Troche mojej "twórczości"

Witam na początek pytanie jak mam więcej wierszy to nowy temat czy normalnie pod spodem dodawać w odpowiedziach?

A teraz tytulik i już zamieszczam właściwą treść

 

To co zostanie

 

I przyjdzie wkrótce.

Ten dzień, którego tylu się obawia.

Niebo zapłonie tysiącem ogni.

Ziemia w ostatnim zadrży oddechu.

 

A z trzewi Jego, Genialnego Stwórcy

Wydobędzie się śmiercionośny podmuch.

Otuli Ziemię czule zabierając jej istoty.

Ciała ludzkie umrą a dusza uleci.

 

Co po nas zostanie?

To wielu chce wiedzieć.

Ja jednak już wiem.

Nie zostanie nic.

Chcesz wiedzieć czemu?

 

Kamienie grobowe znikną tamtego dnia.

Ciała ludzkie pochłonięte przez Ziemię będą.

Pamięć o nas cztery pokolenia przetrwa.

Później nie będziemy istnieć dla obecnych ludzi.

 

Może jednak dusze nasze ulecą?

W powietrze, w eter, w pustkę nieprzeniknioną.

Oglądać będziemy losy innych stworzeń.

Obserwować wszystko.

Wiersze o tym pisząc.

 

Nie bójcie się tego dnia.

Nie bójcie się o siebie.

Dzień Ten jest blisko.

Lecz Ci, którzy mają skrzydła wzbiją się duszą.

Nie potrzebują pamięci innych ludzi.

 

Samotnie obserwować będą.

bardzo optymistyczny ten wiersz...taki wiosenny...to może dla odmiany napiszesz coś bardziej dołującego co?

Mam tego dużo nie ma problemu

 

I tak zapomnisz

 

Choć zapewniasz mnie, że nie stanie się tak.

Pewna jesteś, że nie zmieni się nic.

Nie rozumiesz dlaczego mówię Ci:

I tak zapomnisz.

 

Za rok, za dwa, czy więcej.

Każdy zapomina o mnie.

Wiatr zmian wieje i kradnie pamięć o mnie.

Koniec końców odchodzisz.

 

Nie jestem w stanie walczyć ze zmianami świata.

Nie potrafię zatrzymywać ludzi, nie kocham ich.

I mimo tego, że zostanę sam,

zawołam tylko raz.

 

Jeśli nie odwrócisz się,

więzi zostaną zerwane.

Pomimo mego bólu nie będziesz czuła nic.

Bo nie jestem nikim ważnym.

 

A kiedy wiatr śmierci mnie otuli.

Grób mój samotnie będzie stał.

Do czasu aż

Pamięć o mnie zostanie rozwiana.

widzę że sam się nie tylko wpędzasz w ten jakże wiosenny nastrój a wręcz nim delektujesz samo pisanie bardzo pomaga pozbyć się emocji więc pisać należysie ale nie wiem czy to dobry pomysł żeby i tak nieźle "nastrojonych" ludzi dodatkowo takimi wierszami nastrajać w ten optymistyczny sposób

no cóż taki mam styl i tematykę tego co piszę. Rozumiem że więcej lepiej nie dodawać bo ludzie się załamią.

wydaje misię że skoro wszystkie są w podobnej tonacji to wystarczy ajak zmienisz emocje powstaną zupełnie inne wiersze za pare lat przeczytasz je sobie z rozrzewieniem jak wspomnienia to bedzie taki przegląd Twojego rozwoju emocjonalnego

Próbowałem zrobić długa przerwę i zmienić emocje ale wyszło coś jeszcze gorszego:P

 

Grób

 

Samotny krzyż na wzgórzu stoi.

Wokół jest pusto i cicho.

Nawet on niemym śmiechem szydzi.

Śmieje się z ciała.

 

Nikt grobu nie odwiedza.

Bo i po co tu przychodzić.

Był to człowiek samotny.

Nie znał nikogo.

 

Nikt nie wie jaki był naprawdę

I nie dowie się tego już nikt.

Gdy dusza za życia nie odnajdzie innej

Na zawsze pozostanie sama.

 

Gdy nie potrafię odnaleźć ludzi

Wiem co mnie czeka

Ten sam samotny grób na wzgórzu,

Jednak przeżyję do końca to samotne życie.

 

Dopóki jestem ciekaw co kryje się za rogiem życia.