 mg/100 g), mięso cielęce (6,5-17 mg/100 g), mięso drobiowe (4,7-14,7 mg/100 g), orzeszki ziemne (17 mg/100 g) oraz ryby morskie (8 mg/100 g). Zalecane dzienne spożycie wynosi od 10 do 24 mg.

 

W diecie Skorpiona nie powinno zabraknąć ryb, zwłaszcza łososia, makreli i tuńczyka. Są one cennym źródłem zdrowego oleju rybnego, korzystnego dla równowagi hormonalnej oraz skóry. Ma on także działanie przeciwmiażdżycowe. W codziennym jadłospisie powinny znaleźć się następujące warzywa i owoce: kapusta, buraki, brukselka, kalafior, seler, nać pietruszki, seler naciowy, sałata, cebula, ciecierzyca, pochrzyn, imbir, rzeżucha, jabłka, kiwi, maliny, banany, kokosy, grejpfrut oraz ziarna dyni i orzechy włoskie. Wspomagają one przemianę materii, działają korzystnie na układ moczowo-płciowy, obniżają stężenie cholesterolu we krwi, przywracają równowagę hormonalną, wzmacniają kości i stawy oraz łagodzą ich zapalenia.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...