Skocz do zawartości

~ * ~ * ~


K. Victoria A.

Rekomendowane odpowiedzi

Wybacz mi, że znów zapomniałam Boże – Stwórco Świata.

 

Odpłynęłam w marzeniach, odrzuciłam tę myśl

 

I nie przywiodłam więcej brzmienia głosu

„Byłaś dla mnie słońcem złotem”.

 

Ten jedyny grzech, tę chwilę zapomnienia przebacz.

 

Ułuda.

 

Wszystko zdawało innym się być.

 

Radość i nadzieja rozproszyły ciemny kłąb Twojego wołania.

 

Bury i smętny przepadał,

 

Będąc tylko zamglonym wspomnieniem,

 

Wśród słów zdumienia i niedowierzania.

 

Ułuda.

 

Zaślepienie i zła wiara zagasiły światło mojego przeznaczenia.

 

Wbrew Fortunie brnęłam ku obłokom.

 

Wiedziona pozorami szczęścia zapomniałam znów.

 

Igrałam przez przestworza na granicach raju

 

W promieniach świetlistych Słońca Szczęścia

 

W edeńskim ogrodzie nad Wiekuistym Źródłem

 

O wiecznym czasie.

 

Na radości skrzydłach niesiona

 

Zamykałam raz po raz oczy i uszy by niewiedzy zachować kotary

 

I Cerbera z łańcucha spuszczałam.

 

Jednak Cerber padł, skrzydła się rozprysły, oczy otworzyły

 

I zostałam strącona.

 

I spadłam

 

W samo serce Boga – Lucyfera,

 

Gdzie rozbrzmiewa od zarania ognisty po wsze wieki głos

 

„Byłaś dla mnie słońcem złotem”.

 

I powraca rozpaczliwa, przeraźliwa myśl:

 

Tobie nie będzie dane!

 

 

K.V.A.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...