salvia divinorum Napisano 27 Września 2014 Udostępnij Napisano 27 Września 2014 Kłujący chwast powszechnie tępiony a jaki pożyteczny. Uzdrawia wątrobę i woreczek żółciowy. Usuwa toksyny, regeneruje nerki i obniża poziom cholesterolu. Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
jooanna Napisano 22 Stycznia 2015 Udostępnij Napisano 22 Stycznia 2015 Sceptycznie podchodziłam do ziaren ostropestu. Miałam problemy z wątrobą i ku mojemu zaskoczeniu pomogło. Polecam. Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rokka Napisano 19 Lipca 2016 Udostępnij Napisano 19 Lipca 2016 Jego właściwości są znacznie większe. Potrafi regenerować chore komórki rakowe i np. zapobiega przerastaniu endometriium. Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 9 Października 2019 Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 9 Października 2019 Farmakologicznie czynną substancją jest sylimaryna, która wykazuje właściwości cytoprotekcyjne, w tym na błonę śluzową żołądka, a przede wszystkim na komórki wątrobowe, uszkodzone przez związki toksyczne. Główne działanie farmakologiczne flawonolignanów surowca (głównie silbiny) polega na tym, że chronią one i regenerują komórki miąższu wątroby. Wyciągi z owoców ostropestu, zawierające sylimarynę, działają także spazmolitycznie i żółciotwórczo, owoce ostropestu zwiększają wydzielanie soku żołądkowego, poprawiają łaknienie i regulują czynności trawienne. Wyciągi z ostropestu wchodzą w skład preparatów stosowanych w profilaktyce i leczeniu uszkodzeń wątroby, spowodowanych czynnikami toksycznymi, np niektórymi lekami (antybiotykami), toksynami muchomora sromotnikowego, czterochlorkiem węgla, żółtym fosforem. Preparaty z ostropestu można podawać również w zaburzeniach trawienia, w profilaktyce marskości wątroby i stanów przewlekłego zapalenia, wywołanego infekcją wirusową (WZW- wirusowe zapalenie wątroby) typu B i C. Zastosowanie: zapalenie i marskość wątroby, osłabienie jej czynności wydzielniczej i odtruwającej, a także uszkodzenie wątroby, wywołane przede wszystkim przez alkohol oraz niektóre związki chemiczne, toksyny bakteryjne wytwarzane przez grzyby (głównie muchomory). Olej z ostropestu działa żółciotwórczo i żółciopędnie, zapobiega tworzeniu się kamieni żółciowych, wspomaga pracę wątroby. Polecany jest przy chorobach wątroby: wirusowe zapalenie wątroby, zmiany wątrobowe przy chorobie alkoholowej a także przy nadużywaniu tabletek przeciwbólowych. Wykazuje działanie odtruwające i ochraniające wątrobę przed działaniem toksyn, zmniejsza uszkodzenia wątroby u osób podczas chemioterapii oraz wspomaga rekonwalescencję, przyśpieszając usuwanie substancji toksycznych odkładających się w organizmie. Polecany przy migrenowych bólach głowy. Przyczynia się do powstrzymywania krwawień, np. z żylaków odbytu, nosa, jelita grubego. Stosowany także przy obfitych krwawieniach miesiączkowych. Reguluje wypróżnienia (w większych dawkach wykazuje działanie rozwalniające), wykazuje działanie przeciwzapalne, obniża poziom "złego" cholesterolu we krwi, zapobiega miażdżycy, znajduje zastosowanie w leczeniu trądziku i łuszczycy, hamuje podziały komórek nowotworowych. Zastosowanie profilaktyczne: 3 x dziennie po 1 łyżeczce na około 30 min przed posiłkiem Stosowany zewnętrznie: przyspiesza gojenie się ran, owrzodzeń, odleżyn. Zalecany jest przy egzemie, łuszczycy i pękającej skórze. Dzięki obecności bioflawonidów ostropest jest bardzo skutecznym przeciwutleniaczem, działa też przeciwzapalnie i rozkurczowo. W kosmetyce wykorzystuje się olej - stymuluje produkcję kolagenu i elastyny (odpowiadającymi za jędrność skóry). Ponadto przyspiesza gojenie ran. Jest też ważnym składnikiem produktów do pielęgnacji skóry naczynkowej – zmniejsza zaczerwienia i poprawia mikrocyrkulację w naczyniach krwionośnych. Ostropest chroni wątrobę i nerki przed stłuszczeniem oraz obniża poziom cholesterolu. Jest niezastąpiony w leczeniu wątroby (zapalenie, marskość, zatrucie), cukrzycy, stanów zapalnych skóry i łuszczycy. Stosowanie ostropestu zaleca się osobom, które są poddawane chemioterapii lub przez długi czas przyjmują antybiotyki. źródło: notatki z wykładów. 9 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Ismer Napisano 9 Października 2019 Administrator Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Udostępnij Napisano 9 Października 2019 Sylimaryna, sylimarol i ostropest - dr. H.Różański: Wszyscy znamy sylimarol. Jest to preparat dający główne dochody firmie Herbapol Poznań. Zawiera sylimarynę, czyli kompleks flawonoliganów zawarty w ostropeście plamistym (owoc, Fructus Cardui mariani, albo raczej – sive potius Fructus Silybi mariani), a właściwie w łupinie nasiennej) – Carduus marianus L. (Silibum marianum Gaaertn.). Sylimaryna obejmuje przede wszystkim sylibinę (sylibinina), izosylibinę, sylikrystynę, i sylidianinę (silymonina). W surowcu zawarte są również cenne fitosterole (kampesterol, beta-sitosterol, lanosterol, stigmasterol), witamina F, E, flawony (apigenina, luteolina, chrysoeriol, eriodykcjol), flawonole (kemferol, kwercetyna), flawanony (toksyfolina), glikozydy fenolowe. Sylimaryna jest dobrze rozpuszczalna w octanie etylu i acetonie. Nie jest rozpuszczalna w wodzie. Zawartość sylimaryny w surowcu wynosi 2-3%, w tym 50% stanowi sylibina. Ekstrakty standaryzowane dostępne w handlu zawierają 70-80% sylimaryny. Sylimaryna stabilizuje strukturę błon komórkowych, działa żółciotwórczo, żółciopędnie, detoksykująco, przeciwzapalnie, hepatoprotekcyjnie, lipotropowo, rozkurczowo, w większych dawkach rozwalniająco, rzadziej przeczyszczająco. Reguluje pasaż treści pokarmowej, wypróżnienia. Chroni komórki wątrobowe przed szkodliwym wpływem chloroformu, eteru, czterochlorku węgla, mikotoksyn (w tym również toksyn z muchomora sromotnikowego), acenolu (paracetamolu, acetaminofenu), piramidonu, antypiryny, etanolu. Wymiata wolne rodniki. Hamuje lipoksygenazę, spowalnia tworzenie prostaglandyn i leukotrienów prozapalnych. Sylimaryna redukuje preoksydację lipidów. Wzmaga polimerazę I RNA, pobudza translację w komórkach wątroby. Redukuje kumulację kolagenu, zapobiegając marskości i zwłóknieniu wątroby, nerek i serca. Sylimaryna redukuje ekspresję profibrogennej cytokiny TGF-beta. Obniża stężenie cholesterolu we krwi, hamuje wytrącanie się blaszek miażdżycowych. Dlatego sylimaryna jest zalecana w leczeniu naturalnym hipercholesterolemii. Zapobiega również wytracaniu się złogów i kamieni żółciowych. Od dawna też obserwuję znoszenie kolki żółciowej przez sylimarynę w dawce 150-200 mg. In vitro sylimaryna działa onkostatycznie (hamuje podziały komórek nowotworowych). Sylimaryna oddziałując na gospodarkę tłuszczową wpływa na skład ilościowy i jakościowy łoju. Spowolniony zostaje proces rogowacenia gruczołów łojowych i naskórka. Może to zostać wykorzystane w leczeniu trądziku i łuszczycy. Ponadto hamowanie stanu zapalnego przez sylimarynę zachodzi również w skórze. Sylimaryna zmniejsza reakcje autoagresji immunologicznej. Zalecana jest ochronnie w przypadku narażenia na działanie toksycznych związków chemicznych, w przypadku wirusowego zapalenia wątroby, alkoholizmu, nadużywania leków przeciwbólowych i chorób alergicznych. Sylimarynę należy przyjmować doustnie w dawce 100-200 mg przynajmniej 1 raz dziennie, przez pół roku. Dopiero dłuższe zażywanie sylimaryny przynosi efekty, ważne jest bowiem wysycenie komórek i utrzymywanie stałego poziomu związku we krwi. W Polsce dostępna jest sylimaryna w drażetkach, kapsułkach oraz w płynie (słodka o smaku anyżowym). Niekiedy jest łączona w preparatach złożonych z cynaryną, witaminami i ziołami o podobnym profilu działania. Pojawiają się również kosmetyki i leki dermatologiczne zawierające sylimarynę. Odpad przy produkcji sylimaryny (bielmo) po zmieleniu jest wartościowym źródłem białka (ok. 28-30%), fitosteroli i witaminy F. Sam, nieraz przygotowywałem dla siebie i znajomych rozmaite cenne preparaty na bazie bielma ostropestu (w preparatach złożonych). Niestety w Polsce produkt ten jest podawany zwierzętom i nie znalazł jak dotąd zastosowania w suplementacji diety ludzi (np. do produkcji odżywek). 1 9 Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Dołącz do dyskusji
Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.