Dlaczego tak się stało?

Dziś po raz 1 doświadczyłam czegoś dziwnego i nie wiem, co jest tego powodem, ani jak to nazwac?

Chciałam sobie uciąć drzemkę poobiednią. Położyłam się, zamknęłam oczy, ale nie mogłam usnąć. Po chwili próbuję otworzyć oczy i nie mogę 0_o chciałam zawołać kogoś, też nie mogłam wydobyć głosu.

Przecież ja nie spałam, czułam się bezradna, jakbym była sparaliżowana.

Może mi ktoś wyjaśnić co to było? Jak to tłumaczyć?

przepraszam jeśli offtop / ale czy do tej kategorii też zalicza się sen w śnie, tzn. śnimy, że się obudziliśmy - sceneria bardzo realna, miejsce w którym zasypialiśmy, wstajemy itp. a wtedy dzieje się coś strasznego, przerażającego (nie można się ruszyć) i dopiero wtedy się budzimy naprawdę - sceneria ta sama, realna, jak ten sen poprzedni tylko jeszcze raz?

Wydaje mi się, że jeśli wciąż spisz to nie jest to tym samym zjawiskiem, bo termin paraliżu sennego najczęściej dotyczy dziwnych doznań po przebudzeniu. Jeżeli przebudzenie jest częścią snu, który tak naprawdę dalej trwa to po prostu wydaje się to snem kilkupoziomowym, więc nawet jak się nie możesz ruszyć może to być także elementem samej fabuły. Chyba, że następowało już przebudzenie i faktycznie istniejący paraliż senny w rzeczywistości przeniknął do ostatniej fazy snu jako element fabuły coś w stylu np. snu o usilnym szukaniu toalety, po którym budzisz się z silną potrzebą jej nawiedzenia.

Ja nie spałam jestem o tym przekonana! Ja tylko zamknęłam oczy a gdy chciałam je otworzyć nie mogłam, jakby mnie sparalizowalo. Trwalo to krótko ale jednak..

Wydaje mi się, że jak nie powtarza się to notorycznie to nie ma powodu do obaw. Sam miałem niegdyś taki incydent.

Summa summarum ciekawe doświadczenie mimo wszystko.

Może i ciekawe, ale mało przyjemne :-D chcesz otworzyć oczy a tu się nie da, chcesz wydobyc glos tez się nie da, chcesz się ruszyć a uczucie jakbyś był z "ołowiu" :-D

Wiem jak to jest. Tylko raz czegoś takiego doświadczyłem, ale to pozwala mi Cię w jakimś stopniu zrozumieć. Tyle, że w moim przypadku byłem na pograniczu snu i jawy. Jeszcze nie do końca się obudziłem, ale też nie byłem we śnie. Umysł stworzył mi piękną serię "realistycznych" koszmarów na jawię i dopadł mnie paraliż ze strachu. Chciało się podnieść rękę, albo coś powiedzieć, ale jedyne co się mogło to obserwować teatrzyk. Pomimo iż było nie do końca przyjemnym uczuciem nie miałbym przeciwwskazań do ponowienia tego. W końcu ponoć żyjemu tutaj między innymi żeby odczuwać i doświadczać.