Park zima przyjaciele

Dziś w nocy chodziłam z przyjaciółmi po parku .Wiem ze ram bylismy i spadzalismy milo czas.Ale nagle trzeba bylo isc.Bylo napewno zimno ale śniegu bardzo malo .Moją uwage przykuło drzewo.Stanęłam przy nim przypominającym brzózke.Bylo takie bez liści jak to zimą bywa.Na czubku było trochę śniegu i kopałam w nie aby ten śnieg spadał w dół,a ja zamykalam oczy twarzą do góry a ten śnieg spadał mi delikatnie na twarz.Mój maz na mnie patrzył .Mi było przyjemnie.

Następna scena że idę z mężem w znajomych terenach .On opowiadał i pokazywał mi okna ludzi na 3 piętrze. Tam na parametrach wszystkich ludzi była zasadzona zielona trawka.On mówił o konkretnym oknie i ludziach tam mieszkających. Ze oni musieli skosić tą trawę z parapetu bo..Coś przejmujacego chyba.

Ogólnie mam dużo stresu i dużo pracuje fizycznie.Masę mam na głowie. Czuję się wyczerpana fizycznie i psychicznie.Ktoś pomoże wytłumaczyć.

.

W natłoku codziennych spraw łatwo zaniedbać kontakt z przyjaciółmi ( Bylo napewno zimno ale śniegu bardzo malo ) . Widać wrażliwość na ludzką krzywdę ( Ze oni musieli skosić tą trawę z parapetu bo..Coś przejmujacego chyba ). Wieczorem, razem z mężem, najlepszym przyjacielem, możesz rozładować napięcie

( Moją uwage przykuło drzewo.Stanęłam przy nim przypominającym brzózke.Bylo takie bez liści jak to zimą bywa.Na czubku było trochę śniegu i kopałam w nie aby ten śnieg spadał w dół,a ja zamykalam oczy twarzą do góry a ten śnieg spadał mi delikatnie na twarz.Mój maz na mnie patrzył .Mi było przyjemnie. )

Dziękuję za odpowiedź. Ale może coś więcej na temat tego drzewa?

Konar płonie