oświecenie czy autosugestia po psychodelikach?

Będąc za granicą miałem okazje spróbować pewnego środka psychodelicznego (ponieważ był tam legalny) postanowiłem ze raz nie zaszkodzi. Dużo nie było w sumie nawet prawie nie poczułem prawie, ale jednak. No więc jak już byłem w trakcie tripa zacząłem sobie rozkminiać rzucanie czarów, talizmany etc. jako zbrodnie przeciw Bogu, zbliżanie się do zła. Tak Sobie myślałem, myślałem, aż w końcu wyszło że poszedłem rzucić parę eee...uroków? Rzucenie monety z intencjął? Takie tam z

jakiejś książki o magi natury. Poprosiłem? o to by nigdy nie zabrakło mi pieniędzy

i o spotkanie pewniej osoby. Parę dni pozniej znalazłem strone o rozwoju duchowym. Przestudiowałem ją i jakoś tak moje myślenie zmieniło się o 180 stopni. Takie jakby oświecenie?

Zacząłem cieszyć się pięknem natury, pieniądze o które prosiłem? Doszedłem że nie są mi w sumie tak potrzebne, jest jak jest, jest pięknie Ale też wydało mi się to trochę dziwne z biegiem czasu (ta zmiana toku myslenia). Mogłem narobić jakiegoś syfu? Czy to tylko autosugestia?

Dodam że wczeniej nie zajmowałem się magiął specjalnie. Były jakieś start, ale nie miałem jakoś na to dyscypliny. A od tamtego czasu zacząłem praktykować to co znalazłem o rozwoju na stronie+studiuje pana Bardona. Jest się czy martwić czy to tylko autosugestia, a ja robie z igły widły?

A co to za tytuł wątku, nie wiadomo o co chodzi

eee

Spoko, nic Ci nie będzie. Takie czary to nie czary

Jedyne jaka krzywde sobie zrobiles, to czytajac bzdety o rozwoju duchowym ;p

Zacząłeś cieszyć się pięknem natury i uważasz, że życie jest piękne, ta?

No to narobiłeś sobie mega syfu. Totalne bagno.