czym jest to szczęście!

Piszę tutaj chociaż dla mnie to temat niezbyt "luźny"

Chcę się z Wami czymś podzieli, chociaż nie wiem czy to do dzielenia jest.

Nie mam po prostu komu o tym powiedzieć.

Czuję się nieszczęśliwa.... dlaczego mając dzieci, fajnego męża, nie mając większych problemów finansowych nie wiem czego mi brakuje a brakuje

Nie chcę i nie powinnam zwalać wszystkiego na numerologię (chociaż po dłuższym tu przebywaniu najłatwiej by było jestem 11)

Znajomi postrzegają mnie jako osobę dynamiczna,przebojową mającą to coś.A ja wewnątrz szara mysz ze zgorzkniałą miną.

Nie chcę mówić mężowi o tym co czuję, bo przed niem udaję że jest ok to ze mną coś nie tak.

Jak tarotowy pustelnik odgradzam się.

Czy jestem egoistką, materialistką ciągle chciałabym więcej, więcej uczuć i więcej kasy i ciągle coś jak smród ciągnie się za mną przeszłość i nijak nie mogę pozytywnie myśleć. A chciałabym....

Inni mogliby mnie nazwać niewdzięcznicą i pokazać palcami tych którzy mają gorzej....

POzwoliłam sobie na takie rozmyślania i wiem ,że jedni mnie tu zlinczują a inni może też są w podobnej sytuacji....co mam zrobić???

A czym dla Was jest szczęście?:sciana_na:

Szczęście jest dla mnie stanem ducha a nie reakcją na otrzymanie od życia tego co chcemy

Niestety nie umiem tego stanu utrzymywać, ale się uczymy, uczymy

Piszę tutaj chociaż dla mnie to temat niezbyt "luźny"

Chcę się z Wami czymś podzieli, chociaż nie wiem czy to do dzielenia jest.

Nie mam po prostu komu o tym powiedzieć.

Czuję się nieszczęśliwa.... dlaczego mając dzieci, fajnego męża, nie mając większych problemów finansowych nie wiem czego mi brakuje a brakuje

 

Nie chcę i nie powinnam zwalać wszystkiego na numerologię (chociaż po dłuższym tu przebywaniu najłatwiej by było jestem 11)

 

Znajomi postrzegają mnie jako osobę dynamiczna,przebojową mającą to coś.A ja wewnątrz szara mysz ze zgorzkniałą miną.

Nie chcę mówić mężowi o tym co czuję, bo przed niem udaję że jest ok to ze mną coś nie tak.

Jak tarotowy pustelnik odgradzam się.

 

Czy jestem egoistką, materialistką ciągle chciałabym więcej, więcej uczuć i więcej kasy i ciągle coś jak smród ciągnie się za mną przeszłość i nijak nie mogę pozytywnie myśleć. A chciałabym....

Inni mogliby mnie nazwać niewdzięcznicą i pokazać palcami tych którzy mają gorzej....

 

POzwoliłam sobie na takie rozmyślania i wiem ,że jedni mnie tu zlinczują a inni może też są w podobnej sytuacji....co mam zrobić???

 

A czym dla Was jest szczęście?:sciana_na:

Szczęście jest tam gdzie je człowiek widzi. Każdy szuka szczęścia na swój własny sposób. Musi je sprecyzować i dążyć do niego by poczuć się szczęśliwym.

A tak na marginesie mam podobne odczucia. Pozdrawiam serdecznie

kudlisekola, pełna nadziei... a czemu nie wiary?

Jesteś duszyczką bardzo wrażliwą ale i czasem zamykasz się sama na siebie i mimo wszystko, wszelkiemu dziełu na przeciw chcesz sama działać przeciw wszystkiemu.. a tak Tobie nie dane.. nie uda się samej przejść przez rzekę jeśli nie poprosiś o rękę.. Nie bój sie o nią prosić bowiem ona jest Ci po części już znacznej radością i pomocą. Nie zrobi Ci nic złego bowiem Ty sama wybierasz czyja zaufana dłoń to ma być. Sama sobie nie poradzisz i nawet nie próbuj.. wiem że to ciężkie, ale na teraz, później jak już przebrniesz przez wszystko to będziesz inaczej baczyćn a sprawy..

Złap się mocno męża bowiem On jest po to dla Ciebie, zaufaj sobie i Jemu. Macie przed sobą szczęście, otwórz się przed Nim bowiem Jego dusza na to czeka, a w tym oczekiwaniu czasem zbyt długim człowiek może zająć się mniej dobrymi duchowo rzeczami, nie pozwól sobie na nieszczęście Swoje i męża Twego a zobaczysz jak wszystko samo przyjdzie.. zdrowie, szczęście, pieniążki.. Uwierz w słowa te i idź ku Niemu, uściśnij Jego dłoń przykładając tym samym do serca i wypowiedz do Niego te słowa które leżą na Duszy Twojej.. Idź do Niego.. Wypowiedz się.. Wypłacz swój ból i żal. Nie odrzuci Cię... idź.. wyszepcz to..

Piszę tutaj chociaż dla mnie to temat niezbyt "luźny"

Chcę się z Wami czymś podzieli, chociaż nie wiem czy to do dzielenia jest.

Nie mam po prostu komu o tym powiedzieć.

Czuję się nieszczęśliwa.... dlaczego mając dzieci, fajnego męża, nie mając większych problemów finansowych nie wiem czego mi brakuje a brakuje

 

Nie chcę i nie powinnam zwalać wszystkiego na numerologię (chociaż po dłuższym tu przebywaniu najłatwiej by było jestem 11)

 

Znajomi postrzegają mnie jako osobę dynamiczna,przebojową mającą to coś.A ja wewnątrz szara mysz ze zgorzkniałą miną.

Nie chcę mówić mężowi o tym co czuję, bo przed niem udaję że jest ok to ze mną coś nie tak.

Jak tarotowy pustelnik odgradzam się.

 

Czy jestem egoistką, materialistką ciągle chciałabym więcej, więcej uczuć i więcej kasy i ciągle coś jak smród ciągnie się za mną przeszłość i nijak nie mogę pozytywnie myśleć. A chciałabym....

Inni mogliby mnie nazwać niewdzięcznicą i pokazać palcami tych którzy mają gorzej....

 

POzwoliłam sobie na takie rozmyślania i wiem ,że jedni mnie tu zlinczują a inni może też są w podobnej sytuacji....co mam zrobić???

 

A czym dla Was jest szczęście?:sciana_na:

Szczeście to cos co znajduje się głęboko w nas, to takie pokłady energi i pozytywnego myslenia, które musimy wykrzesać sami z siebie jak iskry, które leca gdy krzemieniem potrzemy o krzemień. Ja jeszcze nie mam wszystkiego, Ty masz dużo,ale szczescie to nie tylko posiadanie. Szczęście to schowana głeboko mądrośc do znajdowania rtadośći w małych rzeczach... cięzko tak czasami. Może to chwilowy nastrój, możezimowa depresyjka, która minie wraz ze słoncem? Moze potrzebujesz na chwile od tego wszystkiego się oderwac i pomyslec, moze wciszy znajdziesz ukojenie, przemyslenia pozwola Ci inaczej na wszystko spojrzeć? Tez mi czasami smutno i mam do sioebie pretensje takie jak Ty, sam wiem o tym,ze jestem wiecznei neiszczesliwa,ze nei umiem z otwartym sercem przyjąc tego co daje mi zycie, mam inna wade- wrecz tłumacze sobie,ze nei zaslguguje na to co mam, ogolnie z pewnych wzgledow mam wrazenie zycia w iluzji i jest mi z tym chwilami strasznie zle, szczegolnie jesli sobie to uzmyslowie. Moze musimy troche zdystansowac, moze za duzo wymagamy?( trzeba wymagac, ale wiecie tez kiedy jest ta granica,ze oj w tym aspekcie juz starczy) trzebe przyjzec sie swoim zakatkom duszy.. odpowiedz jest w nas, nalezy jej dobrze poszukać

 

Czuję się nieszczęśliwa.... dlaczego mając dzieci, fajnego męża, nie mając większych problemów finansowych nie wiem czego mi brakuje a brakuje

 

Znajomi postrzegają mnie jako osobę dynamiczna,przebojową mającą to coś.A ja wewnątrz szara mysz ze zgorzkniałą miną.

 

Pozwoliłam sobie na takie rozmyślania i wiem ,że jedni mnie tu zlinczują a inni może też są w podobnej sytuacji....co mam zrobić???

 

A czym dla Was jest szczęście?:sciana_na:

Witam...

- szczęście... to akceptacja siebie i innych, takimi jakimi są i życie w tu i teraz...

- ale żeby dojść do takiej akceptacji... to musisz wyzbyć się swego EGO... co wcale nie znaczy ze masz wyzbyć się siebie...

- to tylko znaczy, że twą świadomość opanowało coś (EGO) co jest jej złym aspektem... złym bo nas zniewala do ciągłego pośpiechu (życia jutrem)...

- a ponieważ dobry aspekt Twej świadomości (lepsze JA) został 'zapomniany' i zaniedbany... stąd uczucie 'porażki' , które ma Ci przypomnieć i uświadomić gdzie idziesz i dokąd zmierzasz...

* pracujemy nad EGO w tym temacie ; *** http://www.ezoforum.pl/horoskop-majow/8714-kin-dnia-19.html#post164872

* a tu o 'tu i teraz'... *** http://www.ezoforum.pl/ogolnie-o-rozwoju-duchowym/14082-tu-i-teraz-6.html#post162375

- oczywiście są to tylko propozycje do przemyślenia...

- a co wybierzesz to już Twoja wolna wola...

- bo to przecież tylko Twoje życie...

- ale choć tylko Twoje to jednak... aż Twoje...

--- pozdrawiam...

tak naprawdę to wczoraj zdałam sobie w sekundzie sprawę że największym szczęściem jest dar życia. i kazdy ma możliwość dostrzegania doświadczania odczuwania i swiadomie wybrać

dla mnie szczęściem jest akceptacja TU I TERAZ, akceptacja siebie, zdolność do dzielenia się bezinteresowną miłością.

uśmiech dziecka

słońce wychodzące zza chmur

kwitnące kwiaty we wiosnę

w sumie to szczęście jest wszędzie i we wszystkim

Drahma, taaak... Piękno Twego serca rozpromienia radość Twojej duszy ukazując Ci cały Wszechświat w najmniejszym ziarnku piasku

Niekończące się życie...

Szczęście?

Dla mnie to wszystko: świat, ludzie, miłość, rodzina itd.

Dla mnie szczęściem było to min., że mogłam spędzić Święta z tatą, podzielić się opłatkiem.

Choć dziś jestem w żałobie, cieszę się, że dany był nam czas, że nie cierpiał, że znaleźliśmy miejsce by pochować tate na małym cmentarzu wśród drzew, a nie musieliśmy pochować go na komunalnym molochu.

Szczęście to jest dar od Stwórcy tylko nie zawsze potrafimy ten dar docenić.

W sytuacji krytycznej gdy sie nic nie wydarzy zlego to jest szczescie ,

pech jest gdy sie wydarzy w sytuacji najmniej oczekiwanej.

Znajomi postrzegają mnie jako osobę dynamiczna,przebojową mającą to coś.

Bo pewnie je masz

Czy jestem egoistką, materialistką ciągle chciałabym więcej, więcej uczuć i więcej kasy

Chcenie więcej ma przysporzyć Ci siły i poczucia bezpieczeństwa, zapewnić Ci więcej życia - więc jest dobre.

Z drugiej strony, długie życie w ciągłej frustracji i pogoni to kiepski interes

Czy na bieżąco odnotowujesz, że otrzymujesz?

Czy zauważasz, że Twoje wysiłki przynoszą efekty?

Czy jesteś świadoma, że tworzysz swoje życie?

Mogę się mylić, ale mam wrażenie, że właśnie takiej świadomości Ci brakuje.

Piszesz, że masz już rodzinę. Skoro znajomi uważają Cię za osobę przebojową, to pewnie świetnie radzisz sobie też w zorganizowaniu innych spraw.

Tak naprawdę nie myślisz negatywnie, chociaż może o tym nie wiesz.

Twoje działania mówią za Ciebie.

nigdy tak o tym nie myślałam

brakiem zlych emocji w sercu