Czy Karma jest jednostronna..?

Witam Wszystkich po dluuugiej przerwie, szczegolnie tych, ktorzy mnie tu jeszcze pamietaja

Pytanie moze na oko proste, ale jak dla mnie skomplikowane.. Wiadomo, ze karma dotyczy przynajmniej 2 osob, ale czy jej odczuwanie jest takie samo? Np. w milosc: czy jesli oboje czuja te przyciaganie, te cos, ta magie, cokolwiek by to nie bylo, to czy przezywaja to wszystko w rownym stopniu? Czy jesli kontakt miedzy nimi sie urywa, nie utrzymuja go wiecej ze soba, to czy mozliwe jest ze jedna osoba bardzo to przezywa i cierpi z tego powodu,a drugiej to nie dotyczy? Czy jesli jedno mysli o drugim, to czy jest i odwrotnie? Czy mozna ta swoja polowke karmiczna ot tak zapomniec? Czy jesli przezywaja razem wzloty to ich radosc jest rownomiernna?

Zdaje sobie sprawe, ze sila karmy i taki karmiczny zwiazek zalezy od tego co bylo juz kiedys, co mamy teraz do przepracowania itp itd.. Ale tak mnie to zastanawia.. No bo w koncu tych dwoje laczy naprawde cos wiecej niz to co sie wydarzylo "w terazniejszym zyciu".. i nie jest latwo to zlamac..

Pozdrawiam

czy mozliwe jest ze jedna osoba bardzo to przezywa i cierpi z tego powodu,a drugiej to nie dotyczy?

Każdy człowiek jest inny i każdy będzie przechodził rozstanie inaczej. Ale nigdy (wg mnie) nie obije się bez echa u którejkolwiek ze stron.

Kobieta - jak wiadomo to bardziej emocjonalne stworzenie - będzie wylewała łzy, rozmawiała z przyjaciółkami etc a mężczyzna - zajmie czymś głowę - wędkowanie, robótki domowe, samochód etc.

Ale w głowie zawsze pozostanie to w mniejszym lub większym stopniu - najczęściej do momentu, gdy karma nie zostanie odrobiona.

A bywa i tak, że nie zostaje i osoby te tęsknią za sobą w mniejszym lub większym stopniu przez całe życie.

To o czym piszesz w ogóle nie ma stricte związku z karmą. Jedynie z stanem emocjonalnym. Ofc. odbija się na karmę ale TYLKO I WYŁĄCZNIE w ten sam sposób jak każde inne doświadczane działanie. KARMA NIE JEST WIĘZIĄ MIĘDZYLUDZKĄ. Jest jedynie zbiorem doświadczeń, które zapisują się i dają owoc w naszych życiach.

Jeśli chcesz wiedzieć czym jest karma szukaj jej na wschodzie, a nie new age'owych naukach wschodnich przeniesionych na zachód.

Jest jedynie zbiorem doświadczeń, które zapisują się i dają owoc w naszych życiach.

No ok ale doświadczenia są połączone z naszymi emocjami - i koło się zamyka.

Rasphul pozwolisz, że będę miała swoje zdanie w tej kwestii ja akurat nie szukam potwierdzenia w naukach new-age.

Jeśli chcesz wiedzieć czym jest karma szukaj jej na wschodzie, a nie new age'owych naukach wschodnich przeniesionych na zachód.

O tak, bania dla tego pana! Zwykliśmy 'przywłaszczać' sobie bajerancko brzmiące słowa z filozofii wschodniej, a new age dopasował je do naszych wizji świata... Totalna porażka i błędny trop.

Karmy się nie "odczuwa".

Trida, jasne, są połączone, ale pytanie Jędzy nie rozdzielało tych dwóch, a tu trzeba jasno podkreślić, że to zupełnie co innego, a nie traktować jako pojęcia wymiennie;)

Karmy się nie "odczuwa".

Ok, karma jest ale ta wpływa na nas a co za tym idzie - na emocje, osobowość, uczucia itd, które w taki czy inny sposób dają o sobie znać.

Podkreślam, że jest to moje osobiste zdanie i nikt nie musi się z nim zgadzać

Ale też nikt go nie neguje, poza tym odniosłam wrażenie, ze Rasphul pisząc, że "to co Ty piszesz nie ma związku...", odnosił się do opisu autorki wątku, a nie z ofensywą do Ciebie;)

OFFtop

Ale też nikt go nie neguje, poza tym odniosłam wrażenie, ze Rasphul pisząc, że "to co Ty piszesz nie ma związku...", odnosił się do opisu autorki wątku, a nie z ofensywą do Ciebie;)

Na dwoje babka wróżyła To Rasphul

Filozoficzne wyjaśnienie karmy różni się pomiędzy tradycjami, jednak główna idea głosi, że czyny tworzą przyszłe doświadczenia i przez to każdy jest odpowiedzialny za własne życie, cierpienie i szczęście jakie sprowadza na siebie i innych. W dosłownym tłumaczeniu jest to "praca" lub "działanie".

W buddyzmie np. nie pełni to roli karania, ponieważ nagromadzona karma negatywna, może zostać wyparta przez nagromadzenie karmy pozytywnej, co będzie skutkowało pozytywnymi efektami w tym i następnym życiu.

Generalnie to prawo przyczyny i tyle.

P.S. Tak odnosiłem się do autorki

Ta ,Buddyzm itd. przyjęliśmy wizję wschodnią na temat reinkarnacji ,a zachód to takie zacofanie osobiście reinkarnację przeżyłem .

Mowa o naginaniu pewnych "atrakcyjnych" rzeczy z innej kultury do swoich paradygmatów jako o pułapce. Żeby zrozumieć trzeba wejść w dany paradygmat. New age tego nie robi, dlatego przy całym swoim "efekcie wow" jest merytorycznie bezwartościowy. Poza tym nikt nie wartościuje, ze zachód jest taki ble i zacofany, a wschód jest pro. Gdybyśmy wartościowali to byłoby bezsensowne właśnie z racji tego, że byłoby to wartościowanie w oparciu o system w którym jesteś.

Nikt też nie negował reinkarnacji...

Wiesz andros, w sumie to każdy z nas przeżył reinkarnację i to zapewne nie jedną ;]

Chodziło właśnie o to, byśmy nie oceniali przez swój pryzmat, tylko patrzyli na zjawisko nie ze swojej kultury i naszych przeinaczeń, ale odnieśli się do źródeł zjawiska.

Jakby nie patrzeć w tradycji judeochrześcijańskiej też mamy mowę o reinkarnacji.

Karma może być jak najbardziej jednostronna - przykładowo, widzimy aktora w telewizji, postrzegamy go jako bożyszcze (są osoby robiące ołtarzyki : ), w przyszłości (czy przyszłych życiach) spotykamy taką osobę i nadal widzimy w nim bożyszcze nawet jeśli ona już nim nie jest a on nie wie w ogóle kim my jesteśmy Inny przykład - obwinianie kogoś. Długotrwałe obwinianie jakiejś osoby tworzy u nas karmę z nią (przywiązanie do postrzegania w jakiś sposób i podejmowanie decyzji pod wpływem tego) jakkolwiek nie musi tworzyć tej osobie karmy z nami. Zwłaszcza tyczy się to przypadków obwiniania, gdzie druga osoba nie ma odpowiedzialności, udziału w tym za co ją obwiniamy.

Termin połówka karmiczna to trochę nieporozumienie, bo istnienie związku karmicznego (a taki można mieć z matką, synem, ojcem i partnerem - albo kimkolwiek innym) opiera się na przeszłości i trzymaniu się przeszłych doświadczeń, czegoś co już nie ma. Dlatego "przerabia się" związek karmiczny by oprzytomnieć z tkwienia w przeszłości i zobaczyć jaką relacja jest naprawdę.

trudne to ...

w zasadzie jeśli by rozpatrywać Kosmos jako jedną wielką sieć, gdzie wszystko jest ze sobą połączone , to z każdym mamy jakąś karmę, tylko o różnej intensywności

karma zapisuje się w nas cały czas - na każdym poziomie, myślę - fizycznym, emocjonalnym, umysłowym(intelektualnym) i duchowym, jest w nas ta związana z przeszłymi wydarzeniami i w teraźniejszości powstaje nowa

uwalnianie sie od niej następuje chyba w postaci uwalniania się części siebie, tego co nas odróżnia (rozpuszczania się naszego ego, naszego "ja") i w ten sposób zbliżania sie do Źródła,  bądź - w innej mniej sympatycznej wersji - do radosnej i zatopionej w niebycie bezpostaciowej chmurki w końcowym etapie 

sami jesteśmy odpowiedzialni za swoje działania i myśli (podobno zawsze mamy wybór, stąd też odpowiedzialność indywidualna się pojawiła), owszem oddziaływujemy na innych im bliżej nas są, tym mocniej  - w ten sposób działąmy na nich energią, możemy kogoś długo nie widzieć a i tak na niego cały czas działać- myśl nic sobie nie robi z przestrzeni - i w taki sposób "przyciągamy tę osobe do siebie, trykając ją wciąż myśla, energią; osoba ta wchodzi w interakcję (może znów być na różnym poziomie, poczynając od fizycznego); ciąg akcji-reakcji może z pewnego poziomu wyglądac jak więź

ale ponieważ my sami jako istota decydujemy o tym, co robimy - to myślę, ze karma jest zasadniczo jednostronna - nasza tylko, choć jest powiązana z inną osobą,  w tym sensie, że to my sami ją tworzymy : my robimy/czujemy/myślimy coś lub nie - nikt za nas tego nie robi

nie wiem, czy nie jest to taka akademicka dyskusja...o nazewnictwo raczej niż o istotę 

wydaje mi się, że mówi się o związku karmicznym, bo każde z Was ma wspólną ścieżkę w pewnym momencie/okresie - ale każdy może mieć w tej relacji co innego do przerobienia, ale w odniesieniu do siebie samego - dlatego karma jednostronna

ale ponieważ potrzebujesz do tego kogoś, to wygląda jak dwustronna 

może ten ktoś już nic do Ciebie nie ma *), ale Ty wciąż masz coś względem tej osoby do przerobienia, myślę że może tak być - choć pewnie najcześciej macie nawzajem jakieś prace do odrobienia

*) gdyby była tylko karma dwu- lub więcej stronna, byłaby małą szansa, żeby kiedykolwiek z niej wyjść - bo człowiek wciąż by coś-tam drugiemu dokładał i tamten by nigdy się nie uwolnił i na dodatek z powrotem dokładal Tobie

myślę, że karma jest indywidualna, pomimo naszych powiązań z innymi osobami też z powodu, jak napisałam w porzednim poście -tylko my sami jesteśmy odpowiedzialni za swoje czyny, emocje i myśli

może się mylęa może to tylko kwestia nazewnictwa

oczywiście, że karma jest kwestią wiary - tak jak piekło czy niebo... dopóki sami sie nie przekonamy

pytanie, dlaczego tak jest ->> znów wracamy do kwestii wiary

każda wiara ma swoich "oświeconych" i można im wierzyć na słowo lub nie - pytanie, jakie są nasze w tym doswiadczenia, a na ile chcemy/musimy zaufać oświeconemu...

dla mnie zginanie łyżeczki palcami jest faktem, jak i odczytywanie myśli, czy przeszłości (nie mówię, że wszystko to umiem) - ale w jakiś sposób tego doświadczyłam, czasem to ja działałam - a czasem byłam świadkiem lub uczestnikiem...  nie mam jasnej koncepcji dlaczego, a nawet więcej - nie wiem jak jest, nie jestem "oswiecona" i nie wiem, czego oczekiwać tam

po prostu szukam i układam te g..ne puzzle

PS wyczuwam Twój głeboki protest, ktoś Ci chyba zalazł mocno  za skórę

16 godzin temu, Arbogast napisał:

o ile w Tarocie czy klasykach można to sensownie uzasadnić chociaż wytłumaczyć się nie da

A uzasadnić i wytłumaczyć - to nie to samo ?

Mówisz - sprawdzalność to fakt, ale to nie jest uzasadnienie , tylko stwierdzenie faktu; uzasadnienie to wyjaśnienie dlaczego tak jest - a tego nie wiemy, są za to różne teorie - ale masz rację, ze z karmą jest jeszcze gorzej (dlatego napisałam, że można wierzyć lub nie) - bo nijak ją zmierzyć, już chyba bozon Higgsa będzie łatwiejszy w złapaniu  

Niektórzy uważają, że przejawy karmy, jej oddziaływanie można potwierdzić przy pomocy regresji hipnotycznej - ale tu po pierwsze nie wszyscy takiej specyficznej hipnozy są w stanie doświadczyć (może trzeba wierzyć  ?), a po drugie - powiązanie różnych wydarzeń z przeszłości z tym, czego na bieżąco doświadczamy nie musi być sprawą karmy.

Np. boimy się pływać, bo w któryms życiu się utopiliśmy - może nie ma takiego powiązania, przepracowanie tego lęku przy pomocy tak osiągnietej "informacji" (piszę w cudzysłowie, bo fakt utopienia się w przyszłym życiu jest trudny do sprawdzenia) może być przepracowaniem realnego lęku przy pomocy wymyślonego doświadczenia, dlaczego nie...

Zresztą dużo też zależy od definicji karmy - czy jest to zestaw kar i nagród, taki wychowawczy trick, czy też jest to zapis energetyczny wszystkiego, czego kiedykolwiek doświadczylismy jako istota. I tu kolejna pułapka - definicja istoty (m.in. jedno życie vs wiele żyć)  implikuje zakres tej karmy, no i znów załapujemy się na wiare, kółko się zamyka  

Niektórzy twierdzą, że doświadczyli innych wymiarów, że są w stanie (np. poprzez hipnozę) dotrzeć do swoich poprzednich żyć - co byłoby argumentem na rzecz ciągłości istoty w większym przedziale czasu - ale tu potykamy się o doświadczenie, dopóki nie będzie ono naszym udziałem, musimy wierzyć tej osobie na słowo - tak, jak Ty twierdzisz, że tarot się sprawdza (ja też), tak ktoś z boku nie przyjmuje tego do wiadomości...

Z własnego podwórka :

Wydarzają mi się różne rzeczy, ale nawet moj mąż, ktory przeze mnie kilku "zdziwek" doświadczył  i wspierał mnie też w nauce "energetycznej"  - nie do końca mi wierzy. Nazywa mnie czarownicą, czasem się troszkę boi mam wrażenie - ale generalnie - poza wiarą w duchy i we mnie jako czarownicę (nie chodzi o tarota, w to nie wierzy)  stara się o tym nie myśleć i odrzuca wszelkie nadnaturalne wyjaśnienia... boi się, bo czasem mu się wydaje, że mam większy wpływ na jego życie niż można by to prosto wytłumaczyć zbiegiem okoliczności (dla jasności- czy tak jest, tj. czy mam "inny" wpływ, nie wiem).

Zatem nie wierzy on w wiele dziwnych rzeczy, które mi się przydarzyły - choć uważa mnie za osobę prawdomówną, to sytuacje takie przypisuje wybrykom mojej wyobraźni, choć zginanie łyżki sam widział (dziecko 10 letnie mojej znajomej to robiło na naszych oczach,  potraktowało tak cztery twarde łyżki po kolei w 5 minut)... Ale reszty nie uznaje, bo zobaczenie jednego nie implikuje uznania drugiego, nie tak prosto...

Ja nie wiem, czy wierzyć w karmę - wydaje się ona logiczna, przy założeniu nauki duszy - ale wcale nie jest to pokrzepiające, myśląc o tym mam poczucie niesprawiedliwości - bo ktoś mnie wrzucił w ten kierat dla własnej zabawy, a w nagrodę po wiekach doswiadczeń i pracy nad sobą przez liczne życia rozpłynę się w słodkim niebycie.  Alternatywą jest rozpłynięcie się zaraz po śmierci  więc może tu jest ta kiełbasa - życie prawie wieczne w zamian za tysiące lat w szkole...

Niepokojące jest to, że sama doświadczyłam raz tego, co oświeceni nazywają poczuciem wszechmiłości w kontakcie z "górą". Nie było to bezpośrednio moje uczucie - ale pojawiła się istota (?), która takie emocje rozprzestrzeniała - tak jak zapach. Nie była wielka, nie miała skrzydeł, była chmurką wielkości piłki plażowej, jej rozmiar czułam "energetycznie ??"  Nie wdziałam jej, miałąm zamkniete oczy - ale na ustach poczułam jakby jej smak, dotyk  - i było to właśnie to uczucie, ciepłej głebokiej miłości - szerszej niż matczyna miłość, takiej wszechogarniającej a smak był dziwny - lekko słodkawy. Po chwili istota się wycofala. Działo się to w momencie, gdy czytałam energetycznie koleżankę z kursu, miała bolesne fizycznie wydarzenia w życiu, to wygenerowało we mnie uczucie wspólczucia - i wtedy na malutki moment poczułam, że miedzy nami "wisi" ktoś trzeci. 

EDIT: nie było to tylko moje doświadczenie - bo ona też to poczuła, niezależnie ode mnie -powiedziała mi to

Sorki za przydługi post, może będzie mimo wszystko strawny

ale zasadność i uzasadnienie nie są sobie równoważne

zasadność ma kilka zbliżonych znaczeń: ważność, sprawiedliwość, poprawność, słuszność/trafność 

uzasadnienie to : zbiór argumentów, motywów, dowodów tłumaczących, wyjaśniających jakieś działanie

w przypadku tarota 

możemy mówić o zasadności  stosowania tarota  w przewidywaniu przyszłości (jako sensowności wyboru środka) - bo się w miarę dobrze sprawdza, czyli korzystamy z tarota a nie np. z fusów do kawy bo daje lepsze wyniki

ale uzasadnienie dlaczego tarot tak działa jest nieoczywiste, niejasne, może być kwestią wiary i tu uzasadnienie to wytłumaczenie przyczyny, dlaczego tarot się sprawdza jest na razie przynajmniej w sferze domysłów -> materiał na osobny wątek

w przypadku  karmy

zasadność (stosowania) karmy  (do czego?) - to pytanie dlaczego karma, a nie coś innego 

i tu wracamy do wyboru systemu postrzegania świata - jeden wybiera karmę wlokącą się razem z nami przez wszytskie wcielenia, aż ona się rozpuści w wyniku dobrych postępków - albo np. piekło, które staje się narzędziem wychowawczym, którego działanie jest odroczone w czasie, działa jednorazowo - ale za to na amen

odpowiedź, co jest lepsze   albo w co wierzymy 

uzasadnienie jak karma działa też nie jest do sprawdzenia "szkiełkiem i okiem"

po pierwsze zakładamy, że karma jest (w przeciwieństwie do tarota - tarot jest)- dopiero dalej możemy rozważac jak działa

są po prostu różne teorie, tak jak przy pytaniu - jak działa tarot - trudno je wyjaśnić bez uciekania się do pytań o istotę i sens istnienia, możemy tylko domniemywać, wierzyć ze jest tak a nie inaczej

karma jest często postrzegana jako połączenie kija i marchewki, do sterowania człowiekiem we właściwą strone

i wg mnie w sumie tak jest (zakładając wciąż, że jest coś takie ustrojstwo jak karma)

jedynie różnica jest w podejściu : czy karma działa inteligentnie (zrobiliśmy coś źle - to dostaniemy wychowawczo za to kiedyś łupnia)

czy też jest to działannie nieświadome, automatyczne - i nikt nas nie pilnuje tam na górze - po prostu jak kiedyś cos zrobimy, to echo tego do nas wróci samoczynnie (tak jak naciągnięta gumka wracając strzeli nas w palce) i echo będzie wracać tak długo aż zaniknie

Twoje pytanie

12 godzin temu, Arbogast napisał:

Bo trochę bez sensu się to wydaje, że mam.spłacic jakiś dług karmiczny z poprzednich wcieleń,  których nie pamiętam - o.ile one w ogóle byly. Jeśli spłacam czy przerabiam coś czego nie pamiętam bo nasza świadomość tego nie ogarnia to po co jest ta karma ? Dla duszy? To czemu dusza sobie sama z tym nie poradzi, tylko angażuje nasza świadomość? 

Dlaczego w tym życiu i w następnych (jeśli wierzymy w reinkarnację) mamy odpowiadać za coś, co zrobiliśmy w poprzednim - nie będąc świadomym tamtego uczynku (taka jakby "niezasłużona" kara) ? -

Otóż - znów musimy wrócić do założeń kim jesteśmy:  

jeśli nie jesteśmy tylko jednorazowym istnieniem żyjącym tu i teraz, zdolnym humanoidem - jeśli jest jakaś część nas, która nie jest materialna i trwa też po śmierci/między życiami także  - to ta część może pamiętać i ona częściowo zarządza tym procesem, choć raczej nie ona ustala zasady   sens karmy przez wcielenia jest tylko w przypadku wiary w reinkarnację i całą tę transcedentną otoczkę  - kiedy wejdziesz między wrony, musisz krakać jak i one - nie my ustalamy zasady, one sa nam z góry dane, narzucone.

Powiedzmy, że możemy sobie wybrać system wiary (bądź niewiary), jaki nam pasuje - ale po dokonaniu wyboru trzeba przyjąć zasady zgodne z danym systemem. 

Dlaczego dusza nie może tego jakoś sama zachachmęcić, wyprostować złych uczynków?- bo nie , 

parafrazując: "sorry, taki mamy system" 

Wiesz, ja sie obawiam, że tu nie za bardzo chodzi o zadośćuczynienie... że to chyba nie takie proste

Może predzej sedno tkwi w wybaczeniu - sobie i innym  - i wtedy karma się anuluje, ta jej część, która tego dotyczyła i w ten sposób oczyszczasz swoją niedoskonałą istotę, zyskujesz wyższe wibracje

Pozytyw wtedy jest taki, że pozbywając się karmy zbliżasz się do bytu oświeconego, tego wiesz - "Jam-Jest" i tym podobne

Pozbywasz się swoich indywidualnych cech i przekonań, przestajesz oceniać - przyjmujesz każdego takim, jaki jest

Tyle, że wtedy zasadniczo przestajesz powoli być czowiekiem,bo nie dbasz już o swoje potrzeby ani korzyści  - fizyczne, emocjonalne czy duchowe -  stajesz się powoli "oświeconym" a jedynym, co się docelowo liczy jest rozpuszczenie sie w słodkim niebycie Jam-Jest'a

podsumowując, może jednak islam nie jest taki zły z tymi hurysami, przynajmniej dla facetów

31 minut temu, Arbogast napisał:

Czyli jeśli kogo skrzywdzilem to żeby pozbyć się karmy muszę mu wybaczyć - temu którego skrzywdzilem?

Czy też jeśli kto mnie skrzywdził muszę mu wybaczyć aby pozbyć się karmy ?

I jak to się ma do wzajemnego przerabiania karmy ?

a czy to przypadkiem nie chodzi o lekcje? Jeśli wyrządziłeś krzywdę, to masz to zauważyć i tego nie wyrządzać kolejnym osobom, wtedy karma mija :p A jeśli ktoś cię skrzywdził, no to na przyszłość zauważaj i ustalaj asertywne granice żeby ktoś ci tego nie robił, ja to tak rozumiem. W gruncie rzeczy w karmie nie chodzi o tych ludzi, których spotykamy, tylko o to co jesteśmy w stanie się dzięki nim nauczyć, ale to tak zdroworozsądkowo mówię. 

11 minut temu, anhana napisał:

eśli wyrządziłeś krzywdę, to masz to zauważyć i tego nie wyrządzać kolejnym osobom, wtedy karma mija :p A jeśli ktoś cię skrzywdził, no to na przyszłość zauważaj i ustalaj asertywne granice

dokładnie

jeśli ktoś Cię skrzywdził, to na jakims poziomie musisz się też uporać z poczuciem krzywdy, poczuciem bycia ofiarą - a to w ostateczności może się wiązać z wybaczeniem

14 minut temu, anhana napisał:

w karmie nie chodzi o tych ludzi, których spotykamy, tylko o to co jesteśmy w stanie się dzięki nim nauczyć

 też tak myślę, nie umiałąm tego tak dobrze wyrazić

53 minuty temu, Arbogast napisał:

I jak to się ma do wzajemnego przerabiania karmy ?

ja nie bardzo wierzę we wzajemne przerabianie karmy, każdy ma swoj kosmos...

ja tylko mówię, co myślę - to się nie musi pokrywać z ogólną wykladnią

uważam, że karme ma się tylko ze sobą  - a inne osoby przy okazji "pomagają" nam ją zrealizować pojawiając się w naszym życiu, na siłę można  to nazwać związkami karmicznymi

ale dla mnie punktem wyjścia jest karma "w wykonaniu osobniczym", jednostki - nikt za Ciebie nie myśli i nie działa, nie jesteś kukiełką

to, co do Ciebie dociera "myślą, mową i uczynkiem" musisz przerobić sam

może coś mylę, ale tak to widzę, być może nie umiem tego dobrze wyjaśnić :S

W dniu 10.08.2019 o 23:30, Arbogast napisał:

A skąd się w ogóle wzięła karma ? Czy to nie jest trochę tak jak z religią? Że potrzebne było wytłumaczenie rzeczy niewytlumaczalnych?

choć hinduizmu i budddyzmu nie uważa się za religie sensu stricto, to na potrzeby naszych rozważań można je pod religie podciągnąć - bo powstały by umieścić jakoś człowieka w otaczającym go świecie i wytłumaczyć różne zjawiska, uchronić przed egzystencjalnymi lękami; mogły też być produktem objawień, patrząć z drugiego końca...

Potem były dopracowywane na bieżące potrzeby tak, by zapewnić władzę elitom a biednym dać pociechę; współcześnie z kolei dopasowywuje się religie do obecnych potrzeb i norm ludzkich, nie pomijając aspektu komercyjnego. 

Jak patrze np. na YT albo w necie, to mało widzę joginów, buddystów, którzy mówią o związkach karmicznych - za to w tym temacie jest głównie bełkot typu New Age plus wróżki, taki typowo komercyjny. Uczucia zawsze będą towarzyszyły człowiekowi i jest to temat łatwy do spieniężenia w postaci pomocy w odnalezieniu drugiej połówki,  Soul Mate czy Flame Soul-mate /Twin Flame ...

Wyznawcy religii hinduistycznych  częściej za to mówią o samej karmie niż o takich relacjach. A nawet w sprawie samej karmy są w religiach hinduistycznych co najmniej 3 główne sposoby jej przedstawiania, rozumienia. I weź tu bądź mądry...

Myślę, że zjawisko relacji karmicznych może być przereklamowane, jego znaczenie rozdmuchane... i chyba tyle w temacie

PS patrząc na obecne systemy religijne ciągle zastanawiam się, ile w tym jest treści ze Źródła, a ile czlowiek sobie dopisał

Bo że jest jakiś niewidzialny dla nas świat, nie wątpię - ale jaką ma konstrukcję -> 

Jakby karma miała być czymś jednostronny, to i nasz żywot musiał by być "jednostronny", a (jakby nie patrzeć) nie jest. Mam czasem wrażenie, że to kwestia nazewnictwa robi z pojęcia karma coś jeszcze bardziej mistycznego, a przez to trudniejszego do ogarnięcia.

W dniu 25.10.2019 o 10:01, Relaksa napisał:

Mam czasem wrażenie, że to kwestia nazewnictwa robi z pojęcia karma coś jeszcze bardziej mistycznego, a przez to trudniejszego do ogarnięcia

Karma to ściślej Prawo Karmy czyli po prostu prawo Przyczyny i Skutku. Gdy nagromadziliśmy dużo złych czynów to na wskutek tego ponosimy negatywne konsekwencje, co można odmienić poprzez pozytywne wysiłki i czyny. (kropka)

PS: Czasem się mówi że dwie osoby posiadają wspólną karmę czyli wydarzenia i sytuacje do wspólnego przerobienia, jak narody czy państwa...

Witajcie,

Mam kilka pytań, za które ufam, nie zostanę zlinczowany

Rasphul

"Filozoficzne wyjaśnienie karmy różni się pomiędzy tradycjami, jednak główna idea głosi, że czyny tworzą przyszłe doświadczenia i przez to każdy jest odpowiedzialny za własne życie, cierpienie i szczęście jakie sprowadza na siebie i innych. W dosłownym tłumaczeniu jest to "praca" lub "działanie"."

Czy można zweryfikować, za co obecnie się pokutuje?

Witek D.

"Karma może być jak najbardziej jednostronna - przykładowo, widzimy aktora w telewizji, postrzegamy go jako bożyszcze (są osoby robiące ołtarzyki : ), w przyszłości (czy przyszłych życiach) spotykamy taką osobę i nadal widzimy w nim bożyszcze nawet jeśli ona już nim nie jest a on nie wie w ogóle kim my jesteśmy Inny przykład - obwinianie kogoś. Długotrwałe obwinianie jakiejś osoby tworzy u nas karmę z nią (przywiązanie do postrzegania w jakiś sposób i podejmowanie decyzji pod wpływem tego) jakkolwiek nie musi tworzyć tej osobie karmy z nami. Zwłaszcza tyczy się to przypadków obwiniania, gdzie druga osoba nie ma odpowiedzialności, udziału w tym za co ją obwiniamy."

Czy karma wynikająca z obwiniania kogoś za coś może się przenieść na inną osobę? Tzn. przykładowo Pan A. zrobił krzywdę Pani A. wskutek tego ona ma jakieś traumy i patrzy na świat w pewien wdrukowany sposób. Pani A. poznała Pana B. jednak Pan B. cierpi za grzechy Pana A. Czy może to tak działać?

Ava55

"wydaje mi się, że mówi się o związku karmicznym, bo każde z Was ma wspólną ścieżkę w pewnym momencie/okresie - ale każdy może mieć w tej relacji co innego do przerobienia, ale w odniesieniu do siebie samego - dlatego karma jednostronna

ale ponieważ potrzebujesz do tego kogoś, to wygląda jak dwustronna 

może ten ktoś już nic do Ciebie nie ma *), ale Ty wciąż masz coś względem tej osoby do przerobienia, myślę że może tak być - choć pewnie najcześciej macie nawzajem jakieś prace do odrobienia"

Czy w takim wypadku osoba taka pojawia się na naszej drodze jedynie w kwestii użyteczności wobec jakiejś sprawy do przepracowania?

Ava55

"Zresztą dużo też zależy od definicji karmy - czy jest to zestaw kar i nagród, taki wychowawczy trick, czy też jest to zapis energetyczny wszystkiego, czego kiedykolwiek doświadczylismy jako istota. I tu kolejna pułapka - definicja istoty (m.in. jedno życie vs wiele żyć)  implikuje zakres tej karmy, no i znów załapujemy się na wiare, kółko się zamyka "

Cz karma może być nagrodą, która przeistacza się w karę?

"Wiesz, ja sie obawiam, że tu nie za bardzo chodzi o zadośćuczynienie... że to chyba nie takie proste

Może predzej sedno tkwi w wybaczeniu - sobie i innym  - i wtedy karma się anuluje, ta jej część, która tego dotyczyła i w ten sposób oczyszczasz swoją niedoskonałą istotę, zyskujesz wyższe wibracje

Pozytyw wtedy jest taki, że pozbywając się karmy zbliżasz się do bytu oświeconego, tego wiesz - "Jam-Jest" i tym podobne

Pozbywasz się swoich indywidualnych cech i przekonań, przestajesz oceniać - przyjmujesz każdego takim, jaki jest

Tyle, że wtedy zasadniczo przestajesz powoli być czowiekiem,bo nie dbasz już o swoje potrzeby ani korzyści  - fizyczne, emocjonalne czy duchowe -  stajesz się powoli "oświeconym" a jedynym, co się docelowo liczy jest rozpuszczenie sie w słodkim niebycie Jam-Jest'a"

Zadośćuczynienie sobie, czy innym? Czy tutaj nie dochodzi do błogosławieństwa obojętności i ignorancji?

----------

Jeśli nie chowam urazy do nikogo i za nic, wybaczyłem sobie, szczerze żałuję popełnionych błędów i proszę o wybaczenie osoby, których miłość mogłem kiedyś odrzucić to ...... skąd pochodzić może nagłe odrzucenie szczerej, miłości? Czy to nowa lekcja dla mnie?