Wyznaczenie imienia osobistego daimona / geniusza / anioła na podstawie horoskopu

Wrzuciłem dziś na swojego bloga artykuł o wyznaczaniu imienia własnego daimona na podstawie horoskopu. Artykuł bazuje na xxvi rozdziale III księgi 'The Occult Philosophy' Agrippy. Wrzucam to główny fragment, może się komuś przyda:

Do wyznaczenia imienia potrzebny będzie dokładnie sporządzony kosmogram. Pod uwagę weźmiemy cztery punkty ‘Krzyża Materii’ czyli wierzchołek I, IV, VII i X domu. Punkty, w których znajdują się owe wierzchołki pozwolą nam na wyznaczenie tzw. almutenu składowego. Almuten ten wyznaczamy w następujący sposób: dla każdego punktu sprawdzamy władztwo, egzaltację, troistość, granice (termy / horion) i oblicze (prosopon). Planeta, która jest władcą dostaje 5 punktów, wywyższona - 4, planeta w troistości - 3, w granicach - 2 a w obliczu - 1 punkt. Punkty te są sumowane dla wszystkich czterech wierzchołków. Planety są następnie porządkowane w kolejności od tej, która zdobyła najwięcej punktów do tej, która ma ich najmniej (pomijając te, które nie mają żadnych punktów). Z racji tego, że operujemy w tradycyjnym systemie magicznym, używane są jedynie klasyczne planety.

 

Na przykład, w chwili pisania tego artykułu Asc znajduje się w 1°21’ Wodnika, czyli Saturn dostaje 5 punktów za władztwo (Saturn jest władcą Wodnika) i 3 punkty za troistość (dzienny władca żywiołu powietrza), Merkury 2 punkty za granice (0°-7° Wodnika) a Wenus 1 punkt za oblicze (0°-10° Wodnika). Tu mała uwaga techniczna: w zależności od upodobań można używać wszystkich trzech planet władających troistościami, lub skupić się jedynie na władcy dziennym lub nocnym w zależności od natury kosmogramu (w niniejszym przykładem posługuję się jedynie dziennym/nocnym władcą). Podobnie liczymy pozostałe 3 almuteny dla wierzchołka IV, VII i X domu. Sumując, otrzymujemy 12 punktów dla Saturna, 11 dla Słońca, 10 dla Jowisza i Merkurego i 1 dla Wenus. Mars i Księżyc nie ‘zaliczyły’ żadnych punktów. Tu kolejna uwaga techniczna – Agrippa nie podaje co zrobić w przypadku, gdy 2 planety mają tą samą ilość punktów. Można kolejność tych planet ustalić na przykład według porządku chaldejskiego (od Saturna do Księżyca) lub zgodnie z progresją znaków zaczynając od Asc. W niniejszym przykładzie obydwie metody wskazują na Jowisza jako pierwszą planetę.

 

Kolejnym etapem jest przypisanie każdemu stopniu (poczynając od Asc, w kolejności progresji znaków) kolejnych liter z alfabetu hebrajskiego. Tak więc dla 1°21’-2°21’ mamy א, dla 2°21’-3°21’ ב, i tak dalej. Następnie sprawdzamy które litery odpowiadają poszczególnym planetom i ustawiając je w ustalonej powyżej kolejności tworzymy z nich wyraz. Można to zrobić za pomocą arkusza kalkulacyjnego lub obliczając odległość kątową planet od Asc, dzieląc ją na 22 i biorąc resztę z dzielenia, która wskaże nam odpowiednią literę w alfabecie. Stosując tą drugą metodę otrzymujemy: ע (Ayin) dla Saturna (10°40’ Skorpiona – 1°21’ Wodnika = 279°19’; 280/22=12 i 16 reszty; 16. litera alfabetu hebrajskiego to ע - Ayin), ז (Zain) dla Słońca, ע (Ayin) dla Jowisza, ו (Vav) dla Merkurego i ל (Lamed) dla Wenus. Aby imię daimona było pełne należy zakończyć je postfiksem אל [-el] lub יה [-iah]. Tak więc otrzymane imię w pełni wygląda następująco: עזעולאל lub עזעוליה.

 

Kolejną kwestią, która Agrippa pomija są samogłoski. W powyższym przykładzie słowo to można łatwo odczytać jako azaulel lub azauliah lecz inne kombinacje liter będą stwarzać dużo większe problemy. Dwa rozwiązania, z którymi się spotkałem to albo użycie powyższej metody przyporządkowania liter do poszczególnych stopni, z tym wyjątkiem, że zamiast spółgłosek należy użyć samogłosek albo uciec się do tzw. samogłosek naturalnych, czyli samogłosek, które występują w nazwie litery (a dla alef, e dla bet, i dla gimel itd.). Osobiście polecam jednak rozbicie wyrazu na człony i sprawdzenie, czy występują one w słowniku. Wtedy mamy pewność, że nie tylko używamy naturalnej wymowy ale też wybrane imię nabiera znaczenia. W powyższym przypadku עזעול można rozbić na עַז [az] – co oznacza “potężny”, “mocny” lub “silny” oraz עָוֶל [ael] – co oznacza “niesprawiedliwość” lub ”szkodzić”. Tak więc pełne imię brzmieć będzie azaelel lub azaeliah.