Skocz do zawartości

Vademecum wiedzy tajemnej o jodze


Ninjacomanndo

Rekomendowane odpowiedzi

Joga oznacza unię; połączenie duszy jednostki z duchem wszechświata (Brahmanem); także wszystkie metody, pozwalające osiągnąć mistrzostwo w panowaniu nad umysłem i zmysłami. Praktyka jogi polega więc na łączeniu ciała z umysłem. U zaawansowanych osób jest to także łączenie umysłu z inteligencją, a u najbardziej zaawansowanych - połączenie ciała, umysłu oraz inteligencji z głębinami duszy. Posiada 8 aspektów lub członów stanowiących > Drzewo Jogi, a mianowicie: > jama> nijama (bierne i czynne oczyszczanie), > asana (ćwiczenia ciała), > pranajama (opanowanie oddechu, jego kontrola) > pratjahara (ćwiczenia umysłowe, opanowanie zmysłów), dharana (zrównoważenie umysłu, działanie czynne w koncentracji), > dhjana (medytacja) i > samadhi (głęboka kontemplacja wewnątrz serca, połączenie się z duchem wszechświata). Pierwszych 5 bywa określanych mianem przygotowawczej ścieżki, pozostałe zaś się uważa za wyższy szczebel. Dzieli się na 3 poziomy: zewnętrzny (fizyczny), wewnętrzny (psychiczny) i najbardziej wewnętrzny (duchowy).

 

Jama inaczej yama; w dosłownym sensie oznacza wstrzymanie się, a więc jest to oczyszczanie się biernie. Istotą jest powstrzymywanie się od pogrążania się i wpadania w dotychczasowe błędy. Jest to pierwszy człon bądź szczebel lub ścieżka > joga. W drzewie jogi został określony jako korzeń. Jama zawiera 5 głównych zasad którymi są: > ahimsa (brak przemocy), >satja (poszanowanie prawdy), > asteja (wolność od chciwości, niekradzenie), > brahmacharya (panowanie nad zmysłowymi przyjemności) , aparigraha (wolność od zawiści i posiadania ponad własne potrzeby). Przestrzeganie jamy prowadzi do dyscypliny pięciu organów, do których należą ręce, nogi, usta, organy płciowe i narządy wydalnicze. One panują nad postrzeganiem i zmysłami - jeśli człowiek zamierza kogoś skrzywdzić, odmówią współpracy, złe działanie nie dojdzie do skutki. To przyczyna, dla której jogini zaczynają od opanowania narządów działania, od oczyszczania ciała. 5 przykazań jamy, choć tak krótkich, mieści w sobie wszystki znane wady charakteru człowieka. Wystarczy porównać je z katechizmem - 7 głównych grzechów bez trudu wypełnia 6 reguł jamy.

 

Ahmisa pierwsze z pięciu przykazań > jamy; niestosowanie przemocy w odniesieniu do wszystkich żywych istot; w pozytywnym i szerokim znaczeniu miłość ogarniająca wszelkie stworzenia. To także zakaz zabijania żywych stworzeń, w tym ludzi. Nie chodzi tu jedynie o fizyczne znaczenie, ale również, a może przede wszystkim, o nie stosowanie przemocy w astralnym, jak i mentalnym rozumieniu tego pojęcia.

 

Satja drugie z pięciu przykazań > jamy, którego istota sprowadza się do mówienia prawdy, a wiec nie kłamania. Jego znaczenie jest jednak szersze, niżby się mogło wydawać. Chodzi to o to, że kłamać można także myślami bądź czynami, czyli należy się wystrzegać takiego postępowania, które by prowadziło do pomijania prawdy, jej zniekształcenia.

 

Asteja trzecie w kolejności przykazanie > jamy, sprowadzające się do tego, by nie pożądać, zazdrościć komuś, jak i nie kraść, być wolnym od chciwości; inaczej nie kradzenie. Jest powiedziane - "kto kłamię, ten kradnie". Kradzież w rozumieniu asteji, nie obejmuje jedynie samego faktu przywłaszczenia sobie czegoś bez wiedzy jego właściciela. To także milczenie, które może być również kłamstwem. Chciwość prowadzi bezpośrednio do zawiści, a w następstwie do kłamstwa.

 

Brahmacharya czwarte przykazanie > jamy; sprowadza się ono nie tylko do powstrzymania się od zmysłowych przyjemności w seksualnym sensie, ale także do wstrzymania się od stosowania używek, które i tak zostały już wysubtelnione do wysokich granic. Chodzi tu o palenie papierosów, kawę, herbatę, alkohole, dogadzanie podniebieniu. Nie oznacza to jednak absolutnego ascetyzmu, ale odpowiedni umiar bądź rezygnację z - przykładowo - picia alkoholu, czy palenia papierosów. To szczególnie ważne przy oczyszczaniu ciała fizycznego, jak i pozostałych ciał.

 

Aparigraha piąte, ostatnie przykazanie > jamy, zawierające w sobie wolność od zawiści i posiadania ponad własne potrzeby. Chodzi tu również o pożądanie otrzymywania różnych prezentów, czy przyjmowanie nie zasłużonych podarków, obciąża to bowiem karmicznie. Nadmierne pożądania rodzą zawiść, chciwość, a ich niespełnienie prowadzi z kolei do powstania uczucia niezadowolenia z życia, niechęci do życia. Można być pewnym, iż zawsze otrzyma się to, na co się zasługuje - ani mniej, ani więcej.

 

Nijama inaczej niyama; drugi stopień > jogi, nazywany także pniem drzewa jogi. Obejmuje pięć lub sześć zasad (w zależności od szkoły jogi). W pierwszym przypadku chodzi o sauca (czystość), santosa (zadowolenie), tapas (zapał), svadhjaja (badanie siebie) i Iszwara - pranidhana (poddanie się). Pomagają one w opanowaniu pięciu organów postrzegania - oczu, uszu, nosa, języka i skóry. W drugim, według Sankaraczarji, występuje 6 reguł, zwanycg szatsampati, do których zalicza się > śama (kontrola myśli), > dama (kontrola czynów, postępków), > uparama (obowiązkowość, sumienność), > titiksza (cierpliwość), > sraddha (wiara w > guru i w siebie), > samadhana (wewnętrzna równowaga). Tak jak > jama sprowadzała się do biernego oczyszczenia, tak nijama jest czynnym oczyszczaniem się, nabywaniem określonych cnót, dąży bowiem nie tylko do wsztrzymywania się od popełniania zakazanych czynów, ale zmierza także do wbudowania zupełnie nowych właściwości w > eteryczne, > astralne i > mentalne ciało człowieka.

 

Śama pierwszy z 6 etapów > nijamy. Chodzi tu o kontrolę myśli, która zawiera w sobie 4, logicznie się uzupełniające, zadania. I tak przede wszystkim należy kontrolować myśl, a więc wiedzieć, że jest i co robi, czyli nie dopuszczać do rodzenia się podświadomych myśli. Z nich bowiem się rodzą, pozornie niewytłumaczalne stany przygnebienia, czy zgryźliwości, odbijające się w > ciele astralnym i poprzez nie wpływające na ciało fizyczne. (...) "Najpierw pojawia się prosta myśl, potem żywe wyobrażenie, następnie upodobanie, złe poruszenie serca, wreszcie przyzwolenie". Drugim jest kontrola myśli, co do ich wieku. Czlowiek jest wygodny, zamiast tworzyć nowe, posługuje się z upodobaniem starymi myślami, nierzadko wyciągnietymi z lamusa, które jedynie czasami mogą być dostosowane do nowej sytuacji. Trzecie sprowadza się do odróżniania własnych myśli od obcych. To samo przyciąga to samo - pozytywne myślenie przyciąga dobre, a negatywne - złe myśli. Ostatnie wreszcie polega na kontroli logiczności myślenia. Nie wystarczy myśleć podświadomie i uświadomić sobie jedynie końcowy wniosek. Istotą jest krytyczne przemyślenie, zanalizowanie pełnego łańcucha myślowego, zwrócenie uwagi, czy nie ma w nim żadnych przerw, czy włączyły się jakieś obce myśli. Pełna kontrola zapewnia zdrowe myślenie, a to z kolei sprawia, iż zdrowe ciało myślowe będzie oddziaływało uzdrawiająco na niższe ciała.

 

Dama druga z 6 zasad > nijamy. Poprzez nią człowiek dąży do kontroli nad ałasnymi czynami, postępkami, przy czym chodzi tu przede wszystkim o te, które najłatwiej wymykają sie kontroli. Przykładem może być wymachiwanie rękami podczas chodzenia, noszenie niepotrzebnych rzeczy w rękach, czytanie przy jedzeniu. Tak więc dama sprowadza się do tego, aby każda czynność była logicznie umotywowana, jak i wynikała bezpośrednio z poprzedniej, a nie stanowiła jej zaprzeczenie. Idąc na spacer, by zaczerpnąć świeżego powietrza, nie powinno się iść zadymionymi ulicami; układając rzeczy w szafie trzeba pamiętać, jak i gdzie są położone.

 

Uparama trzecia reguła > nijamy. Najkrócej mówiąc, jej istotą jest wytrwałość w utrzymaniu się na drodze życia oraz liczenie się z jej rzeczywistymi warunkami. Wiąże się to z rzetelnym wypełnianiem przyjętych zobowiązań, których nie powinno się traktować jako przymusu. Podejmując konkretny obowiązek, podejmuje się także jego następstwa - bez względu na to, czy są one pomyślne, czy nie. Podobnie jest przy rezygnacji, która też pociąga za sobą określone skutki. Uparama polega więc na swobodzie wyboru, na wbudowaniu przeświadczenia, iż człowiek niczego nie musi - może, bo tak chcę, bo ma wolny wybór. Jest tu wyraźne nawiązanie do > karmy, bo warunki, w jakich się żyje w danym wcieleniu wynikają z wyboru, jaki został dokonany przed ponownym narodzeniem. "Dobrze to dla nas, że doznajemy czasem przykrości i przeciwności; one bowiem często pobudzają człowieka do zastanowienia, przypominając mu, że jest na wygnaniu i że nie może pokładać nadzei w dobrach tego świata.

 

Titiksza czwarty etap > nijamy, wskazujący na konieczność nauczenia się cierpliwości wobec przeciwności losu, jaki i tolerancji dla ludzi i zwierząt. Ta cnota wymaga, aby wobec każdego zachowywać się tak, jak gdyby widziało się go po raz ostatni, jak gdyby następnego snia człowiek miał umrzeć. Nie ma złych, czu głupich ludzi, są jedynie błądzący, którzy nie wiedzą. Praktykujący nijame już posiadł tę mądrość. Rzecz w tym, aby wcielić ją w życie, albowiem znikoma to sprawa obcować z dobrymi i łagodnymi.

 

Sraddha piąta zasada w > nijamie. Wiara w siebie nie ma jednak nic wspólnego z pewnością siebie, jaką mają zarozumiali, czy bezczelni ludzie. Ją się nosi w sobie, a nie na sobie. Praktykującego nijamę nie mogą zrażać, zniechęcać do dalszych prób pojawiające się przeciwności losu. One bowiem są skutkiem wolnego wyboru człowieka jeszcze przed jego ponownym wcieleniem, to przejaw > karmy, jej nieubłaganego prawa sprawiedliwości. Występujące trudności jedynie powinny przyczynić się do wzmocnienia woli w niezłomnym zamiarze osiągnięcia założonego celu. W chwilach zwątpienia czy słabości pomocnym jest wsparcie ze strony > guru, ale zwątpienie w jego mądrość, prowadzi do własnej zatraty, konieczności ponownego odrabiania już raz przerobionej lekcji. Dlatego też sraddha nakazuje być ostrożnym w sądach i ocenach, jak mieć odwagę je zmienić, kiedy się okaże, że były niesłuszne.

 

Samadhana szósta reguła w > nijamie, traktująca o równowadze wewnętrznej, co nie jest równoznaczne z wewnętrznym zobojętnieniem. Jest bowiem różnica między odczuwaniem wrażeń a poddawaniem się wrażeniom. Tak jak nie jest wskazane przysłowiowe skakanie z radości, tak samo nie jest słuszne wpadanie w bezdenną rozpacz w wyniku niepowodzenia. Nie oznacza to wszakże braku reakcji na zachodzące wydarzenia, ponieważ dzięki niej kształtują się narzędzia duszy. Odczuwając radość czy ból nie należy reagować gwałtownie, gdyż prowadzi to do osłabienia, utraty niezbędnej energii, która jest potrzebna na wykonywanie innych zadań

 

Asana trzeci etap ósmiostopniowej > jogi. W dosłownym sensie oznacza siedzenie, a w jodze polega na praktykowaniu okreslonych, fizycznych ćwiczeń ciała. Gałęziami drzewa jogi są asany, różne pozycje, wprowadzające harmonię pomiędzy fizyczne i fizjologiczne funkcje ciała z jednej strony, a psychologicznym askpektem jogi z drugiej. Można więc stwierdzić, że asana sprowadza się do właściwej psychofizycznej postawy życiowej. Życie należy traktować nie jak szereg cierpień, ale jako szkołę, w której trzeba się nauczyć jak najwięcej; szkołę, która ma osiem klas - trzeba posiąść odpowiednią wiedzę, wykazać prawidłowe chęci, ponieść odowiedzialność za słówa, działać slusznie, wieść prawe życie, przedsiębrać odpowiednie cele, przejawić należyte skupienie oraz prawidłowe pogrążenie. Wymaga to czynnego przestrzegania zasady, aby nie wymagać od innych więcej, niż od siebie samego.

 

Pranajama inaczej pranayama; najkrócej mówiąc, są to ćwiczenia oddechowe, szczególnie skuteczne celem wzmocnienia i oczyszczania > ciała eterycznego, od którego sprawności i siły zależy przecież zdrowie ciała fizycznego. Jest to czwarty stopień w > jodze, jeden z najważniejszych, ponieważ zmierza do obudzenia > kundalini i wpływania poprzez nią na ośrodki energetyczne w ciele człowieka, jakimi są > czakry. W drzewie jogi pranajamie odpowiadają liście, ponieważ oddech jest łącznikiem pomiędzy > makrokosmosem a > mikrokosmosem i odwrotnie. Odwrócone płuca przypominają drzewo. Pranajam wprowadza harmonię zarówno w działaniu układu oddechowego, jak i krwionośnego. Poprzez nią duch przestaje być więźniem ciała, zależnym od niego, a staje się jego przewodnikiem. Głębokie oddychanie podczas pranajamy pomaga w oczyszczaniu organizmu, naładowaniu komórek wysokim potencjałem energetycznym. Zatrzymanie oddechu wzmacnia ciało, jak i umysł, poprawia zdolność koncentracji. Każdy cykl pranajamy składa się z czterech etapów, kontrolowanych faz oddechu. Puraka jako pierwszy krok, oznacza wdech, napełnienie płuc czystym i ożywczym powietrzem. Drugim jest kumbhaka - zatrzymanie oddechu, kiedy to gazy toksyczne przechodzą z komórek do płuc, a prana oraz tlen przenikają z płuc do krwi i wraz z nią zostają rozprowadzone po całym ciele. Z kolei rehaka jest wydechem, wyrzuceniem toksycznych substancji z płuc. Sunyaka jest bezdechem, krótką przerwą miedzy oddechami.

 

Pratjahara inaczej pratyahara; w drzewie jogi odpowiada jej kora. Piąty stopień > jogi. Opanowanie > asan i > pranajamy pomaga w odseparowaniu umysłu ćwiczącego od ciała, co automatycznie prowadzi do > koncentracji oraz > medytacji. Tak jak osłoną gałęzi jest kora, chroniąca energię krążącą pomiędzy liśćmi a korzeniem, tak pratjahara jest powrotną podróżą zmysłów do wewnątrz - podróżą zaczynającą się od skóry, akończącą w samym jądrze bytu. Jej zadaniem jest nauczenie praktykującego jogę, aby odbierał tylko te wrażenia, które chce przyjmować. Ma to być świadome postępowanie, gdyż pozwoli to zdobyć władzę nad zmysłami, a tym samym przyjmować tylko te doznania, na które zostanie zwrócona w danym momencie uwaga. Dzięki temu możliwe jest selekcjonowanie odczuć, wybieranie także tych, które są najsłabsze, najbardziej subtelne. Jest więć pratjahara raczej biernym ćwiczeniem, prowadzącym do wyeliminowania tak popularnego roztrzepania, aby uwaga nie wymykała się spod władzy umysłu.

 

Samjama wspólna nazwa dla trzech ostatnich stopni w > jodze, a mianowicie są > dharana, > dhjana oraz > samadhi. Nie idą one kolejno, ale biegną równolegle do siebie, dlatego też samjama nie jest kolejnym szczeblem. lecz ich sumą, ukoronowaniem. Do jej stosowania są niezbędne zdolności, wykształcone przez trzy wyższe, ostatnie stopnie jogi. Jest więć - niejako - i dharaną, dhjaną oraz samadhi razem wziętymi. Jednością w Trójcy; zdolnością stwarzania różnych faktów bez żadnych ograniczeń. "Drabina, po której wstępuje dążący, złożona z szczebli cierpienia i bólu, a świętość jedynie uciszyć go może. Lecz biada ci, uczniu, jeżeli przyniesiesz z sobą na szczyty choć jedną z wad swoich, właściwych dolinom; albowiem Twój ciężar zgruchocze drabinę, a ona cię zrzuci." Patańdżali powiadał, że "samjama, stosowana na serce, daję świadomość zdolności myślenia. Poprawna samjama pozwala na zrozumienie, czym jest duch człowieka.

 

Dharana szósty stopień > jogi. W drzewie jogi jest porównywana do soku drzewa, nośnika energii podczas wewnętrznej podrózy; to skupienie uwagi na jądrze istnienia. Można więc przyjąć, że jest ona sposobem uzyskiwania wiedzy, oświecenia o właściwościach przedmiotów; to > koncentracja czynna, władając bowiem uwagą człowiek jest w stanie utrzymywać ją dowolnie długo na wybranym przedmiocie, części własnego ciała, punkcie w przestrzeni, czy mentalnym obrazie. Chodzi tu także o skupienie ponad sferą niższego mentalu, a więc w sferze wyższego. Jest to wskazówka dla uczniów, którzy przez długą praktykę nauczyli się odwracać uwagę od przedmiotów fizycznego, astralnego i mentalnego niższego planu. Dharana przygotowuje do opanowania następnego etapu, którym jest > dhjana. Z opanowania dharany płyną trzy pożytki - po pierwsze można oceniać zdarzenia same dla siebie, bez zagłębiania się w przyczyny, które je spowodowały, przez co ocena jest bardziej bezstronna; po drugie zaczyna się myśleć obrazowo, wizualizuje się siebie, dzień wczorajszy; trzecią korzyścią jest - w pewnym sensie - odwracanie czasu, nabywanie umiejętności astralnego myśłenia.

 

Dhjana siódma scieżka > jogi, stan tak głębokiego wzniesienia się, skupienia i zamyślenia, iż unosi praktykującego człowieka ponad sfery zmysłowych postrzegań oraz poza świat materii; > kontemplacja. To > medytacja, która jest doświadczeniem jedności istnienia od peryferii ciała, aż do samego środka bytu, gdzie obserwator i przedmiot obserwacji zlewają się w jedną całość. Dhjana jest kwiatem drzewa jogi. Jest to jeden z sześciu doskonałych stanów, nazywany paramita. Wszystki stany dhjany różnią się od siebie jedynie stopniem oraz głębią skupienia o odejścia od życia zmysłowych postrzegań.

 

Samadhi zwany także snem jogina; termin ten opisuje ujednopunktowione wchłonięcie, kiedy to obiekt medytacji oraz praktykujący doświadczani są jako nierozdzielni i nierozróżnialni; kiedy ciało, umysł i dusza są zjednoczone i zatopione w szczęściu wszechświata. To jest owoc drzewa jogi. Istnieje wiele rodzajów samadhi, dlatego należy pamiętać, iż pojęcie to nie mówi nic o urzeczywistnianiu, czy spełnianiu podmiotu. Jest to głębia medytacji i koncentracji na jedności wszystkich rzeczy za pomocą mistycznej, wewnętrznej koncentracji; najwyższa forma samoopanowania, polegająca na oderwaniu świadomości zarówno od mentalnych, jak i doczesnych spraw, doprowadzająca do zatracenia wszelkiej świadomośći świata zewnętrznego z własnym ciałem włącznie; całkowite opanowanie wszystkich władz i pełne, świadomezjednoczenie z boskim źródłem. Duchowa ekstaza najwyższego stopnia, która bywa porównywana do snu lub transu. Jest to ostatni, ósmy etap > jogi. Rozróżnia się dwa rodzaje samadhi - sampradżnata samadhi, czyli samadhi z zachowaniem świadomośći skierowanej ku rzeczom zewnętrznym oraz - asampradżnata samadhi, czyli samadhi bez udziału świadomości, a więc ze swiadomością zwróconą do wnętrza, zagłebioną w sobie, co powoduje jej przeniesienie do ciała bezpośredno wyższego.

 

Przepisane z książki Vademecum Wiedzy Tajemnej Cedara

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 10 miesięcy temu...

Drzewo jogi :D

"Pranajama inaczej pranayama; najkrócej mówiąc, są to ćwiczenia oddechowe, szczególnie skuteczne celem wzmocnienia i oczyszczania > ciała eterycznego, od którego sprawności i siły zależy przecież zdrowie ciała fizycznego."

Pranayama nie ma nic wspólnego z ćwiczeniami oddechowymi, następna bzdura i jeszcze to ciało eteryczne...

Jeśli ktoś poszukuje informacji o jodze to w tym tekście ich nie znajdzie.

Cała dzisiejsza wiedza na temat jogi jest błędna, nawet w Indiach, kolebce jogi, ludzie już zapomnieli, czym jest joga.

Definicja jogi na Wikipedii też jest błędna :P

Edytowane przez Raafty
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 miesiąc temu...
Drzewo jogi :D

"Pranajama inaczej pranayama; najkrócej mówiąc, są to ćwiczenia oddechowe, szczególnie skuteczne celem wzmocnienia i oczyszczania > ciała eterycznego, od którego sprawności i siły zależy przecież zdrowie ciała fizycznego."

Pranayama nie ma nic wspólnego z ćwiczeniami oddechowymi, następna bzdura i jeszcze to ciało eteryczne...

Jeśli ktoś poszukuje informacji o jodze to w tym tekście ich nie znajdzie.

Cała dzisiejsza wiedza na temat jogi jest błędna, nawet w Indiach, kolebce jogi, ludzie już zapomnieli, czym jest joga.

Definicja jogi na Wikipedii też jest błędna :P

 

 

Skoro uważasz że te informacje nie są "prawdziwe" to gdzie szukać prawdy Twym zdaniem ? ;>

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 8 miesięcy temu...

To nie jest wiedza tajemna na temat jogi to opis asztangajogi wzbogacony o niezrozumiałe dla mnie informacje np. "joga to łączenie ciała z umysłem" - czyli umysł od ciała jest odłączony? Co to znaczy? Łączenie umysłu z inteligencją? Nie rozumiem. Pranajama to nie kontrola oddechu, zgadzam się z przedmówcą. Współczesne nurty hathajogi niewiele mają wspólnego z prawdziwą jogą, niestety, jest to dziwny twór, który nawiązuje do tradycji, ale bardziej jest towarem i gimnastyką.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 4 miesiące temu...

stary

 

a czy moze macie informacje o kriya joga?

 

http://krijajoga.pl/wp-content/uploads/2010/01/2014-Europe.pdf

Pod tym adresem masz seminaria kryji jogi.

Na takim seminarium uzyskasz inicjacje w kryja. W internecie to raczej techniki nie znajdziesz. Jest zakaz. Radził bym przeczytać Autobiografia Jogina Paramahamsa Jogananda

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

stary

 

 

 

http://krijajoga.pl/wp-content/uploads/2010/01/2014-Europe.pdf

Pod tym adresem masz seminaria kryji jogi.

Na takim seminarium uzyskasz inicjacje w kryja. W internecie to raczej techniki nie znajdziesz. Jest zakaz. Radził bym przeczytać Autobiografia Jogina Paramahamsa Jogananda

 

Dzieki, a czy znasz moze kogos co praktykuje?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

stary

 

TAK

 

A moze cos wiecej dodasz. Co ta osoba sadzi o kriya i co ty sadzisz o tej osobie? jestem ciekawy praktykowaniem ale probuje troche rozpoznac temat zanim zaczne

 

 

pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...