mam juz naprawde dosc..

Witam was serdecznie!

Nie wiem jak mi to wyjdzie, ale bedzie to moj pierwszy post na tym forum i w dodatku bardzo mi zalezy na tym zeby znalazl sie ktos kto w koncu bedzie mi potrafil wytlumaczyc to co wydarzylo sie w poprzednie wakacje oraz to co dzieje sie ze mna w dalszym ciagu..

A wiec wyjechalam do pracy, tam poznalam mezczyzne ktory wlasciwie przez pierwszy miesiac w ogole nie przykuwal mojej uwagi. Dopiero po pewnym czasie zaczelismy rozmawiac, spotykac sie az doszlo do czegos wiecej. Przezylismy razem wiele cudownych momentow. W miedzyczasie jednak pomiedzy tymi chwilami, w ktorych czulam ze laczy nas cos naprawde glebokiego, zachowywalismy sie w stosunku naprawde dziwnie. Odnosilam wrazenie jakbysmy wzajemnie chcieli sobie udowodnic ze nam na sobie w rzeczywistosci nie zalezy, ze zadne nic do siebie nie czuje. Stwarzalismy pozory. Obojgu nam bardzo jednak zalezalo zawsze na tym zeby taka negatywna sytuacje zazegnac. Mnie w nim irytowalo wiele rzeczy, jego we mnie tak samo, jednak cos nas do siebie non stop ciagnelo. W koncu pozegnalismy si ew neutralnej atmosferze, kazde wrocilo do swojego miasta i od tamtej pory ni emamy ze soba kontaktu. Myslalam ze bede potrafila pogodzic sie z faktem ze to juz skonczone, jadnak od ponad 4 miesiecy ciagle rozpamietuje chwile w kotrych bylo nam tak razem dobrze i w ktorych czulam sie z nim szczesliwa.

Nasze daty urodzen to 10.01.1994 (moja) i 10.09.1991 (jego). Mam juz naprawde dosc tego ze te obrazy w mojej glowie sa takie wyrazne i zwyczajnie ni epotrafie sie od tych wspomnien odciac. Czy ktos potrafi mi napisac jaka byla rola tego czlowieka w moim zyciu i jak pozbyc sie tych dreczacych mysli o nim?

Prosze o powazne odpowiedzi. To dla mnie naprawde wazne

wybacz, ale to zwykły, przelotny życiowy epizod, jakie czasami każdemu się zdarzają

klina klinem trzeba

No pewnie, że się zdarzają

A już gierki w stylu "wcale mi nie zależy" bardzo typowe są dla młodych ludzi;)