Skocz do zawartości

Ksiazka Przedwojenna (32 karty)


nalka47

Rekomendowane odpowiedzi

--------------------------------22(30)----------------------------------karta 30 leciutko zachodzi na 22

--------------------24----14----10-----16----26------------------------

--------------------18-----6-----2------8----20------------------------

-------------28-----12-----3----(s)(32)-4----13----29------------------karta 32 leciutko zachodzi na kartę ( S)

--------------------21-----9-----5------7----19-------------------------

--------------------27----17----11-----15----25-------------------------

---------------------------------23(31)----------------------------------karta 31 leciutko zachodzi na kartę 23

 

 

 

SYSTEM na 32 KARTY

od 7-ek do Asa, bez odwracania

 

Przekładanie kart:

 

Gdy osoba zamężna: przekłada karty prawą ręką;

Gdy kawaler/panienka:przekłada karty lewą ręką;

Gdy wróżymy dla siebie to karty przekładamy na 3 stosiki "do siebie";

Gdy wróżymy na osobę nieobecną, to przełożenie na 3 stosiki "od siebie";

 

Dla poprawnego wróżenia z kart trzeba nauczyć się 3 – ech zasadniczych rzeczy;

1) znaczenia każdej karty,

2) rozkładania kart podług planu, i

3) wiązać znaczenie jednej karty ze znaczeniem drugiej karty, leżącej z prawej lub lewej strony, z dołu lub u góry, łącząc ich znaczenia w jedną myśl i prowadzić rozmowę lub dyskusję. Ten ostatni warunek jest najtrudniejszy, jednak przy dobrych chęciach i cierpliwości da się łatwo opanować.

 

 

W całej talii mamy 32 karty i dzielą się one na 4 grupy, czyli kolory, a mianowicie , , .

W każdym kolorze jest 8 kart As, Król, Dama, Walet, 10, 9, 8 i 7.

Naukę najlepiej rozłożyć na kilka etapów – kolorami. Po dokładnym zapoznaniu się z jednym, przechodzimy do drugiego, trzeciego i czwartego.

Po nauczeniu się, co każda karta oznacza, przystępujemy do rozłożenia kart dla wróżby.

Robimy to tak, jak to czynią w większości nasze Cyganki i inni wróżbici.

Karty rozkładamy, biorąc z całej talii po jednej z góry i kładziemy je na miejsca oznaczone kolejnymi numerami, w takim porządku, jaki widzimy na tej tabeli, oprócz numeru 1 – ego, na którym to miejscu kładziemy kartę osoby (Sygnifikator), której stawiamy wróżbę.

 

Przy rozkładaniu kart dla wróżenia sobie czy innym – porządek jest ten sam; znaczenie wróżby jednak się zmienia, gdy stawiamy innym.

Gdy wróżymy sobie – porządek jest normalny, t. j. strony, górę i dół kreślmy normalnie.

Natomiast, gdy wróżymy innym, siedzącym naprzeciwko nas – musimy strony, górę i dół określać odwrotnie, w przeciwległym porządku, idącym od osoby, dla której są stawiane wróżby. I tak: przypadająca dla nas strona prawa – dla osoby, siedzącej naprzeciwko, będzie stroną lewą, lewa – prawą; przypadająca dla nas góra – dla tamtej strony będzie dołem; dla nas dół – tam góra. Należy o tym stale pamiętać i przy wróżeniu innym ściśle przestrzegać.

 

Zanim przystąpimy do wysnuwania wróżb, zapoznajmy się najpierw z zasadami, co należy czynić przed rozpoczęciem rozkładania kart.

Przede wszystkim trzeba odnaleźć kartę osoby, dla której mamy stawiać wróżby i położyć tę kartę na miejscu, oznaczonym numerem 1 – szym w tabeli.

Wybieramy zawsze dla pani damę kierową, dla pana – króla kierowego.

 

Jeżeli stawiamy karty innej osobie – sadzamy ją naprzeciwko siebie.

Rozpoczynamy tasowanie kart. Robimy to powoli i poważnie, nie śpiesząc się, pogrążając myśli swoje w sprawach, których rozwikłania oczekujemy przy pomocy kart, wiedząc dobrze, jak trudną, a jednocześnie i cenną rzeczą jest uchylenie choćby rąbka tajemnicy; przy tasowaniu kart skupiamy myśli i pozbywamy się postronnych wrażeń.

Jeżeli wróżymy nie sobie, lecz osobie obcej, przy tasowaniu przez siebie kart dobrze jest zamienić z nią kilka zdań obojętnych – np. o pogodzie, o wróżbach w ogóle i t. p.

Po czym oddajemy karty do tasowania osobie, której mamy wróżyć, prosząc ją ażeby podczas tasowania myślała o tym, o czym mają być stawiane wróżby. Po chwilowym tasowaniu prosimy o położenie kart na trzy równe grupki w kierunku do siebie.

Od tej dopiero chwili rozpoczyna się właściwy moment wróżenia.

Osoba wróżąca bierze do rąk grupę kart, znajdującą się pośrodku i zapoznaje się z trzema kartami, leżącymi pod spodem, z których najważniejszą jest pierwsza od spodu, zaś dwie następne są objaśniającymi. Tę grupę kart kładziemy następnie na grupę pierwszą, bierzemy obie razem do ręki i zapoznajemy się również z trzema kartami, leżącymi pod spodem pierwszej grupy.

Teraz obie połączone grupy kładziemy na grupę trzecią, podnosimy wszystkie razem i zapoznajemy się także z jej trzema ostatnimi kartami.

W ten sposób odnaleźliśmy najważniejsze karty, określające temat początkowy wróżby, t. j. 3 – ch kart ostatnich – po jednej z każdej grupy, oraz 6 – ciu kart – po dwie dalsze z tych grup – razem 9 kart – tworzą one, bowiem główną podstawę naszych dociekań i będą wyrocznią przepowiedni, jeżeli tylko dobrze zestawimy i określimy ich znaczenie.

O tych 9 – ciu kartach należy pamiętać i obserwować, na jakich miejscach i pomiędzy jakimi kartami znajdują się po rozłożeniu.

Po połączeniu trzech grup kart w jedną i zapoznaniu się z najważniejszymi dla naszej wróżby – przystępujemy do rozkładania w takim porządku, jaki widzimy na planie, kładąc karty z góry talii na numery od 2 - 29 bo na 1 – szy położyliśmy już kartę osoby, dla której stawiamy wróżbę.

 

Po rozłożeniu pozostały nam 3 karty. Są to te, które znajdowały się pod spodem 3 grupy.

Należy je położyć na miejscach następujących; pierwszą z góry na numerze 22, drugą z góry na numerze 23, trzecią i ostatnią kładziemy na numerze 1 (S), czyli przykrywamy nią kartę osoby, której stawiamy wróżby.

Taki jest główny porządek rozkładu kart dla wróżby. Trzeba go umieć na pamięć i rozkładać karty bez pomocy planu.

 

Gdy nauczyliśmy się kolejności i porządku rozkładu kart, idziemy dalej i bierzemy się do spraw najtrudniejszych, mianowicie do tematu wróżby i dyskusji, czyli określania i mówienia o tym, co karty – w zestawieniu i spotkaniu się jednych z drugimi – oznaczają i jaką tworzą myśl przewodnią.

Oprócz wymienionych już 9 – ciu kart – 3 – ch głównych i sześciu pomocniczych – bardzo ważni kartami są te, które otaczają i dotykają bezpośrednim sąsiedztwem kartę reprezentującą osobę, dla której są stawiane wróżby, a mianowicie numery: 8, 4, 7, 5, 9, 3, 6, 2, czyli razem z nr. 1 znów mamy 9 kart, leżących w środku tabeli, a bardzo ważnych dla wróżby. Wszystkie pozostałe karty tworzą dopełnienie i są pomocnicze.

 

Gdy wróżymy sobie – karty znajdujące się po prawej stronie karty głównej (Sygnifikatora) 4 – 7 - wróżą najbliższą przyszłość, najbliższe wydarzenia, które mają się wkrótce spełnić, ewentualnie już się spełniają.

Karty znajdujące się po lewej stronie : 3 – 6, 9: wróżą przeszłość.

Karty znajdujące się u góry nad kartą osoby, dla której są stawiane wróżby 2 – 6: oznaczają postanowienia i zamiary przyszłe, które mają się spełnić lub są pragnienia żeby się spełniły. (Dopełnienie i pomoc – 4 – 7).

Karty znajdujące się u dołu (5 – 7,9) określają wydarzenia, które już się spełniły i przeszły. (Dopełnienie i pomoc – 3 – 6,9)

 

Trzeba pamiętać, że tutaj określiliśmy strony normalnie idące od siebie i dla wróżenia sobie.

Natomiast, gdy będziemy wróżyli osobie innej – siedzącej naprzeciwko nas – strony, górę i dół określamy odwrotnie, idące od osoby z przeciwka.

A zatem główna struktura i fundament oraz system zawierający temat wróżby, znajduje się w 9 – ciu kartach, leżących w środku planu, wraz z trzema ostatnimi kartami, które położyliśmy na 1, 22 i 23 miejscu. Przy tym należy pamiętać, że te trzy karty są wyjątkowo ważne i mają wyjątkowe znaczenie dla osoby, której są stawiane wróżby, łączą się one również z dwiema pierwszymi kartami I i II grupy, jakie odnaleźliśmy przed rozłożeniem kart.

 

W ten sposób w głównym zarysie mamy już ustalony temat wróżby i możemy z łatwością odczytać przeznaczenie sobie lub innej osobie.

Przy dalszym rozwijaniu tematu wróżby w tym samym rozkładzie kart, należy iść po liniach równoległych, biorąc początek zawsze od środka, czyli od miejsca, w którym leży karta reprezentująca osobę pytającą.

A więc idziemy w tym porządku.

 

1) Na pytanie: czy to, czego w tej chwili pragniemy, spełni się – szukamy odpowiedzi w kartach, leżących na miejscach 1 – 2, 10, 22.

2) Na pytanie: co nas czeka w najbliższej przyszłości – szukamy odpowiedzi w kartach 1 – 4, 13 i 29.

3) Na pytanie: co przeżyliśmy i co minęło – szukamy odpowiedzi w kartach 1 – 3, 12, 28.

4) Na pytanie: co mogło być lub już było – szukamy odpowiedzi w kartach 1 – 5, 11, 23.

 

Ten system, stanowiący rodzaj krzyża, może być dalszym ciągiem wróżby poprzedniej, jak również może stanowić oddzielną całość.

Można również przeprowadzić – dla rozszerzenia wróżby – wnioski z zestawienia kart z linii ukośnego krzyża, mianowicie:

 

Na pytanie:

5) Co mnie czeka – karty 1, 8, 26, 7, 25;

6) Co minęło – karty 1, 6, 24, 9, 27.

7) Karty znajdujące się na miejscach 14, 15, 16 i 17 są podrzędnego znaczenia i służą do pomocniczego wyjaśnienia dla kart pobocznych.

8) Reszta kart, t. j. 18, 19, 20, 21, stanowią niejako dopełnienie ustalonego przeznaczenia osoby zainteresowanej.

 

Stawiając karty, należy zawsze pamiętać o tym, które karty tworzą myśl przewodnią, a które są czynnikami pomocniczymi.

 

9) Karty leżące po prawej stronie karty głównej – wróżą przyszłość lub teraźniejszość, a karty leżące po lewej stronie – wróżą sprawy przeszłe.

U góry – to, co się postanawia, u dołu – o, co mogło być lub już było.

 

 

 

Początkujący wróżbiarze z początku winni posługiwać się przytoczonymi objaśnieniami, żeby wyrobić w sobie umiejętność łączenia kart i ich znaczenia i w rozmowie czy dyskusji podawać właściwe określenia wróżby. Do tego bezwarunkowo jest potrzebna dobra pamięć i duża wyobraźnia, a im bujniejszą, kto posiada wyobraźnię, tym łatwiej mu będzie stawiać sobie czy innym karty.

Pragnąc wyrobić i rozwinąć w sobie, musimy poświęcić więcej czasu i uwagi tej właśnie sprawie, pilnie przeglądając i studiując objaśnienia, które stanowią ogólny całokształt i właściwą treść wróżenia z kart.

Przystępujemy, więc do przeglądu poszczególnych kart i zapoznania się ze znaczeniem każdej z nich, oraz jak należy tworzyć wspólną myśl, gdy jedna karta znajdzie się obok drugiej.

 

 

 

 

 

(Skopiowane : Książka Przedwojenna )

  • Lubię to! 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...