Rozkład 3 karty

W wielu opracowaniach (nawet od jednego z tarocistów od którego wiedzy zaczynałam) podawane jest że rozkład z 3 kart jest najprostszy, bo mało kart a dużo z niego można wyczytać... nikt nie pokusił się dotąd o takie rozpisanie że na jedne pytania czy sprawy nadaje się a nie inne nie... każdy natomiast pisze, że nawet w rozkładach na 3 karty należy każdej karcie przypisać jakieś znaczenie (pozycję)... i z tym się zgadzam jak najbardziej... i z tym co piszesz - że w wielu aspektach 3 karty można czytać chronologicznie lub nawet całościowo a przy bardziej złożonych rozkładach pozycje powinny być oznaczone lub rozkład powinien być większy...

Zgodzę się z Tobą, Arbogaście, że rozkład z trzech kart nie nadaje się do wszystkich typów pytań. Ja bardzo szybko zaczęłam używać bardziej skomplikowanych rozkładów, bo w moim odczuciu pokazują problem z szerszej perspektywy. Poza tym traktowanie rozkładów na 3 karty "całościowo" (co się często tutaj zdarza) to dla mnie jakaś abstrakcja, tak się zdecydowanie nie da. Kto coś takiego głupiego wymyślił?

Jednak przy pytaniach typu: czy dostanę pracę; czy zdam egzamin; czy ktoś się odezwie, czy będzie to; a więc w pytaniach, w których nie dajemy kartom możliwości swobodnego nakreślenia przyszłości, ale wymuszamy na nich odpowiedź bardzo konkretną (co nie znaczy precyzyjną, karty odpowiedzą jak chcą... nie raz nic nie odpowiedzą) rozkład z 3 kart nie wydaje się być skuteczny, a przynajmniej nie w takiej chronologicznej konwencji...

Odnośnie powyższego mam zupełnie inne zdanie. Zdarza mi się zadawać pytania od czy i karty dają konkretną odpowiedź. Podam Ci przykład: Czy pan X się do mnie odezwie (karty interpretowane chronologicznie, ostatnia jako odpowiedź):

8 buław + Cesarzowa + 2 kielichów

Jednoznacznie widać, że tak. Przynajmniej w moim odczuciu. Zresztą takich przykładów mogłabym podać mnóstwo. Oczywiście zgodzę się z tym, że nadanie kartom konkretnych znaczeń (typu: co jest za, co przeciw itp.) bardzo ułatwia pracę, jednak i bez tego też się da Wszystko zależy od osobistych preferencji.

W większych rozkładach też się zdarza, że karty nie trzymają się kupy. Dla mnie to jest znak, że albo temat jest "przewróżony", albo po prostu karty nie chcą ze mną danego dnia gadać.

Świetnie, że ten temat został poruszony. Podobnie jak Wy zauważyłam modę na 3 Karty. Pierwsze kontakty z Kartami są bardzo ważne, nabieramy wtedy pewnych nawyków i co najważniejsze uczymy się jak to wszystko połączyć ze sobą, a na 3 Kartach bywa to trudną sztuką.

Ostatnio w wielu miejscach zauważyłam szerzącą się manię pytań na 3 Karty.

Owszem takie rozkłady są fajne, ale dlaczego nie nadać im odpowiednich znaczeń?

1. za

2. przeciw

3. wynik

lub

1. co on myśli

2. co ja myślę

3. nasz przyszłość ( tu można zawęzić przedział czasowy do tygodnia, miesiąca, 3 miesięcy)

lub

1. atmosfera dnia

2. miła niespodzianka

3. na co powinnam uważać

lub

1. co mi pomoże

2. co mi przeszkodzi

3. wynik

można mnożyć takie rozkłady w zależności od postawionego pytania a o ile może on ułatwić interpretację, nie wprowadza chaosu i domysłów, daje po prostu odpowiedź.

Wszystko zależy od osobistych preferencji

Ja stosuję i takie rozkłady na 3 karty, gdzie ciąg zdarzeń przedstawiany jest chronologicznie, i takie, gdzie każda karta coś znaczy. Każdy robi, jak uważa. Jeśli ludzie mają ochotę ciągnąć 3 karty bez oznaczania ich jakoś konkretnie, to niech tak robią. Byle tylko potrafili powiedzieć, która karta jest odpowiedzią końcową, bo teksty typu "traktuję ten rozkład całościowo" są - przynajmniej w moim odczuciu - jakąś kompletną porażką.

mysle, ze mozna rozklad na 3 karty traktowac calosciowo - np. w pytaniach typu: dlaczego ktos cos robi/nie robi czegos

- wtedy mamy po prostu obraz sytuacji, a karty nie musza pokazywac kolejnych wydarzen,

dojscie do tego, ktora to wersja (chronologiczna czy opisowa) to czesto kwestia wyczucia/intuicji

natomiast w pytaniu o wynik - albo warto zrobic 3+1 (na przyklad, ostatnia wynik, reszta tlo)

Zgodzę się z Tobą Bagheerko, że w pytaniach co ktoś myśli o nas itd. można karty spokojnie odczytać, bez ustalania z nimi która w rozkładzie jest odpowiedzią, ale nie wiem, czy zauważyłaś, że często ludzie na tym forum pytają o bardzo konkretne rzeczy i chcą uzyskać konkretną odpowiedź - o to, czy ktoś się odezwie, czy dostaną pracę i mówią, że traktują rozkład "całościowo". No nie wiem, jak wg Was, a le w moim mniemaniu, to w takich przypadkach potraktowanie obrazu "całościowo" się absolutnie nie sprawdza.

O, jak milo czytac podobnie myslacych ludzi. Jakis czas temu napisalam artykul na ten temat, kierowana podobna irytacja jak Arbogast.

Przypomina mi sie, jak kiedys poprosilam znajoma o postawienie kart. Ona, absolwentka dobrego kursu tarotowego, wyciagnela ot tak sobie trzy karty na moje bardzo konkretne pytanie i zaczela glowkowac o co chodzi. W koncu uznala, ze nie potrafi mi niczego powiedziec, ze karty sa niejasne. Zaproponowalam, zeby zadala pytania do kazdej karty, ale nie zgodzila sie i powiedziala, ze tak bez pytan jej latwiej. No coz. Mnie nie pomogla. Nie chce oczywiscie jej tu wytykac palcem, bo moze dla niej to wygodna metoda, w koncu miala doswiadczenie. Wiem, ze sama bym sobie nie poradzila bez tych pomocniczych pytan.

Tylko nie zawsze karty są spójne... czasem się wkradnie jakaś karta, która obraz zaciemnia... I co wtedy? Zgaduj zgadula czyja złota kula

Chce poznać Wasze opinie na ten temat, by sobie wypracować jakiś system pytań na 3 karty... Przy okazji wymienimy się spostrzeżeniami

Osoba znana (tarocista) uważa że karta,która nie pasuje w rozkładzie wbrew pozorom jest najważniejsza....bo to ona właśnie pokazuje problem,lub punkt zwrotny w danej sekwencji kart.I jeżeli w rozkładzie jest miejsce karty problemu...to ta niepasująca ów problem wyświetla jako sedno...ta druga jest uzupełnieniem....

Wypowiem się jako początkująca, gdyż myślę, że mogę wyjaśnić zjawisko rozkładu "na trzy";)

Należę do laików, preferujących rozkład "na trzy karty", z tym, że jak już ktoś tu wspomniał, zależnie od zadawanego pytanie ustalam sobie na początku, czy odpowiadają "po kolei", czy mają przypisane odgórne znaczenia (np. pierwsza - tak to wygląda, druga - co może być problemem, trzecia - co należy zrobić), plus przełożenie, które tak naprawdę dla mnie jest tą właściwą odpowiedzią na pytanie (lub tłem, np.moimi oczekiwaniami, zależy jak je czuję). W każdym razie ono (i na dwie kupki, nie na trzy), zawsze musi u mnie być. No i po przełożeniu wyciągam karty po kolei, nie rozkładam żadnego wachlarzyka. Może to jest nieprofesjonalne, nie wiem.

Co wiem, to z pewnością to, że brak mi wiedzy, jak zrobić inny rozkład i to jest chyba główny problem początkujących. Kiedy tasuję karty na "rozkład na 3", całą uwagę koncentruję na pytaniu, które zadaje, reszta, tzn znaczenie poszczególnych kart jest dla mnie naturalna, jakby oczywista. W momencie natomiast, kiedy miałabym zrobić rozkład np. na 7 kart mnożą się myśli następujące:

"ojej pozycja 2 oznacza tak wiele, a pozycja 3 jeszcze więcej, jak się na tym skoncentrować? tak żeby karty "wiedziały", że na tej pozycji ma być karta oznaczająca to, a na tej pstro?"

"ojej, chyba muszę to robić z wachlarzem i po prostu podczas wyciągania każdej kolejnej myśleć nad jej znaczeniem?

"ale ja czuję, że powinnam wyciągać po kolei, wachlarz śmierdzi..."

"no tak, ale jak będę wyciągać po kolei aż 7 kart, to może nie wyjść, aż tyle kart jedna po drugiej, musiałabym tasując być skoncentrowana na znaczeniu każdej kolejnej karty, za dużo tego..."

"a może po prostu zapytać na forum?"

"nie, i tak odpowiedzą, żeby przewertować tematy, w których i tak każda pisze, że to kwestia indywidualna i każda wyciąga karty jak chce...

"ale ja naprawdę nie czuję wachlarza..."

"...to ja rozłożę te 3 karty"

No, to w skrócie - tak działa ta maszyna.

Oczywiście z chęcią przeczytam każdą wypowiedź, która rozwieje moje wątpliwości, dając konkretne rady, a nie jedynie "jeżeli nie czujesz wachlarza, to nic z tego nie będzie". Jestem pewna, że Ci z Was, którzy obecnie już początkujący nie są, w przeszłości również miewali podobne dylematy.

A nawiasem mówiąc, w tym wątku znalazłam się właśnie przez wertowanie tematów, w celu znalezienia informacji jak "kierować myśli" podczas robienia rozkładów większych, niż osławione "trzy karty". Niestety wątki zatytułowane "tarot", "tarot pomoc", "tarot a początkujący" nieco, by nie napisać - bardzo, utrudniają to zadanie;)

nie wiem czy mozna mnie nazwac "zaawansowana" sprobuje napisac jak to widze:

sa rozne metody wyciagania kart - ja na przyklad nie przekladam, nie ukladam kart w wachlarz

a wyniki, mysle - mam podobne do innych wrozacych z podobnym stazem/doswiadczeniem

rozklad na trzy karty jest rzeczywiscie troche "krotki" - czasem jak mysl urwana w pol zdania

jak wczesniej juz pisaly wrozki i wroze forumowe, korzystniejszy - a niewiele trudniejszy jest np. rozklad na 4 karty, gdzie ostatnia jest wynikiem/podsumowaniem

-albo pierwsza, jak kto woli - kwestia umowy

[no wlasnie - wiekszosc spraw zwiazanych z wrozeniem jest kwestia umowy wrozacego z samym soba

(ewentualnie z kartami - to dla zwolennikow personalizacji tarota) i to jest sedno sprawy]

a w wiekszych rozkladach - po prostu ciagnac kolejna karte myslisz o znaczeniu tej karty (np. karta nr 1 "co ja widze", karta nr 2 "co widza inni") - nie wiem czy takie wyjasnienie Cie satysfakcjonuje

jak mam watpliwosci, co oznacza dana karta, ciagne do niej jeszcze np. ze 3-4 karty z wyjasnieniem (koncentrujac sie przy wyciaganiu dodatkowych kart na znaczeniu tej karty)

a w wiekszych rozkladach - po prostu ciagnac kolejna karte myslisz o znaczeniu tej karty (np. karta nr1 "co ja widze", karta nr 2 "co widza inni") - nie wiem czy takie wyjasnienie Cie satysfakcjonuje

Ah, no właśnie, to ja sprecyzuję o co mi chodzi, bo to tylko częściowo odpowiada na moje wątpliwości:)

Powtarzając za Tobą: tasuję karty, a później ciągnę je, po kolei myśląc o ich znaczeniu - tak, to rozumiem, jeżeli chodzi o wyciąganie kart "na czuja", te wezmę z góry, a tę gdzieś ze środka, etc.

Problem pojawia się, kiedy karty mam wyciągać po kolei, tak jak lecą w kupce już potasowane, a nie wybierać z niej losowo. Jaki sens ma WTEDY myślenie o znaczeniu danej karty, skoro ich pozycja już w żaden magiczny sposób sie nie zmieni?;> Musiałabym więc już podczas tasowania być skoncentrowana na wszystkich kolejnych znaczeniach, a w przypadku większej ilości kart, wydaje mi się to być po prostu niemożliwe, a przynajmniej skrajnie wyczerpujące.

A więc, aby było logicznie, musiałabym zacząć karty wyciągać losowo i problem z głowy. Ale czy na pewno? Szkopuł w tym, że ja tego losowego "ence-pence" nie czuję. Bo nie po to tasuję karty, aby później wybierać sobie ich kolejność. Czy przy moim "zamiłowaniu" do wyciągania kart po kolei jest możliwe uzyskanie trafnej odpowiedzi, jeśli w grę wchodzi większa ilość kart? czy to jest tylko kwestia mojego uwierzenia w to i przekonania się do tego?

Być może przesadnie analizuję coś, na czym w ogóle nie powinnam się koncentrować, ale mnie, z natury osobę dość sceptyczną po prostu ten problem mierzi. mam nadzieję, że teraz wyraziłam sie jaśniej niż poprzednio:) I kolejne moje pytanie: jakieś rozwiązanie?

hmm... moge mowic za siebie

ciagne wlasnie "na czuja"

a tasuje karty, zeby sie dobrze wymieszaly i "zalapaly" energie/potrzebna informacje - tasowanie to przedluzenie tego momentu,

gdy docieram do odpowiedzi na zadane pytanie - po to wlasnie tasuje, nie po to, zeby wybierac po kolei

mysle, ze bardziej powinnas sie zdac na intuicje a mniej podchodzic "rozumowo"

tu nie chodzi o odwazanie 5 gram maki, intuicja jest jak najbardziej na miejscu

poniewaz nie wszystko da sie ujac w jednolite ramy, takie same dla kazdego - wiekszosc zalezy od Ciebie,

mozna by to nazwac "warsztatem pracy"

Dziękuję to mnie uspokoiło i natchnęło chęcią zmierzenia się z rozkładami:) I Twoje wyjaśnienie tego, po co tasujesz, również bardzo mi się podoba, możliwe, że się do tego przekonam.

Ale swoją drogą może trzeba by gdzieś umieścić jakieś takie skondensowane rady/wskazówki dla początkujących, właśnie, by nie odmierzali tych 5 gram, tylko zdali sie na intuicję i PRÓBOWALI z rozkładami, które pozornie wydają się trudniejsze niż "trzy karty". Bo bez tego jest tak jak mówię: początkujący woli wyciągnąć trzy, bo większe rozkłady stwarzają mętlik w głowie, nie wiadomo jak to-to ruszyć, nawet nie wiadomo jakie zadać pytanie, by rozwiać swe wątpliwości, bo dosłownie nic nie jest oczywiste;) Może taka informacja gdzieś przyklejona zachęciłaby do korzystania z rozkładów zaprezentowanych w odpowiednim dziale na forum. Tak mi sie wydaje, że to właśnie tego "nie bójcie się dużych rozkładów, są spoko, trzeba tylko..." brakuje i stąd moda na "łatwiznę".

trudno jest opracowac takie vademecum, chociazby dlatego, ze wlasnie sa rozne warsztaty pracy z kartami

po pierwsze, trzeba poskromic niecierpliwosc i uspokoic mysli

wiekszosc rozkladow jest na 3 karty, poniewaz kladacym je osobom sie spieszy

i to dwojako

- po pierwsze zaczynajac prace z kartami chcialyby od razu opanowac wszystko (znaczenia kart, jak je klasc, co robic, a czego nie) - a to wymaga po prostu doswiadczenia, metody prob i bledow - z czasem uczymy sie, co dla nas oznacza dana karta - i wcale nie musi dokladnie tego samego, co dla innej osoby

- po drugie, najczesciej chce sie natychmiast znac odpowiedz, bez dluzszego namyslu - bo gonitwa mysli, bo problemy czekaja na rozwiazanie...

tu sie klania stara madrosc: pospiech jest zlym doradca

zeby miec jakis pozytek z kladzenia kart trzeba nabrac nieco dystansu do swojego problemu/pytania,

chciec poznac odpowiedz, a nie probowac zobaczyc w kartach, to co by sie chcialo, zeby wyszlo

inaczej nie ma sensu sie meczyc

i oczywiscie nie walkowac problemu z kazdej mozliwej strony co drugi dzien, zrobic rozklad raz na jakis czas - za to solidnie...

Ale widzisz, samo to, co teraz piszesz jest już wskazówką i dalej uważam, że powinien sie pojawić przyklejony temat "wskazówki dla początkujących".

No ale nie ja tu jestem wodzem;)

powiem szczerze, nie ma nic odkrywczego w stwierdzeniu, ze trzeba miec dystans do swoich problemow, gdy sie szuka rozwiazania albo, ze efekty osiaga sie po jakims czasie dzieki doswiadczeniu...

bardzo szczegolowe rady - dla jednych beda cenne, dla drugich bezuzyteczne, poniewaz wiekszosc polega na dokonaniu z soba samym pewnych ustalen

ja moge udzielic jednej opdowiedzi, ktos inny - zupelnie inaczej odniesc sie do istoty danej sprawy... i obie odpowiedzi moga byc dobre

zatem w jednej kwestii mozesz uzyskac np. pare sprzecznych ze soba wskazowek/opinii - jak z tego zrobic vademecum ?

Wiesz, nie chodzi mi o to, by stworzyć poradnik krok po kroku, tylko o garść porad, co kto ma, by początkujący mógł to przeczytać i uświadomić sobie, że można tak, można inaczej, że może on powinien spróbować czegoś pośrodku. By zachęcić, pokazać, że rozkłady nie są takie straszne, byście Wy później nie musieli narzekać, na "tę modę na rozkład na trzy". Skąd mają wiedzieć, że to nie jest najlepsze rozwiązanie, skoro wszędzie na forum widzą, że ludzie robią na trzy i nikt im nie zwraca uwagi, nikt im nie wskazuje innej drogi? Dystans etc to są rzeczy oczywiste, ale co innego wiedzieć to gdzieś tam podskórnie samemu, a co innego znaleźć to, przeczytać i oswoić się z tym i WIEDZIEĆ, że ci bardziej doświadczeni tak właśnie uważają. Lepsze takie "vademecum" niż ten mur pt "to są rzeczy oczywiste i sama do tego musisz dojść". To żadna pomoc, a najbardziej banalna wskazówka jest moim zdaniem cenniejsza niż brak jakiejkolwiek.

Cornelio, uważam, że masz mnóstwo racji i bardzo mnie cieszy, że sama wychodzisz z taką propozycją jako początkująca. Niewielu jest ludzi, którzy w taki sposób do tego podchodzą, chcą się uczyć itd. Ja na poczatku też miałam takie problemy, robiłam rozkłady większe i mniejsze, a we wszystkich się gubiłam, brakowało mi doświadczenia w czytaniu kart, odnajdywaniu właściwych znaczeń na zadane pytanie. Siedziałam z nosem w książce, żeby cokolwiek zrozumieć i mało mi się udawało. To było takie nieintuicyjne, takie trudne...

Wiesz, co mi najbardziej pomogło? Spotkanie z doświadczonymi tarocistkami. Dosłownie po pierwszym razie, kiedy wspólnie rozkładałyśmy karty, załapałam, o co chodzi. Tego się nie da tak do końca opisać, bo to jest czysty "flow" - dziewczyny ciągną karty, jedna tak, druga inaczej, wykładają je na czuja na stół, po kolei albo przemieszane, a potem patrzą na obrazki i mówią, co tam jest, działają często na tymczasowych skojarzeniach, nie tylko na wiedzy. I to jest takie proste, takie łagodne zanurzenie. Jeśli masz tarocistki tam, gdzie mieszkasz, to umów się z nimi, choćby przez forum (ja tak zrobiłam), pogadajcie sobie, powymieniajcie się doświadczeniami - to dziala .

Mogę spróbować napisać takie mini-vademecum, potrzebuję tylko dokładnych pytań, na jakie mam odpowiedzieć. Nie mówię, że napiszę od razu, pewnie prędzej w ciągu tygodnia, a najpewniej pod koniec miesiąca, jak uporam się z nadmiarem rzeczywistości .

Ja jesli robie rozkład na trzy to zawsze na zasadzie:przeszłośc-przyszłośc-terazniejszosc.Tak jak w przypadku przekładania. Ale szczerze powiem , ze generalnie nie lubie tego rozkładu, bo dla mnie to tylko takie ogólne przedstawienie sprawy, taka atmosfera, klimat, a ze jestem bardzo ciekawska (moze dlatego ze ide teraz przez cykl 5 ) takie liźnięcie tematu jest niewystarczajace.Ja lubie konkrety, musze widziec dokładnie, co jak i kiedy. Jak bedzie sie kształtowała dana sytuacja i do jakiego rezultatu zmierza.

Pozatym ten rozkład dla mnie jest jak 7 mieczy " dzwoni ale dokładnie nie wiadomo w którym kościele", cos, gdzies, ale tak naprawde nie wiadomo co hehehe.

Szukałem po wielu źródłach rozkładów na 3 karty i nie specjalnie widzę dla nich aplauz, bowiem jakkolwiek by ich nie precyzować, brakuję 4 karty, która jest tłem problemu, kartą wprowadzającą i kierującą całym rozkładem.

A ja właśnie wrzuciłam w wątku o rozkładach na poznanie samego siebie kolejny na 3 karty. Aż mi głupio po przeczytaniu tej krytyki. Zgadzam się, że bez precyzyjnego pytania i pozycji kart i odpowiedź będzie nie precyzyjna, bez względu na to z resztą z ilu kart będziemy kożystać. Co do źródeł to znam przynajmniej dwie autorki, które szanuję, a które polecają 3 kartowe rozkłady. Mary K. Greer w książce Tarot dla samego siebie oraz Janina Renee w Tarot dla nowej generacji. 3 karty mają w sobie taką fajną lapidarność: teza, antyteza, synteza albo też: idea, krytyka tego pomysłu, jak sobie poradzić przy danych ograniczeniach. Ale zgadzam się, że stosuję sobie to 3 karty bardziej dla samej siebie, gdzie tło problemu jest mi doskonale znane.

Witam

Rozkład trzech kart podawanych w książkach jest najprostszy i dający ogólną odpowiedź. Z trzech kart można wyczytać więcej bez przyporządkowania pytań do karty. Jest to na zasadzie tezy - syntezy - antytezy, czyli prawidłowość odczytania można sprawdzić zamieniając ostatnią z pierwszą i wtedy mamy antyteza - synteza - teza. Środkowa karta czyli Synteza jest zawsze niezmienna.